The Fate of the Royalties: Alexis' Destiny

Prologue

Prologue

I always wanted everything to be simple, I want to keep lowkey everytime as much as possible. My mom, she always taught me how to be a better person and how to enjoy my youg-adult-hood. She's cool indeed and what makes her cooler is she raised me by herself without my father. Don't get me wrong, I don't hate my father. In fact I wanted to know about him but i didnt bother to ask my mom 'cause I thought she may be broken if I mention it. Oh, enough with my english, you don't know me yet, right? Ako nga pala si A--

"Alexis Manson!" napalingon ako sa tumawag sa golden name ko.

"You dont have to shout my gorgeous name Samson! What is it Sam? Ready for your big day?" Tanong ko.

"Uhm yeah. Eight pm. At my house. Don't be late brother." As what you have heard today is his birthday and his having a party at his house. Hindi naman niya debut or what pero mahilig talaga si Sam ng mga party just like his parents. Well, ganon talaga kapag ipinanganak ka na mayroong gintong kutsara sa bibig. I mean, mayaman talaga sila Sam As they are part of any businesses here in our country.

"Yeah cool, be there." sabi ko and we do a fist bumps. After that ay iniwan na niya ako at pumunta sa ibang kaklasi ko. I am a second year college student, and this is our last semester of this year. I'm excited for the vacation kahit na ang layo pa non. Well I guess malapit na. Lumabas ako sa room and planned to go to cafeteria which I did. I'm a little bit hungry and I needed to fill my stomach, kumakatok na kasi yong nga bulati ko sa tiyan. I wonder kung anong gustong ulam nila. Hmm, bacon?

"Hey Alex wazup..." At the corner I saw Kenneth my classmate from high school and yeah were kind of friends. Well marami akong friends to tell you.

"Yow, Good here. No sub?" he creep a smile. Bakit pa siya ngumisi eh may sumingit na karne sa gitna ng ngipin niya. Silly!

"Wala na, mamayang hapon pa two subs. See you later."
Tumango lang ako sa sinabi niya and grab my foods to the counter. Yes, he will be there at the party too, magkaibigan nga kami after all.
Now I'm starving. Straight kasi ang klasi ko kanina for five hours and I didn't have my breakfast nor snacks. Nagrereklamo na yong mga bulati ko sa tiyan, I have to feed them. Bacon please...

"Seventy three." I smiled to the beautiful cashier at the counter at binigay sa kanya ang pera. I guess she's new here bagong part timer siguro dahil ngayon ko lang siya nakita dito. I wonder magkano ang sweldo maging partimer dito. Parang ginaganahan akong magpartime dito.

"Thank You sir." And she gaves me a beautiful smile as she is.

"Oh, welcome" Sabi ko tsaka humanap ng bakanteng table. Lunch time ngayon kaya nahirapan akong makahanap ng bakante. Naupo ako sa may bintana, wala akong choice kaya dito nalang ako at isa pa gusto ko rin ang pwesto na to dahil naamoy ko ang presko at lamig ng hangin na nagmumula sa mga puno sa labas.

I'm just eating my lunch while the music is turning on to my ears. Somebody to you by The Vamps is currently playing and I love this song. Sumasabay lang sa indayog ang ulo ko sa tugtog ng musika, napakacool kasi ng kanta.
Napatingin ako sa labas ng bintana ng biglang humampas ang malamig na hangin sa loob. Iba, iba sa nasanayan ko yung hangin na pumasok.
Napatingin ako sa ibang estudiyante at parang hindi nila nafefeel ang simoy ng hangin na pumasok sa loob. Creepy, sure it was. Bigla nalang namatay ang tugtug sa earphones ko at napalitan ito ng isang boses ng kung sino.

"Rouel, prinsepe ng Agresia." Paulit-ulit ko itong naririnig na para bang ako ang tinutukoy nito. Nagsimula ng lumakas ang tibok ng puso ko. Rinig na rinig ko ito sa kabila ng ingay na nagmumula sa mga estudiyante sa loob ng cafeteria. Tinanggal ko ang pagkasaksak ng earphones ko sa cellphone tsaka ako tumayo. Atleast I had some bites and filled my stomach. Nawalan na ako ng gana dahil sa pesteng bintana na iyon. Oh sorry bad word.
Lumabas ako sa cafeteria and texted my classmates kung saan sila tumambay. Pumunta nalang muna ako sa library dahil wala akong gagawin sa loob ng tatlong oras and it's still twelve thirty in the afternoon. Magbabasa lang siguro ako ng libro or maybe sleep there. Try niyo ring matulog sa library, ang ganda ng tulog mo promise.