Στο κόκκινο

33

Ο επιθεωρητής σηκώθηκε αφού πρώτα κοίταξε την ώρα στην οθόνη του υπολογιστή του. «Νομίζω πως τα χρονικά περιθώρια έχουν αρχίσει να στενεύουν πάρα πολύ, κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο, με εξαίρεση εσάς τους δύο που είστε ελεύθεροι να φύγετε αμέσως μόλις ολοκληρώσει τη δική του ανάλυση ο ιατροδικαστής Σταυρίδης. Στάθη, θα μπορούσες σε παρακαλώ να βοηθήσεις με τις φωτογραφίες που θα μας δείξει ο φίλος μας από εδώ»; Χαμογέλασε στον ιατροδικαστή, οι δυο τους συνεργάζονταν στενά τουλάχιστον για δυο γεμάτες δεκαετίες. «Και βέβαια Πέτρο, είμαι πανέτοιμος». Ο Στάθης για ακόμη μια φορά κάτι πάτησε στο τάμπλετ του ενώ ο ιατροδικαστής άρχισε πια να μιλάει: «Αρχικά θα ήθελα να σας πω πως συμφωνώ απολύτως με όσα άκουσα να λέει η Έλλη. Είναι αλήθεια πως ο δολοφόνος διόλου δε σεβάστηκε το πρόσωπο της Κλέλιας Δαμιανού, ειδικά από ένα σημείο και μετά, μα ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. Τοποθετώ χρονικά τον θάνατο της ανάμεσα στις δύο και στις τέσσερις χθες το μεσημέρι, άρα πριν από ένα εικοσιτετράωρο περίπου. Ο θάνατος αυτός δεν προκλήθηκε από το ίδιο δηλητήριο που σκότωσε τα υπόλοιπα θύματα όπως περίμενα μα από το αρσενικό, κι αυτό αποτελεί άλλο ένα σημείο σημαντικής διαφοροποίησης. Τώρα, για να πάω λίγο παρακάτω, με λύπη σας ενημερώνω πως ούτε και η δεσποινίδα Δαμιανού ήταν τόσο ευτυχισμένη όσο πιστεύαμε οι περισσότεροι. Κι εκείνη έκανε χρήση ήπιων αγχολυτικών, κι αυτός είναι ακόμη ένας συνδετικός κρίκος με όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις. Συνομίλησα κι εγώ κι ο Πέτρος με την Ευαγγελία Σαρρή, που αναγκάστηκε να μας επιβεβαιώσει πως η κοπέλα επισκεπτόταν κάποιον πολύ γνωστό γιατρό της πόλης, ο οποίος και της συνταγογραφούσε τα φάρμακα για τα τελευταία πέντε χρόνια περίπου». Τον Άγγελο η αποκάλυψη αυτή τον χτύπησε σαν βόμβα, αφού τότε ακριβώς ήταν που έφυγε από το σπίτι της Αλίκης, προσπάθησε όμως να επικεντρωθεί στα όσα εξακολουθούσε να λέει ο ιατροδικαστής, αφού ουσιαστικά τη στιγμή αυτή την περίμενε από χθες. «Δε βρέθηκε καθόλου αλκοόλ στο αίμα της, ενώ αντιθέτως εντοπίστηκαν σημαντικότατες ενδείξεις χορήγησης πλήθος φαρμάκων. Και για να γίνω τώρα πιο συγκεκριμένος, θα σας πω τι εννοώ. Με την Κλέλια ο δολοφόνος ακολούθησε μια επιβεβαιωμένη κλιμάκωση στη δράση του. Στην αρχή και για να μπορέσει να τη μετακινήσει ή και να την κάνει να αφήσει τη θέση του οδηγού που είχε προφανώς στο αυτοκίνητο της, της έδωσε προφανώς κάποιο ισχυρό ηρεμιστικό. Την πήγε στο σημείο που ήθελε, κι εκεί έκανε τις προετοιμασίες του μέχρι να ξυπνήσει εκείνη. Κι όταν αυτό έγινε, άρχισε να της δίνει με τη