Κεφάλαιο 24

163 12 0
                                    

Αυγής POV

"Θα βάλουμε αυτή;" είπα και του έδειξα στην οθόνη το εξώφυλλο μίας ρομαντικής ταινίας. Αμέσως έκανε ένα μορφασμό αηδίας.

"Τις απεχθάνομαι. Βάλε αυτή" είπε πατώντας σε μία με δράση.

"Ό,τι πεις" είπα κάνοντας του το χατίρι και έτριψε τα χέρια του μεταξύ τους πονηρά.

Καθίσαμε στον καναπέ με εμένα να ξαπλώνω στο στέρνο του Άγγελου και εκείνος να έχει το χέρι του περασμένο γύρω μου, αφήνοντας μου μερικά φιλιά που και που στο κεφάλι.

"Θα τα φας όλα!" Του είπα αναφερόμενη στα ποπ κορν και σήκωσε το φρύδι του πάνω.

"Ε τότε θα κάνεις κι άλλα!" Είπε και στροβίλισα τα μάτια μου συνεχίζοντας να παρακολουθώ ήσυχη την ταινία.

"Την βαρέθηκα" ανακοίνωσα μετά από λίγο και τον κοίταξα.

"Και εγώ το ίδιο. Ας κάνουμε κάτι άλλο" είπε και μας γύρισε ανάποδα με εκείνον να βρίσκεται από πάνω.

Άρχισε να με φιλάει στα χείλη έντονα και μετά άρχισε να αφήνει αργά φιλιά στον λαιμό μου. Το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο και έκλεισα τα μάτια μου για να το απολαύσω. Όμως, σκηνές από την νύχτα του χορού έπαιζαν σαν ταινία μπροστά μου. Όλο το σκηνικό με τον Κωνσταντίνο το ζούσα ξανά, νιώθοντας το έντονα λες και διαδραματιζόταν ξανά. Τότε ένιωσα τα πνευμόνια μου να κλείνουν, δεν μπορούσα να αναπνεύσω.  Προσπαθούσα να ανασάνω αλλά δεν μπορούσα και με όση δύναμη είχα απομάκρυνα τον Άγγελο από πάνω μου. Με κοίταξε τρομαγμένος από τους έντονους ήχους που έβγαζα στην προσπάθεια μου να ανασάνω.

"Τι στο-; Αυγή! Κοίτα με!" Φώναξε και το κεφάλι μου γύριζε, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε ένα σημείο. Τα μάτια μου περιπλανιούνταν σε όλο το δωμάτιο, το στήθος μου ανεβοκατέβαινε σαν τρελό. Ένιωσα τα ζεστά χέρια του Άγγελου να "αγκαλιάζουν" το πρόσωπο μου, προσανατολίζοντας το προς το μέρος του.

"Κοίταξε με. Ηρέμησε" είπε αργά αλλά αυτό δεν βοηθούσε, ένιωθα πως θα εκραγώ από την έλλειψη οξυγόνου. Ένωσε τα κούτελα μας και η γαλήνη που εκπέμπαν τα μάτια του ήταν ιδανική για να ηρεμήσω λίγο.

"Μπράβο, έτσι. Κοίταζε με και ανάσαινε αργά" είπε σιγανά και πήρε μια βαθιά ανάσα, σαν να μου έδειχνε τον τρόπο.

Έκανα ότι μου είπε και ένιωσα μια ανακούφιση. Μπορούσα πλέον να ανασάνω φυσιολογικά όμως προσπαθούσα να αποβάλω το σοκ που μόλις έπαθα. Ο Άγγελος χάιδευε απαλά τα μάγουλα μου χωρίς να σπάσει καθόλου την οπτική μας επαφή.

"Νιώθεις καλύτερα;" ρώτησε μετά από λίγο και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου γρήγορα.

