Euneirophrenia ❦ KookMin

「 Şu andan itibaren İkimiz Düşmanız 」

Linkin Park - Castle Of Glass

Çünkü ben yalnızca bir çatlağım
Bu Camdan Kale'deki.

Kafamdaki bilgi tablosundaki iğneli resimler, bağdaşıklıklar bir bir yere düşmeye başlamıştı. Bütün olay unsurunu kaybetmiş sanki aslında bu hikâyenin çok büyük bir arka yüzü varmış gibi hissetmiştim. Hissetmiştim ama bunu çok geç yapmıştım. Bay Jeon ve annemin ilişkisi neydi ?

-----------

11 Yıl Önce

Genç ve zarif bir hanımefendi, küçük bir çocukla birlikte okula doğru yürümekteydi.

Okulun önüne geldiklerinde diğer omzuna aldığı çantayı çocuğun kollarından geçirdi ve yakasını düzeltti.

"Jimin-ah öğretmenlerini iyi dinlemeyi unutma, tamam mı ?"

"Tamam anne." dedi gülümseyerek. "Biliyor musun öğretmen çok akıllı olduğumu söyledi."

Kadın çocuğun başını okşadı ve gülümsemesine karşılık verdi.

"Biliyorum benim Jimin'im çok akıllı."

"Hyeri." Tanıdık ses tonuyla kadın kafasını çevirdi ve tedirginlikle karşındaki gence baktı.

"Jungkook." Genç bir kadına bir de çocuğa bakarken "Neyin oluyor ? Kardeşin mi ?"

Küçük çocuk bir şey diyecekken kadın aceleyle küçüğü omzundan tutup okula doğru ittirdi.

"Dikkatli ol Jimin. Kavga etme."

Yine aynı aceleyle çocuğa dönüp kolundan tuttu ve sürüklemeye başladı.

"Burada ne işin var ? Yaşadığım mahalleye gelmemeni söylemiştim."

"Özledim." Kadın heyecanlanıp duraksasa da bakışlarını çocuğa çevirmiyordu.

"Yine de gelmemelisin. Ya bizi tanıdık birisi görürse."

Genç, sinirli bir sesle karşılık verdi. "Ben de onu diyorum. Birisi görse ne olur ? Neyden çekiniyorsun ?"

"Burayı kendi yavru sarayın mı sandın ? Buradaki insanlar böyle işte. Ağızları torba değil ki büzesin."

Jungkook hafifçe gülümsedi. "Sinirlendiğinde seni öpmek için çıldırdığımı söylemiş miydim ?" dedi Hyeri'yi kolunun altına alarak.

Kadın naz yaparak ittirdi. "N'apıyorsun ? Uzak dur." Duraksayıp çocuğa döndü. "Neden okulda değilsin sen yine ?"

Çocuk ellerini cebine sokup gözüne giren bir tutam kahkülü üfledi. "Okulu sevmiyorum."

"Beyimize bak sen sevmiyormuş. O zaman nasıl-"

Kadın önüne baktığında karşıdan ona bakan bir yaşlı kadını gördü.

"Anne."

---------------------------------

Fotoğrafı elime aldım ve avuç içimde buruşturdum. Arkamı döndüm ve kapıyı kapatmadan kapıdan çıktım. O denli öfkeliydim ki sadece o odayı yakmak istiyordum. Ahşap kapıdan çıktım ve ofisin kapısına yöneldiğim anda Bay Jeon'la burun buruna geldim.

"Burada ne arıyorsun ?"

Buruşturduğum fotoğrafı Bay Jeon'a fırlattım.

Bay Jeon'un göğsüne çarpıp yere düşen fotoğrafı almayı şöyle dursun bay Jeon göz ucuyla bakmamıştı bile. Doğrudan bana bakıyordu.