Εγώ....το πολύτιμο παιχνίδι του

τέσσερα γράμματα

Δυο χρόνια πρίν.

Δεν έχει ξημερώσει ακόμη.
Κοιμάται ήρεμα.
Πάλι δεν μπόρεσα να κοιμηθώ όμως δεν πειράζει.
Ένα ολόκληρο βράδυ κοιτάω τον άνθρωπο που αγαπώ . 
-Μωρο μου?
Η αγουροξυπνημενη φωνή του με βγάζει από τον κόσμο μου. 
Γυρνάω πίσω και του χαμογελάω.
Ανοίγει τα χέρια του και τρέχω στην αγκαλιά του.
Με φιλάει απαλά στο κεφαλι.
-Πρεπει να σε κάνω μπάνιο.
Λέει και γελάει.
Το γέλιο του με σπάει σε χίλια μικρά κομματάκια.
Πώς θα ζήσω χωρίς αυτό?
Ωστόσο δεν δείχνω τίποτα παραπάνω από αυτό που θέλω να του αφήσω .
Να με θυμάται έτσι.
-Τι ? Γιατί? 
Γελάει ξανά με το γέλιο ύφος που έχω πάρει. 

Δεν κατάλαβα ποτέ φύγαμε από εκεί.
Ήταν η ωραιότερη μέρα της ζωής μου.
Όμως και η τελευταία γιατί μετά από αυτή έπρεπε να απαρνηθώ όλη μου την πραγματικότητα.
Και όλη μου η πραγματικότητα ήταν ότι πάντα ήθελα.
Όμως το έκανα.
Γιατί?
Γιατί ένα μήνα πριν Χαρη,ο Άρης με απείλησε με την ζωή σας. 

Αμέσως στο κεφάλι μου ήρθε ο αδελφός μου.
Έτσι όπως δεν τον έπιασαν και τότε έτσι δεν θα τον έπιαναν και τώρα.
Πώς ήμουν τόσο σίγουρη?
Μέσα σε αυτό μήνα μου έστελνε φωτογραφίες από αλλά θύματα του από διαφορετικές διευθύνσεις φυσικά για να μην μπορώ να τον εντοπίσω ούτε εγώ ούτε κανένας.
Κάποια άτομα τα είχα ακούσει στις ειδήσεις και θύμαμαι ότι αναρωτήθηκα τι τους είχε συμβεί.
Η φρίκη με διαπέρασε ξανα.
Ένα μήνα προσπαθούσα να βρω μια λύση αλλά αν παθένατε κάτι στο τέλος δεν θα το αντεχα.
Έτσι πήρα την απόφαση μου και θα έκανα ότι μου ζητούσε.
Όπως και έγινε.  

Στην αρχή πίστευα ότι θα μπορούσα να τον αντιμετωπίσω αλλά στο ενδεχόμενο να πάθετε κάτι παγώνα και αν δεν  εκάνα αυτό που μου ζητούσε ήξερα ότι θα εκπληρώσει αυτό που απειλούσε.
Ζήτησε το ίδιο που έκανε με τότε δεν με ένοιαζε σχεδόν καθόλου αυτό  παρά το ότι υπήρχε το ενδεχόμενο να σας χάσω.

Γιατί όμως να σας χάσω ε?
Γιατί να μην φύγω?
Γιατί ήξερα ότι μετά από αυτό θα συνέχιζε έτσι όπως και έγινε.
Άλλωστε πως θα μπορούσα ποτέ να τον ξανά δω στα μάτια? Μετά από αυτά που μου έκανε ο Άρης ?
Και να με συγχωρούσε θα έφευγα γιατί όπως είπα ήξερα πως ο Άρης θα συνέχιζε να με ενοχλεί και αφότου έφευγα.
Και το έκανε ζήτησε και άλλο και άλλο.
Επέμεινε τόσο που αναγκάστηκα να αλλάξω όνομα και κινητό και έπρεπε να κόψω παρτίδες μαζί σας για να πειστεί ότι δεν με βοηθάτε και να μην σας κάνει κακό.
Άλλωστε γιατί να κυνδινευετε εσείς για εμένα?
Με έχασε μετά από κάποιον καιρό, όμως τρέμω στην ιδέα να με ξανά βρει.
Για αυτό και δεν γύρισα και δεν θα γυρίσω ποτέ ,αν με βρει θα συμβεί το ίδιο, όχι σε εμένα αλλά σε εσας.
Δεν μπορώ να βάλω σε κυνδινο άτομα που αγαπώ.