"Νερό" ψέλλισα αργά και σηκώθηκε σίφουνας για την κουζίνα. Έφερε ένα ποτήρι νερό το οποίο ήπια λαίμαργα και ξάπλωσα πίσω στην καναπέ.

"Τι ήταν αυτό τώρα;" ρώτησα συγχισμένα και αναστέναξε.

"Νομίζω ήταν κρίση πανικού. Τι έγινε;" ρώτησε ήρεμα και ένωσε τα δάχτυλα μας.

"Όταν εσύ, εμ ξέρεις έκλεισα τα μάτια μου και ήρθαν σκηνές από την νύχτα του χορού. Ένιωσα ότι θα πάθαινα το ίδιο πράγμα ξανά" είπα και δάκρια απειλούσαν τα μάτια μου.

"Ξέρω ότι δεν θα το έκανες ποτέ, απλά δεν ξέρω το μυαλό μου παίζει μαζί μου" συνέχισα λυπημένα και ένιωσα το πρώτο δάκρυ να ξεφεύγει. Ο Άγγελος ήρθε και το φίλησε απαλά, σαν να ήθελε να το διώξει μακριά.

"Μωρό μου μην ανησυχείς. Είμαι εγώ τώρα εδώ και τίποτα δεν θα σου ξανασυμβεί. Στο υπόσχομαι" είπε αγκαλιάζοντας με και ήταν πραγματικά τα λόγια που ήθελα να ακούσω τώρα.

[..]

"Μείνε εδώ απόψε" τον παρακάλεσα και ήρθε κοντά μου.

"Δεν είχα σκοπό να πάω κάπου αλλού" απάντησε χαμογελώντας αμυδρά και με φίλησε στα χείλη τραβώντας με κοντά του.

"Αλλά υπάρχει ένας όρος" είπα πονηρά και με κοίταξε με απορία χαμογελώντας.

"Ο οποίος είναι..;" ρώτησε και δάγκωσα τα χείλη μου πριν πιάσω το ύφασμα της φανέλας του στα χέρια μου.

"Αυτό θα μου το δώσεις" είπα αναφερόμενη στην μπλούζα και την έβγαλε απευθείας αφήνοντας εκτεθειμένο το γυμνασμένο του σώμα.

Έβγαλα και εγώ τα ρούχα που φορούσα μένοντας με τα εσώρουχα και καλά αθώα πήρα από τα χέρια του την φανέλα του φορώντας την. Άνοιξα την ντουλάπα μου βγάζοντας έξω ένα σορτσάκι για να το φορέσω από κάτω.

"Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξω από το να σε αγγίξω" άκουσα την βραχνή του φωνή από πίσω μου και έχασα ένα χτύπο με τα λόγια του.

"Πρέπει να κοιμηθούμε" είπα ναζιάρικα χαϊδεύοντας το στέρνο του. Αναστέναξε πριν βγάλει το παντελόνι που φορούσε. Εγώ πανικόβλητη εστρεψα το βλέμμα μου αλλού και προσπαθούσα να μην κοιτάξω εκεί.

"Με ενοχλεί το τζιν" είπε αθώα και έμεινε μόνο με το μποξεράκι. Εγώ έγνεψα αμήχανα και τον άκουσα να σιγανό γελάει. Ξάπλωσε στο κρεβάτι και άνοιξε τα χέρια του διάπλατα.

"Έλα εδώ" είπε και έκανα ότι μου είπε. Του έδωσα ένα φιλί στο στόμα και έπειτα κούρνιασα στο στήθος του.

"Καληνύχτα" είπα και πέρασα το χέρι του γύρω από την μέση μου. Τον άκουσα να γελάει με αυτή μου την πράξη, αλλά τι να κάνω; Ήθελα να τον νιώθω κοντά μου.

"Καληνύχτα" είπε φιλώντας μου τα μαλλιά και έπειτα μας πήρε ο ύπνος.

Τι λες, θα τα καταφέρουμε;Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα