Τι λες, θα τα καταφέρουμε;

Κεφάλαιο 26

Αυγής POV

Ξύπνησα το επόμενο πρωί πιο γρήγορα από ότι συνήθως και ο Άγγελος ήταν ήδη ξύπνιος δίπλα μου κρατώντας το τηλέφωνο του.

"Καλημέρα" είπα βραχνά και τον φίλησα στα χείλη. Με τράβηξε κοντά του και ανέβηκα πάνω του.

"Ορέξεις από το πρωί;" ρώτησε ειρωνικά σηκώνοντας το φρύδι του και χαμογέλασα πονηρά.

"Μμμ" είπα και φιλούσα τον λαιμό του.

Και καταλαβαίνετε, έγινε ότι έγινε και εχθές το βράδυ. Δύο φορές.

"Με κούρασες" είπε εξουθενωμένος και κούρνιασα στο στήθος του. Γέλασα απαλά και έκλεισα για λίγο τα μάτια μου.

"Θα επιστρέψει η μαμά μου σε λίγο" είπα και έγνεψε κοιτάζοντας το ταβάνι.

"Θα πρέπει να πηγαίνω τότε" είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι.

Σηκώθηκα και φόρεσα καθαρά ρούχα και ο Άγγελος το ίδιο. Πήρα την μπλούζα που μου έδωσε εχθές στα χέρια μου.

"Ορίστε" είπα προσφέροντας του την και έγνεψε αρνητικά.

"Κράτα την. Σου πηγαίνει περισσότερο από εμένα" απάντησε και χαμογέλασα. Την δίπλωσα και την τοποθέτησα στην ντουλάπα.

"Αντίο μωρό μου" είπε ο Άγγελος όταν βρισκόμασταν μπροστά από την πόρτα.

"Γεια" απάντησα και τον φίλησα τοποθετώντας τα χέρια μου στον λαιμό του.

[..]

1 εβδομάδα μετά

"Μου έλειψες" είπα στο τηλέφωνο και ο Άγγελος ξεφύσιξε.

"Το ξέρω. Και εμένα το ίδιο, όταν βρούμε και οι δύο λίγο χρόνο θα τα κανονίσουμε" είπε και έγνεψα αν και δεν μπορούσε να με δει.

Με τον Άγγελο έχουμε να βρεθούμε μια εβδομάδα περίπου, διότι κάνει μερικές έξτρα ώρες τώρα στην δουλειά και εγώ έχω διαβάσματα διότι είναι περίοδος διαγωνισμάτων. Μου έχει λείψει ο άτιμος.

"Ναι το ξέρω. Σε αφήνω μην σε ενοχλώ" ήξερα ότι βρισκόταν στην δουλειά.

"Εντάξει. Θα μιλήσουμε απόψε" είπε πριν κλείσει το τηλέφωνο.

Μετά το σχολείο με πήγε στο σπίτι η Αρετή και κάθισα να διαβάσω για ένα δύσκολο διαγωνισμα που έχω.

Το βράδυ μίλησα με τον Άγγελο αλλά ήμασταν αρκετά κουρασμένοι και οι δύο, έτσι κλείσαμε γρήγορα. Αποφάσισα την επόμενη μέρα να μην πάω σχολείο για να περάσω από την καφετέρια που δουλεύει ο Άγγελος για να βρεθούμε λίγο από κοντά.