Τι λες, θα τα καταφέρουμε;

Κεφάλαιο 13

Αυγής POV

Μου έδωσε μια σφικτή αγκαλιά και πήγε στην κουζίνα να κόψει την τούρτα. Γύρισα έκπληκτη προς τον Άγγελο.

"Εσύ το οργάνωσες αυτό;" ρώτησα και χαμογέλασε. Πέρασε τα χέρια του γύρω από την μέση μου τραβώντας με κοντά του.

"Χμμ δεν ξέρω. Μπορεί κάτι να σκαρώσαμε με την Αρετή" είπε κάνοντας τον ανήξερο και του έδωσα ένα φιλί.

"Ευχαριστώ" του χαμογέλασα γλυκά και μηδένισε την απόσταση μας.

"Να σας βρω δωμάτιο;" ακούσαμε την Αρετή να λέει χιουμοριστικά και διακόψαμε. Στροβίλισα τα μάτια μου και της σήκωσα το μεσαίο μου δάχτυλο δίνοντας ακόμα ένα φιλί στον Άγγελο. Τον ένιωσα να χαμογελάει στο φιλί μας. Απομακρύνθηκα και η φίλη μου με κοιτούσε πονηρά με ανασηκωμένο φρύδι.

"Έλεος κοπελιά, που σε βρήκαμε;" είπε και της έβγαλα την γλώσσα.

"Θα πάω να μιλήσω λίγο στους καλεσμένους, ναι;" είπα και έγνεψαν και οι δυο. Τους άφησα μόνους να τα πουν και απομακρύνθηκα από κοντά τους.

[..]

Πέρασαν περίπου δυο ώρες από όταν άφησα τον Άγγελο και την Αρετή. Η Αρετή βρισκόταν κάπου στο σπίτι και χαμουρευόταν με έναν τύπο, ενώ ο Άγγελος ήταν άφαντος. Σκέφτηκα πως υπήρχε μια μικρή πιθανότητα να βρισκόταν στον πάνω όροφο έτσι άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου.

Μέσα βρισκόταν κάποιος, αλλά όχι ο Άγγελος.

"Κωνσταντίνε; Τι κάνεις εδώ;" ρώτησα ξαφνιασμένη και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.

"Η Αρετή με κάλεσε και βαριόμουν κάτω. Πειράζει; Άλλωστε έχω ξαναβρεθεί εδώ" είπε χαιδεύοντας τα έπιπλα στο αργό βάδισμα του.

Δεν με πείραζε που βρισκόταν εδώ αλλά ο τρόπος που μιλούσε ήταν κάπως... τρομακτικός;

"Ψάχνω τον Άγγελο, τον έχεις δει;" άλλαξα κουβέντα γρήγορα λόγω αμηχανίας. Εκείνος έγνεψε αρνητικά.

"Όχι. Σε άφησε μόνη σου; Αν ήσουν δίπλα μου δεν θα γινόταν ποτέ αυτό" είπε προχωρώντας προς το μέρος μου.

"Μην πλησιάζεις!" είπα τρομοκρατημένη και τοποθέτησα τα χέρια μου μπροστά μου, σαν ασπίδα. Χαμογέλασε αχνά.

"Δεν το πιστεύω. Με φοβάσαι!" διαπίστωστε και έσφιξε στο σαγόνι του. Κάθισε στο κρεβάτι μου, στηρίζοντας με τα χέρια του το μέτωπο του.

"Ό-όχι, δεν το κάνω" είπα ψέμματα και με κοίταξε. Σηκώθηκε πάνω και στάθηκε ακριβώς μπροστά μου.