Τι λες, θα τα καταφέρουμε;

Κεφάλαιο 2

Αυγής POV

"Πάμε να καθίσουμε!" είπε δυνατά η Αρετή και με τράβηξε από το χέρι για να πάμε προς την μπάρα. Βρήκαμε δύο κενές θέσεις και αφού βολευτήκαμε, ο μπάρμαν μας ρώτησε αμέσως τι θα πιούμε.

"Δύο μαργαρίτες, παρακαλώ" του απάντησε γλυκά η Αρετή και αυτός της χαμογέλασε κλείνοντας το μάτι. Έπειτα συνέχισε την δουλειά του.

"Το τραγούδι μου!!" αναφώνησε η Αρετή και σηκώθηκε αμέσως. Μου άπλωσε το χέρι της με ένα μεγάλο πονηρό χαμόγελο και φυσικά της έδωσα το δικό μου. Αφού πήγαμε στην πίστα, αρχίσαμε και χορεύαμε για πολύ ώρα που όλοι μας παρακολουθούσαν αλλά δεν μας ένοιαζε ιδιαίτερα.

"Για κοίτα αυτόν! Έχει βγάλει τα μάτια του πάνω σου." είπε τραγουδιστά στο αυτί μου η φίλη μου. Κοίταξα προς την κατεύθυνση που εννοούσε και πράγματι υπήρχε ένας νεαρός εκεί όπου με κοιτούσε και έπινε αργά το ποτό του. Ως ένδειξη ότι κατάλαβα ότι είναι εκεί, άρχισα να χορεύω λίγο πιο προκλητικά και η Αρετή φαίνεται να έπιασε το νόημα αφού έκανε το ίδιο. Όταν ξανακοίταξα προς το μέρος που ήταν, η θέση του ήταν άδεια. Αρχικά κατσούφιασα, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι ήρθα εδώ για την Αρετή και όχι για μένα.

"Θα πάω να καθίσω λίγο, κουράστηκα." της ανακοίνωσα και εκείνη έγνεψε καταφατικά.

"Θα έρθω σε λίγο!" απάντησε και άρχισα να απομακρύνομαι από την πίστα. Πήγα και κάθισα στις θέσεις μας και πρόσεξα ότι οι μαργαρίτες μας ήταν εκεί, έτσι άνοιξα το τηλέφωνο μου λίγο και έπινα λίγο από το ποτό μου. Μετά από λίγα λεπτά, πριν καν το καταλάβω το ποτό μου είχε τελειώσει έτσι σκούντηξα το άδειο ποτήρι λίγο προς τα πίσω. Ο μπάρμαν φαίνεται να το κατάλαβε και έτσι το πήρε από την μπάρα. Αυτό που με εξέπληξε όμως, είναι ότι το έφερε μετά από δύο λεπτά γεμάτο πάλι.

"Συγγνώμη, κάποιο λάθος θα έγινε. Δεν ζήτησα κι' άλλο ποτό" είπα στον μπάρμαν και αυτός χαμογέλασε.

"Είναι κερασμένο, από τον τύπο εκεί" απάντησε και μου έδειξε προς τα αριστερά. Το βλέμμα μου ακολούθησε εκεί, και ήταν ο ίδιος τύπος που με παρακολουθούσε πριν που χόρευα στην πίστα. Ως ευχαριστώ σήκωσα το ποτήρι μου ψηλά, πριν πιω μια γουλιά. Εκείνος με παρακολουθούσε και μου χαμογέλασε. Μέχρι που σηκώθηκε και κάθισε στην άδεια θέση δίπλα μου, που υποτίθεται ήταν της Αρετής.

"Γεια σου" είπε και βολεύτηκε στην θέση του. Τώρα που ήταν κοντά μου έχω να πω ότι φαίνεται πολύ όμορφος και γοητευτικός. Το πρόσωπο του έχει γωνίες, τα μάτια του είχαν ένα φωτεινό πράσινο χρώμα και γενικά το όλο σύνολο ήταν πολύ αρμονικό και υπέροχο.