Τι λες, θα τα καταφέρουμε;

Κεφαλαίο 3

Αυγής POV

"Με την λιμουζίνα ήρθες;" τον ρώτησα με σηκωμένο φρύδι. Ο Άγγελος με κοίταξε και γέλασε.

"Τέτοιες κυρίες που αλλού θα τις έβαζα;" απάντησε και ένιωσα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν. Έπειτα μας άνοιξε την πόρτα και περίμενε να μπούμε μέσα.

"Μα καλά τι τζέντλεμαν που είναι αυτός ρε! Και πλούσιος και τζέντλεμαν δηλαδή όλους τους καλούς παίρνεις!" αναφώνησε η Αρετή και την κοίταξα με γουρλωμένα μάτια ενώ άκουσα τον Άγγελο να γελάει από δίπλα.

"Μα καλά ηλίθιο είσαι; Σκάσε!" της απάντησα ψιθυριστά και αυτή έσκασε στα γέλια. Με τα χίλια ζόρια να μπει μέσα στο αμάξι.

Αφού επιτέλους βολευτήκαμε και οι τρεις μέσα, μέσα στην λιμουζίνα υπήρχε ήδη οδηγός και του εξήγησα που είναι το σπίτι μου.

"Νο-νομίζω θα κάνω εμετό!" δήλωσε δυνατά η Αρετή και εγώ την κοίταξα πανικόβλητη.

"Ορίστε" είπε ο Άγγελος και της πρόσφερε ένα μικρό κάλαθο σκουπιδιών. Ευτυχώς που τον έχουμε και αυτόν δηλαδή.

"Πάντα έτσι είναι;" με ρώτησε και με το βλέμμα του εννοούσε την φίλη μου. Την κοίταξα ξανά μια φορά, το κεφάλι της ήταν κυριολεκτικά μέσα στον κουβά αλλά δεν είχε βγάλει τίποτα ακόμα. Έπειτα τον ξανακοίταξα.

"Όχι πάντα, αλλά κάτι τέτοιες τρελές τις κάνει." απάντησα και ανασήκωσα προς τα πάνω ελαφρώς το σώμα μου για να κατεβάσω λίγο κάτω το φόρεμα μου. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα το έκανα, αλλά αυτός ο τύπος με κάνει να νιώθω τόσο μικρή και αφελής. Χάνω όλο τον ηρωισμό μου.

"Α δηλαδή, εκείνη είναι το κακό κορίτσι ενώ εσύ το καλό;" είπε σιγανά και ήρθε πιο κοντά μου. Ένιωσα τη καρδιά μου να κτυπά δυνατά.

"Ν-ναι. Κάπως έτσι" απάντησα με βράχια φωνή, χωρίς να το θέλω. Αυτός με κάνει έτσι!

Με κοίταξε στα μάτια και ανασήκωσε το πηγούνι μου προς τα πάνω. Ερχόταν ολοένα και πιο κοντά μου, το κατάλαβα ότι θα με φιλούσε. Μόλις έκλεισε τα μάτια του, έκλεισα και εγώ τα δικά μου. Ένιωσα την ανάσα του να κτυπάει στα χείλη μου και μόλις που θα άγγιζαν, μας διακόπτει η φωνή του οδηγού.

"Κύριε, φτάσαμε" είπε ο οδηγός και ο Άγγελος αφού τραβήχτηκε πίσω ξεφύσιξε αγανακτισμένος. Μας βοήθησε να κατεβούμε πάλι και αυτή τη  φορά μετέφερε την Αρετή μαζί μου ως την βεράντα να καθίσει εκεί. Εμείς πήγαμε ξανά μπροστά από το αυτοκίνητο.

"Λοιπόν, σε ευχαριστώ που μας έφερες. Σου το χρωστάω" του είπα χαμογελαστή. Χαμογέλασε και εκείνος και έκανε ένα βήμα πιο κοντά μου. Είναι αρκετά ψηλός, οπότε πρέπει να έχω το κεφάλι μου σηκωμένο για να τον βλέπω και αυτός  να έχει κατεβασμένο το δικό του.

"Κανένα πρόβλημα. Πέρασα πολύ όμορφα απόψε" είπε απαλά και χάιδεβε το μάγουλο μου με τον αντίχειρα του. Έκλεισα τα μάτια μου για μια στιγμή διότι το απολάμβανα αλλά αμέσως τα άνοιξα, δεν ήθελα να ξέρει ότι έχει αυτή την επιρροή πάνω μου.

"Και εγώ το ίδιο. Ήταν πολύ ωραία" είπα και έγνεψε. Ήταν σκεπτικός και τον είδα να γλύφει τα χείλη του. Άρχισε να κατεβάζει το πρόσωπο του πιο κοντά στο δικό μου (για δεύτερη φορά απόψε). Πάνω που βρισκόμασταν ξανά σε απόσταση αναπνοής, αυτή τη φορά δεν μας διέκοψε ο οδηγός αλλά ο ήχος που έκανε η Αρετή λόγω του εμετού της. Έλεος αυτό το κορίτσι δεν ξέρει πότε να κάνει τι!

Γυρίσαμε ταυτόχρονα με τον Άγγελο προς το μέρος της και εκείνη τα έβγαζε μέσα στο κάλαθο. Αφού τελείωσε μας κοίταξε χαμογελαστή.

"Συνεχίστε την δουλειά σας φίλοι μου! Μην με βάζετε εμένα υπόψη" είπε και έπειτα έκανε ακόμα μια φορά εμετό.

"Πρέπει να πηγαίνω και εγώ" είπε και έβαλε το χέρι μου μέσα στο δικό του μπλέκοντας τα δάκτυλα μας.

"Σου έχω αποθηκεύσει το τηλέφωνο μου στο δικό σου. Πάρε με" είπε και έγνεψα καταφατικά. Άφησε τα χέρια μας για να μπει μέσα στην λιμουζίνα και πριν μπει γύρισε και μου είπε:

"Και που είσαι, να είσαι έτοιμη. Εκείνο το φιλί μου το χρωστάς." και μετά το αυτοκίνητο χάθηκε στους άδειους δρόμους.

[..]

Αφού πήγα την Αρετή στο δωμάτιο μου δίνοντας τις πιτζάμες και καθαρίζοντας το μακιγιάζ της, την έβαλα να ξαπλώσει και αποκοιμήθηκε αμέσως. Έκανα τα ίδια πράγματα και εγώ και μετά πήγα στο κρεβάτι να ξαπλώσω. Άνοιξα το τηλέφωνο μου και μπήκα στις επαφές μου. Το πρώτο όνομα ήταν μια επαφή που αντί για όνομα είχε ένα εμότζι άγγελου (👼). Χαμογέλασα μόλις το είδα και άφησα το τηλέφωνο στο κομοδίνο.  Μόλις το άφησα, εκείνο φώτισε και δονήθηκε πράγμα που σήμαινε ότι είχα μήνυμα.

Από 👼: Καληνύχτα χ

Αμέσως χαμογέλασα ξανά και ένιωσα πολύ χαρούμενη. Του απάντησα σκέτο καληνύχτα, διότι δεν ήθελα να νομίζει ότι είμαι καμία τελείως εύκολη (καλά δηλαδή πόσο πιο εύκολη) και μετά έβαλα το τηλέφωνο στην θέση του και κοιμήθηκα στα αλήθεια.