The Fate of the Royalties: Alexis' Destiny

Chapter Twenty-eight

Chapter 28

"Kamahalan!" Agad na hinanap ni Reniel ang tinatawag sa loob ng kubo ngunit bigo siya, walang naroon sa kubo. Malakas na buntong hininga ang pinakawalan niya ng wala talagang bakas ng tinawag niyang kamahalan ang naroon.

"She's not here." Sabi niya pagkabalik sa sala mula sa kusina, a bit frustrated.

"Sino ba kasi yang hinahanap mo Renirl, kanina ka pa." Tanong ni Angelica sa kabila ng pagkaliyo niya dahil sa ginagawa  ni Reniel. Robelyn is only sitting beside the prince, she's tired, all of them is tired. At hindi parin magsink in sa utak niya ang mga nangyayari. She even can't take the idea that Reniel is a disciple of Tahoba and he is now helping them. Hindi niya alam kung ano ang paniniwalaan sa ngayon. She had no choice but to trust this man kahit na ama nito ang isa sa mga alagad ni Tahoba.

"Naomi." Agad na nag-angat ng ulo si Robelyn mula sa pagkakayuko at kunot noong tumingin kay Reniel, her brows somehow furrowed. She seems absorbing the fact what Reniel just said.

"Naomi?" Tanong niya sa pamilyar na pangalan, making sure she heard it right. She was raised in bretonia but she seems to know the name

"Yes, Rouel's mother is alive, buhay ang Reyna ng mga Agre." Halata sa kanila ang pagkagulat as Reniel expected it.

"What? Wait, let me get it. Ano, buhay pa ang ina ni Prinsepe Rouel? How? " Hindi makapaniwalang tanong ni Angelica. Katulad niya ay ganoon din si Robelyn at hindi makapaniwala sa nalaman. It's almost decades when everyone declared her death, at ngayon ay malalaman na lamang nila na buhay pa ito. Sinulyapan nilang tatlo ang prinsepe na hanggang ngayon ay payapa paring natutulog. Ano kaya ang magiging reaksiyon nito kapag nalaman na buhay pa ang ina nito. Siguradong magugulat ito katulad nila at magagalak gayong inaakala nito na ito ay patay na. May kinikilala nga itong ina noong nasa lupa pa ito ng mga normal na tao ngunit iba parin siguro ang mararamdaman nito sa piling ng totoo niyang magulang. Sabay na napabuntong hininga ang dalawang babae dahil sa mga naiisip nila.
Nagpahinga na lamang ang tatlo kasama ang prinsepe na hindi parin nagkamalay.

***
Nakatulala lamang si Reniel at malayo ang mga tingin. Palaisipan parin sa kanya kung bakit hindi parin nagigising ang prinsepe, mahigit tatlong oras na itong natutulog simula ng makuha nila ito sa selda ng mga bugad subulit hindi parin ito nagkamalay.
Ano kaya ang ginawa ng ama nito sa kanya at marami itong mga pasa sa katawan at ang nakapagtataka ay hindi ito nagigising.
The prince was snoring silently and he can't help to pity his higness. He can feel it, marami pang manyayari to test the prince's weaknesses and strengths and worst he can feel the shattering heart of the prince. Iwinaksi na lamang niya sa kanyang isipan ang mga maaring mangyari sa hinaharap.

Lumipas ang ilang mga sandali ay lumabas din siya ng kubo at lumapit kay Robelyn na seryoso lamang na nakamasid sa paligid. He loves observing this girl from afar but now he knows she hate him and that pricked his heart.

Hindi niya mabasa ang mukha nito, what is she thinking right now? He wants to hug her as he could, but why? At first he know there's something with this girl that made him curious. She gaves him the foreign feeling he didnt know he'd be anticipated more and more, what is he expecting?

"Anong iniisip mo?" tanong niya ng makalapit. Yumakap sa kanila ang malamig na hangin kaya napayapos siya sa kanyang mga bisig at bahagyang hinahaplos ito.

Hindi umimik ang babae bagkos ay tumalikod ito paharap sa kanya para sana ay pumasok pero hinawakan niya ang braso nito kaya ito napatigil. The way she's treating him now is hurting himand he seems to know why.

"Why? Why can't you trust me?" he said and shifted his gaze into her eyes. Gustong-gusto niyang tinititigan ang mga bilog nitong mga mata, those brown eyes could drawn him anytime at handa siyang magpakalunod nito.