βία βενζοδιαζεπίνες κι αργότερα βαρβιτουρικά. Η ανάμειξη ορισμένων από αυτές τις ουσίες προκαλεί άσχημες συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Όταν ατονούσε η επίδραση κάποιου φαρμάκου, η Κλέλια άρχιζε να παλεύει για να του ξεφύγει, ανεπιτυχώς όμως δυστυχώς. Τότε εκείνος, ενίσχυε τη δόση του φαρμάκου ή το άλλαζε αντικαθιστώντας το με ένα λίγο πιο ισχυρό, ενώ παράλληλα της προξενούσε και σωματικό πόνο, και για αυτό το τελευταίο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Το σκίσιμο που παρατηρήσατε χθες, έγινε όντως με κόφτη πάγου, στην περιοχή πάνω από το φρύδι, ενώ υπάρχουν κι αμυχές στο εσωτερικό του στόματος της, οι οποίες εξετάζονται και οπωσδήποτε δεν της έκανε η ίδια δαγκώνοντας τα χείλη και τα μάγουλα της». Η Έλλη τον άκουγε κι ένιωθε τη λύπη της για την Κλέλια να εντείνεται. «Για να περάσω σε κάτι άλλο πολύ στενάχωρο, ο δολοφόνος της έδωσε και κάποια παραισθησιογόνα, τα οποία από τη μια την έκαναν να μπερδεύει τον χώρο και τον χρόνο αφού αυτή είναι και η λειτουργία τους, κι από την άλλη, την έκαναν να βλέπει εικόνες ανύπαρκτες. Με τον τρόπο αυτό ήθελε να επιτείνει το μαρτύριο της. Καμία ουσία όμως από όλες αυτές για τις οποίες σας μιλάω δεν ήταν ικανή να της προκαλέσει ολική απώλεια συνείδησης. Το γεγονός πως της έφτιαξε δύο σχέδια αντί του ενός, με αναγκάζει να πω πως άρχισε πολύ νωρίς όλη αυτή τη δουλειά, γιατί όπως ξέρει καλύτερα κι ο Άγγελος, για τα σχέδια αυτά απαιτούνται αρκετές ώρες προσπάθειας». Ο Άγγελος κούνησε αργά καταφατικά το κεφάλι του. Είχε δίκιο εκείνος, κι αυτό σκεφτόταν κι ο ίδιος για τα τελευταία αυτά λεπτά. Δεν ήθελε να φανταστεί τον τρόμο που βίωσε η Κλέλια... «Δυστυχώς τη βίασε βάναυσα τουλάχιστον μια φορά, κι εκείνη είχε συνείδηση αυτού που της έκανε. Το χειρότερο από όλα είναι πως η κοπέλα ήταν παρθένα ως εκείνη τη μέρα κατά πάσα πιθανότητα. Δεν πιστεύω πως θα βρεθούν ίχνη σπέρματος ή άλλων σωματικών υγρών πάνω της, κι ως εδώ δεν έχω εντοπίσει το παραμικρό που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ταυτοποίηση του». Τη στιγμή που σταματούσε να μιλάει, άρχιζε να κουδουνίζει το σταθερό τηλέφωνο του επιθεωρητή, που το άρπαξε αμέσως. «Ναι Αλέξη, πες μου... Πώς δηλαδή; Είσαι σίγουρος; Μάλιστα... Εντάξει, ελέγξτε το πάλι... Ανοίξτε το με προσοχή και τηλεφώνησε μου για να μου πεις περισσότερα. Μην το καταστρέψετε όμως, θέλω να το δουν και οι δυο, ναι σε ευχαριστώ». Έβαλε κάτω το τηλέφωνο και στράφηκε να κοιτάξει πρώτα την Έλλη και μετά τον Άγγελο. Και οι δυο είχαν ήδη αρχίσει να μαντεύουν τι επρόκειτο να τους πει. «Ο αναθεματισμένος σου άφησε κάτι στο αυτοκίνητο σου, είναι ένα μικρό κουτάκι το οποίο το έδεσε κάποια στιγμή στο πίσω μέρος. Όμως δεν το έκανε αυτό ούτε σήμερα ούτε χθες γιατί υπήρχε πάντοτε κάποιος άνδρας μου εκεί κοντά να το παρακολουθεί. Μόλις πριν από λίγο το βρήκε ο Αλέξης ο οποίος παραμένει σε επιφυλακή. Θα δει τι περιέχει το κουτάκι και θα μας ενημερώσει άμεσα». Η Έλλη έγνεψε. «Ναι Πέτρο, σε ευχαριστώ. Όπως καταλαβαίνεις δε μπορώ να κάνω καμία εικασία για το τι μπορεί να είναι». Ο επιθεωρητής ανασήκωσε τους ώμους και μετά μίλησε πάλι στον ιατροδικαστή Σταυρίδη: «Έχεις κάτι άλλο σημαντικό να μας πεις ή να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για όταν θα έχουν βγει τα αποτελέσματα των υπόλοιπων εξετάσεων, αφού δούμε όλοι μαζί προηγουμένως και τις εικόνες του δεύτερου σχεδίου»; «Νομίζω πως θα είναι καλά να κάνουμε έτσι». «Ωραία, για δείξε μας Στάθη»... Σε πλήρη συντονισμό, η Έλλη κι ο Άγγελος σηκώθηκαν και πήγαν προς το γραφείο του Πέτρου, τη στιγμή που η μεγάλη οθόνη γέμιζε από τέσσερις εικόνες παραταγμένες σε σχήμα τετράγωνο. Οι δυο που ήταν στο πάνω μισό, έδειχναν κάτι που τους μπέρδεψε, απλά η μια από αυτές ήταν πολύ πιο καθαρή. Έστεκαν και κοιτούσαν ένα μεγάλο ισοσκελές τρίγωνο, το οποίο ξεκινούσε κάτω από τον αυχένα της Κλέλιας και κατέληγε να ολοκληρωθεί γύρω στα μισά της σπονδυλικής της στήλης περίπου. Και οι τρεις πλευρές ήταν καλυμμένες από διάφορα σύμβολα, γράμματα δηλαδή προφανώς. Στο κέντρο ακριβώς του τέλειου σε γεωμετρικές αναλογίες σχήμα, υπήρχε το κεφάλι ενός αηδονιού. Ο Άγγελος καθάρισε τον λαιμό του. «Δε γνωρίζω ποιες λέξεις σχηματίζουν όλα αυτά τα γράμματα που σχεδίασε, το αηδόνι όμως είναι το αγαπημένο πουλί της Κλέλιας, ήταν δηλαδή»... Σκούπισε τον ιδρώτα που είχε αρχίσει να στάζει από το μέτωπο του και συνέχισε να κοιτάει τις δυο πρώτες φωτογραφίες μέσα στη θλίψη. Η Έλλη τόλμησε τότε να τον αγγίξει στον αριστερό του ώμο. «Έλα να δούμε και τις άλλες δυο Άγγελε, ο Πέτρος πρέπει να φύγει, έχει να δώσει και τη συνέντευξη όπως μας είπε». «Ναι Έλλη, σωστά, τώρα αμέσως». Έστρεψαν ταυτοχρόνως την προσοχή τους στις κάτω φωτογραφίες που έδειχναν κι εκείνες ένα και μόνο μοτίβο. Αυτή τη φορά το σχήμα ήταν οβάλ και χωρίς κανένα σύμβολο πάνω του. Ήταν βαμμένο γαλάζιο, και στο εσωτερικό του έμοιαζε να κολυμπάει ή και να καθρεφτίζεται ένας πανέμορφος κύκνος. Η Έλλη μίλησε χωρίς να το θέλει εξωτερικεύοντας τη σκέψη της, που ίσως και να μην ήταν μόνο δική της. «Αυτή εδώ η εικόνα μου μοιάζει γνήσια κατά κάποιο τρόπο, απαλλαγμένη από κάθε μορφής νοσηρότητα, η ομορφιά της δε σχετίζεται με τίποτα ψεύτικο... Με συγχωρείτε πολύ για το σχόλιο μου αυτό, ήρθε αυθόρμητα αλλά το ένιωσα πολύ έντονα». Ο Άγγελος μετακινήθηκε ελαφρά κάνοντας ένα βήμα προς το μέρος της. Ήθελε να μυρίσει το άρωμα της. «Έκανες πολύ καλά που το είπες Έλλη, γιατί η αίσθηση σου ταιριάζει απόλυτα και κάτι παραπάνω και με τη δική μου. Και πάντα οι θεατές που είναι και οι αποδέκτες, κάνουν πολύ ορθές εκτιμήσεις. Εμείς οι ειδικοί τα μπερδεύουμε καμιά φορά στην προσπάθεια μας να ξεπεράσουμε ο ένας τον άλλον. Όμως αυτό ένιωσα κι εγώ, μα δεν είμαι σε θέση και να πω περισσότερα αυτή τη στιγμή». Ο Άγγελος, έκανε τότε το αδιανόητο πράγμα όπως θα το χαρακτήριζε εκείνη, την πήρε από το χέρι και κάθισαν μαζί στις καρέκλες τους. Όμως, μόνο χαρά της έφερε το απρόσμενο άγγιγμα του αυτό. Στο μεταξύ, ο ιατροδικαστής άλλο δεν έκανε από το να γνέφει ξανά και ξανά σε συμφωνία, όπως κι ο Πέτρος άλλωστε. «Το μόνο σίγουρο είναι πως κάπου θα μας οδηγήσουν όλα αυτά, το θέμα είναι πως αυτό θα πρέπει να συμβεί άμεσα. Τέλος πάντων, εδώ θα τελειώσουμε για την ώρα, μπορείτε να αποχωρήσετε γιατί θα πρέπει να φύγουμε κι εμείς». Η ψυχολόγος της αστυνομίας βιάστηκε να συμφωνήσει μαζί του. Τόση ώρα δεν είχε βγάλει λέξη. Ένας- ένας, άρχισαν όλοι να φεύγουν, μόνο ο Στάθης κάτι σφύριξε στο αφτί του Άγγελου, τον συμπαθούσε κι αυτός, τι παράξενο... «Πέτρο, υπάρχει μεγάλη ανάγκη να κάνουμε μια κουβέντα οι τρεις μας, εσύ, η Έλλη, κι εγώ». Ο Άγγελος δε μπορούσε να κρατηθεί άλλο, κι έσπευσε να του μιλήσει αμέσως μόλις έκλεισε η πόρτα πίσω από την ψυχολόγο που είχε πάει να πάρει τα πράγματα της για να είναι έτοιμη. «Κάτι είχα υποψιαστεί, εσείς οι δυο είστε πιο μπροστά από όλους εμάς, και δε θέλω να πω με αυτό πως αποκρύπτετε στοιχεία. Δε μπορώ ωστόσο να αναβάλλω με τίποτα τη συνέντευξη, κοντεύουν να πέσουν πάνω μου τα σκυλιά να με φάνε». «Ξέρω και δε θα σου το ζητούσαμε, πες μας μόνο πότε μπορείς να μιλήσουμε». «Αργά απόψε, Άγγελε, θέλω να φύγετε από το σπίτι της Έλλης. Δε θα πάτε ούτε στο δικό σου ούτε στης Αλίκης Βρανά, αλλά ούτε και σε κάποιο από τα ξενοδοχεία της. Θα πάτε αυτή τη στιγμή να μαζέψετε μερικά πράγματα και μετά θα κάνετε μια μακρινή βόλτα με το αυτοκίνητο, ενώ θα περιμένετε την κλήση του Αλέξη. Θα σας δώσει οδηγίες για το ξενοδοχείο στο οποίο θα μείνετε, εκτός αν μπορέσει να σας εξασφαλίσει κάτι καλύτερο». Η Έλλη πίεσε τα νύχια της στην παλάμη της, τα πράγματα ζόριζαν, θα συμμορφωνόταν κατευθείαν με τις υποδείξεις του. «Εντάξει, θα έρθεις να μας βρεις εκεί που θα είμαστε αργότερα τότε»; «Ναι, θα σας ειδοποιήσω εγκαίρως, και τώρα πάμε σας παρακαλώ. Να ξέρετε όμως πως από τώρα έχω στήσει τα αφτιά μου για να μη χάσω λέξη από όσα έχετε να μου πείτε». Τον ευχαρίστησαν για την εμπιστοσύνη ξανά, και βγήκαν όλοι μαζί έξω.