Εγώ....το πολύτιμο παιχνίδι του

Τελευταία ματια

Μπορούσα να διακρίνω την ανυσηχεια του αλλά σεβόταν ότι του ζήτησα. Δεν ήταν τέλειος κανείς δεν είναι .
Στα μάτια μου όμως όπως και στα μάτια κάθε ερωτευμένου θα ήταν . Δεν ξέρω πως ακόμη υπάρχουν τέτοια πράγματα.
Δεν μου είχε πει καν την ιστορία του, δεν τον είχα μάθει και δεν είχα χρόνο. Δεν είχα χρόνο να του μιλήσω να του πω πως νιώθω γιατί αγάπη....ναι ένιωθα μα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που πρέπει να του εκφράσω και να μάθει. Δεν θα μάθει όμως ποτέ. Του ανήκω ωστόσο και αυτό πρέπει να το ξέρει.

Σηκώθηκε μετά τα δάκρυα μου.
Με σκέπασε και πήγε να κάνει ένα μπάνιο. Σηκώθηκα και εγώ. Φόρεσα τα εσώρουχα μου και κοίταξα το ρολόι
11:00
Βγήκα έξω και κοίταξα το φεγγάρι. Στα γυμνά μου πόδια έμπαιναν κλαδιά. Δεν ένιωθα πόνο σωματικό.
Πονούσε τόσο η καρδιά μου που όλο μου το σώμα είχε μουδιάσει. Τα δάκρυα δεν θα άλλαζαν κάτι,ο πόνος ο σωματικος που και αυτός  ήταν ελάχιστος ήταν ο μόνος που με ξυπνούσε σε αυτή κατασταση. Δεν ήταν περιεργο φυσικά , ξεριζωσα την καρδιά μου
Τι θλιβερή εικόνα ήμουν.
Χαμογέλασα στο φεγγάρι και έκανα μια ευχή.
-Παρε όλο του τον πόνο και δώσε τον σε εμένα, αν χρειαστεί κάνε τον να με ξεχάσει, κράτα τον ασφαλή και πάρε μου τη ζωή.
Κάτω από την ανάσα μου κατάφερα να πω.
Η ανάσα έφυγε από τα πνευμόνια μου. Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου .
-Αννα....
Άκουσα την φωνή του από μέσα να με ψάχνει. Γύρισα να φυγω. Κάθε βήμα πονούσε. Μια γλυκιά ανακούφιση όμως που πήγαινα κοντά του έφερνε πεταλούδες στο στομάχι μου.
Άνοιξα την πόρτα και δυστυχώς με άκουσε. Το βλέμμα του γύρισε πανω μου και γουρλωσε τα μάτια.

-Για πόση ώρα είσαι έξω με απλά τα εσώρουχα?
Εξυσα αμήχανα το χέρι μου και του χάρισα ένα χαμόγελο σαν μικρό παιδί που είχε φάει όλα τα γλυκά και ήθελε να γλύτωσει την κατσαδα.
-Ο-χι πολύ από τότε που μπήκες για μπάνιο.
Είπα άνετα και γύρισα το κεφάλι μου στο ρολόι
11:30
Γουρλωσα τα μάτια και γέλασα αμήχανα.
Το βλεμμα του Άγγελου ήταν σκοτεινό σχεδόν τρομαχτικό.
-Μπανιο.
Είπε και πήγε να φύγει.
-Τι? Όχι
Ήρθε προς τα εμένα γρήγορα στριφογυρνωντας τα μάτια του και πριν το καταλάβω ήμουν στην ζεστή μπανιέρα γεμισμενη με νερό και τον Άγγελο να μου πλένει τα μαλλιά.
-Αν δεν προσέχεις εσύ τον εαυτό σου κάποιος πρέπει να το κανει.
Αγνόησα τα λόγια του και πλατσουρισα στο νερό βρεχοντας τον.
-Κάτσε ησυχα.
Χαχανισα ξανά πετώντας του σαπουναδες. Που να ακούσω. Σύντομα η δική μας φούσκα θα εσκαγε οπότε είπα να κάνω μερικές για να του σπάσω τα νεύρα και να ξεχάσω.
(Αλλά κυρίως να του σπάσεις τα νεύρα)
Σωστά φωνουλα στο κεφάλι μου