Τι λες, θα τα καταφέρουμε;

Κεφάλαιο 8

"Α-Άγγελε;" ρώτησα χωρίς να το πιστεύω ότι με θυμήθηκε μετά από 7 μέρες.

"Τι έκανες μαζί του;" ρώτησε απότομα και σηκώθηκε. Ήρθε ακριβώς μπροστά μου.

"Τίποτα απλώς δεν είχα μέσο για να έρθω σπίτι και μου είπε πως μπορεί να με φέρει" απάντησα και το πρόσωπο του συνοφριώθηκε.

"Μα καλά, γιατί δεν μου τηλεφώνησες εμένα;" ρώτησε με παράπονο και εγώ δεν πίστευα τι άκουα. Σταύρωσα τα χέρια μου και τον κοίταξα θυμωμένη.

"Είσαι σοβαρός; Εσύ έχεις να μου μιλήσεις μια εβδομάδα και περίμενα σαν την ηλίθια ένα τηλεφώνημα σου! Και τώρα με ρωτάς γιατί δεν σου τηλεφώνησα μόνο και μόνο επειδή είδες τον Κωνσταντίνο;" είπα με δυνατό τόνο φωνής. Φάνηκε πως ξαφνιάστηκε με το γεγονός ότι του τα είπα κατάμουτρα.

"Είχα δουλειές" απάντησε αόριστα και και πήγε να βάλει το χέρι μου μέσα στο δικό του. Το τράβηξα πίσω απότομα.

"Γιατί δεν μου τηλεφώνησες; Ξέρεις πως ένιωσα εγώ;" είπα πιο σιγανά αυτή τη φορά και κοίταξα αλλού. Δεν άντεχα να τον βλέπω στα μάτια.

"Το ξέρω Αυγή μου. Πραγματικά συγγνώμη. Δεν θα ξαναγίνει" είπε και ακούστηκε πραγματικά μετανιωμένος. Στο άκουσμα των λογίων του ηρέμησα κατευθείαν. Σαν και όλα τα προβλήματα εξαφανίστηκαν.

"Μου έλειψες" δήλωσα και τα μάτια του φωτίστηκαν.

"Και εμένα πολύ" απάντησε και άνοιξε τα χέρια του διάπλατα για να τον αγκαλιάσω. Το έκανα αμέσως και με έσφιξε στην αγκαλιά του.

"Μπορείς να έρθεις μέσα αν θέλεις. Δεν είναι κάνεις σπίτι" είπα σηκώνοντας το κεφάλι μου για να τον αντικρίσω μόλις απομακρύνθηκα από το σώμα του.

"Φυσικά" είπε και περπατήσαμε μέχρι την πόρτα.

Καθώς έψαχνα τα κλειδιά μέσα στην τσάντα μου, τον ένιωθα να με κοιτάζει επίμονα. Εγώ εντωμεταξύ άρχισα να εκνευρίζομαι διότι δεν έβρισκα που τα είχα βάλει.

"Αυγή" είπε σοβαρά και εγώ συνέχιζα να ψάχνω.

"Αυγή" επανέλαβε και του έκανα νόημα να περιμένει ένα λεπτό να το βρω.

"Αυγή!" είπε πιο δυνατά αυτή τη φορά. Χτύπησα τα χέρια μου αγανακτισμένη και τον κοίταξα.

"Τι 'ναι άνθρωπε μου; Δεν βλέπεις ότι ψάχνω τα κλειδιά;!" απάντησα ενοχλημένη και αυτός με κοίταζε ανέκφραστα.

Έπειτα έβαλε τα χέρια του στα μάγουλα μου και με τράβηξε κοντά για να με φιλήσει. Αμέσως εγώ ανταπέδωσα και έβαλα τα χέρια μου στην μέση του. Απομακρύνθηκα πρώτη γιατί θυμήθηκα πως βρισκόμασταν στην γειτονιά μου και το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν τα κουτσομπολιά. Δεν φαίνεται να τον πείραξε όμως ότι απομακρύνθηκα. Αντιθέτως χαμογέλασε και σήκωσε πάνω το δεξί του χέρι κρατώντας στα χέρια του ένα κλειδί.