Στο κόκκινο

28

«Τι βρήκαν Πέτρο»; Ο Άγγελος άρχισε να βηματίζει ελεγχόμενα μέσα στο γραφείο, κι ο επιθεωρητής δεν τον σταμάτησε. «Το αυτοκίνητο της Άγγελε, στο ίδιο ακριβώς σημείο, έξω από το νοσοκομείο που νοσηλεύεται η Αλίκη Βρανά. Το είδαν να φτάνει εκεί πριν από καμιά ώρα. Ο οδηγός του ήταν άνδρας, και φορούσε μαύρη κουκούλα που του κάλυπτε το κεφάλι και το πρόσωπο. Το άφησε με τα κλειδιά στη μηχανή, κι έφυγε με τα πόδια. Όπως καταλαβαίνεις κανένα ίχνος δεν άφησε, και σύντομα χάθηκε στους δρόμους. Μα κι αν ακόμη την έβγαζε την κουκούλα ποιο θα ήταν το όφελος μου λες; Θα είχε παστωθεί με είκοσι στρώματα μπογιάς ο μπάσταρδος, με συγχωρείς Έλλη»... «Δεν το πρόλαβαν το κάθαρμα... Κάνω πάρα πολλές σκέψεις Πέτρο, αν η Κλέλια είχε ένα εντελώς δικό της σπίτι, θα σου πρότεινα να την ψάξουμε εκεί, γιατί έτσι δε θα χαλούσε και το τυπικό μοντέλο του δράστη, έτσι δεν είναι Έλλη; Μα δεν έχει, δεν έχει»... «Αλήθεια Έλλη, τι άποψη σχηματίζεις με όλα τα νέα δεδομένα που προστίθενται διαρκώς δυστυχώς»; Ο Πέτρος την κοίταξε με ζωηρό ενδιαφέρον, κι εκείνη δε δίστασε να του απαντήσει: «Η Κλέλια ήταν εκτός του αρχικού του προγραμματισμού Πέτρο, όντως δεν ταιριάζει καθόλου με τα άλλα κορίτσια. Έχει κάνει διαφορετικές σπουδές, έχει διαφορετική εμφάνιση άρα και χρώμα μαλλιών... Μπορεί να σπούδασε φιλολογία μα από πουθενά δεν απορρέει πως η σύνδεση της με το γράψιμο είναι ισχυρή, κι ούτε και βρήκα κάτι άλλο το οποίο και να τη συνδέει με τα παραμύθια με εμφατικό τρόπο, μα αυτό θα μας το πει κι ο Άγγελος. Εντάξει, δε σας κρύβω πως έκανα μια μικρή αναζήτηση για αυτή στο διαδίκτυο, αλλά δε βρήκα τίποτα σπουδαίο που να μπορεί να μας διευκολύνει. Είναι εξαιτίας της σύνδεσης της με τον Άγγελο που την επέλεξε. Τώρα, μένει να ιχνηλατήσουμε το πώς και το γιατί. Ο δολοφόνος βιάζεται, θα φέρει την κλιμάκωση, του πήρε ελάχιστο χρόνο για να ξαναχτυπήσει, ναι, λυπάμαι που το λέω μα την έχει κρύψει πολύ καλά για να του ξεφύγει, αν και παρακαλάω τον θεό να κάνω λάθος εγώ. Όμως όταν τα πράγματα αυτά αποκτούν έναν τόσο βαθύ προσωπικό χαρακτήρα, τότε όλα συμβαίνουν με ταχύτητα φωτός, αυτό όμως μπορεί να είναι και καλό. Γιατί έτσι, κάνει πιο εύκολα και λάθη, στα οποία και προσβλέπω. Άλλη επιλογή δεν έχουμε πέρα από το να αναζητήσουμε εχθρούς εκεί που δεν το ξέρουμε πως υπάρχουν». «Και να προσέχετε πάρα πολύ οι δυο σας Έλλη». «Το ξέρω, κι αυτό θα κάνουμε, δε θα σταματήσω όμως μέχρι να φτάσουμε στο τέλος, και σε ευχαριστώ που έχεις βάλει ανθρώπους σου έξω από το σπίτι μου. Ό,τι κι αν λέω, είμαι ολομόναχη στην ουσία»... Η Έλλη κατάλαβε πως είχε παρασυρθεί κι έτσι συγκεντρώθηκε πάλι σε όσα ήθελε να πει: «Έχω την πεποίθηση, πως αν τελικά βρούμε την Κλέλια Δαμιανού νεκρή, τότε η εικόνα της θα είναι ριζικά διαφοροποιημένη σε σχέση με τις άλλες τρεις που έχουμε συναντήσει». Ο Πέτρος κάτι πήγε να τη ρωτήσει αλλά τον σταμάτησε ακόμη ένα χτύπημα στην πόρτα, πιο δυνατό αυτό από το προηγούμενο. Μπήκε μέσα ο Στάθης, κραδαίνοντας σχεδόν το τάμπλετ του. «Τι έγινε λεβέντη μου»; Ο καημένος ο Πέτρος, πάλι προσπαθούσε να βοηθήσει τον καθένα να χαλαρώσει, μα οι ρυτίδες του προσώπου του που είχε αυλακωθεί τα έλεγαν όλα. «Βρήκαμε καινούριο στίγμα από το κινητό της κοπέλας». Ο Στάθης κοίταξε πάλι την οθόνη του. «Πού; Και τι ώρα ακριβώς»; «Τώρα, δεν έχουν περάσει ούτε πέντε λεπτά από τη στιγμή που ενεργοποιήθηκε το τηλέφωνο, να δω λίγο τη διεύθυνση»... Προτού τους πει ο Στάθης σε ποια περιοχή είχε βρεθεί το τηλέφωνο, ο Άγγελος κατέρρευσε σε μια καρέκλα. Το στίγμα ήταν από το μέρος στο οποίο έμενε. «Τελείωσε Πέτρο, τελείωσε. Τη σκότωσε». Ο αστυνομικός άρπαξε το τηλέφωνο κι άρχισε ξεχνώντας τους ευγενικούς τόνους της φωνής του να γαβγίζει εντολές. Ελάχιστα λεπτά αργότερα, τρία περιπολικά είχαν ξεχυθεί στους δρόμους της Αθήνας. Τον Άγγελο όμως, τον κράτησαν τρεις άνδρες για να μη μπει μέσα σε ένα από αυτά. «Ηρέμησε, δε γίνεται να πας εκεί, δεν το καταλαβαίνεις»; Ο Πέτρος ούρλιαζε μέσα στο αφτί του, λες κι εκείνος ήταν κουφός. «Θέλω να τη δω, δεν το καταλαβαίνεις; Αν δεν είχε συναισθηματικό δέσιμο μαζί μου τότε θα ήταν ζωντανή». «Κανείς δεν είπε πως το κινητό θα βρεθεί πλάι στο σώμα της Άγγελε, περίμενε, προσωπικά δεν είμαι καθόλου σίγουρη πως η Κλέλια βρίσκεται εκεί». Η Έλλη που πληγωνόταν και η ίδια βλέποντας τον σε τέτοια χάλια, προσπαθούσε να τον καταπραύνει. Ο Πέτρος την κοίταξε. «Δε διαφωνώ Έλλη, ας περιμένουμε λίγο, εσύ όμως φίλε, αν συνεχίσεις έτσι, θα πας στο σπίτι σου προτού το καταλάβεις, έγινα σαφής»; Ο Άγγελος δεν είπε τίποτα, μόνο πήγε να πιει λίγο νερό, που του το είχε ήδη βάλει στο ποτήρι η Έλλη. Έκανε να την ευχαριστήσει μα τον απέτρεψε με τα μάτια. Και πάλι ήθελε να τον αγγίξει, μα δεν ήταν η ώρα σωστή, κι ούτε και το μέρος... «Όλα αυτά τα καμώματα του, δεν είναι τίποτα άλλο από παιχνίδια ψυχολογικής φθοράς, και πόλεμος νεύρων. Το μόνο που θέλει να πετύχει κάνοντας τα όλα αυτά είναι να μας διαλύσει την αυτοκυριαρχία για να μη μπορέσουμε να συνεχίσουμε το κυνήγι αποτελεσματικά ώσπου να βάλει εκείνος το καταραμένο του το φινάλε στην παρτίδα αυτή». Το κινητό του Πέτρου άρχισε να χτυπάει κι όλοι στάθηκαν όρθιοι σαν κουρδιστές κούκλες. Εκείνος απάντησε και μίλησε σβησμένα. Ούτε δέκα δευτερόλεπτα δεν κράτησε η συνομιλία του αυτή ωστόσο. «Βρήκαν πράγματι το κινητό της τυλιγμένο σε μια πλαστική σακούλα, μέσα στην οποία ήταν τοποθετημένα και τα ρούχα της κοπέλας, αυτά που την είδαμε να φοράει και στο βίντεο. Ήταν καλοσιδερωμένα και πλυμένα, μα δεν υπήρχε τίποτα άλλο κι εκεί. Πάνε κι αυτά όλα στη σήμανση, μα ναι Έλλη, επαληθεύεσαι ξανά». Εκείνη κούνησε μόνο το κεφάλι σε συμφωνία. «Προσωπικά δεν πιστεύω πως έχει συνεργάτη, γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο να εμπιστευτεί κάποιον για να τον βάλει σε ένα τέτοιο κόλπο... Προφανώς τη ναρκώνει, την κλειδώνει σε ασφαλές μέρος, και μετά κινείται». Αυτό το είχε πει ο Άγγελος που αδυνατούσε να πάψει να σκέφτεται. «Ούτε με αυτό διαφωνώ, για ακούστε με λίγο, έχετε ιδέα τι ώρα είναι; Θέλω να μου αδειάσετε τη γωνιά και να γυρίσετε στο σπίτι για λίγο». Άρχισαν να φωνάζουν και οι δυο μαζί, μα εκείνος τους αγνόησε κυριολεκτικά. «Θα σας ειδοποιήσω να έρθετε αν προκύψει κάτι, μα δεν είστε αστυνομικοί, φτάνει, τελείωσε για την ώρα». «Νωρίς το θυμήθηκες αυτό Πέτρο». «Στο καλό Άγγελε, στο καλό». Ο επιθεωρητής έκανε ακόμη ένα τηλεφώνημα, κι έτσι λίγο αργότερα, η Έλλη κι ο Άγγελος, έμπαιναν αναγκαστικά στα αυτοκίνητα τους, έχοντας για συνοδούς τους μέχρι το σπίτι, κάμποσους οπλισμένους αστυνομικούς.