Bloodwolf

Deel 6

Ik wist niet hoelang ik had geslapen maar wat ik wel wist is dat ik heerlijk had geslapen. Het voelde prettig om niks aan je hoofd te hebben. Ik werd rustig en ontspannen wakker in Jack's bed. Ik hoorde hem vanochtend mopperend en vroeg opstaan, omdat hij een vergadering had met de andere Alpha's in de regio. 

Ik daarentegen kon zolang blijven liggen als ik wilde. Ik vond het nu alleen wel echt tijd om op te staan. Het was al half 12 's ochtends. 

Ik stond op en trok Jack's veels te grote shirt uit. Ik had nog geen andere kleding en ik zag het niet zitten om nog een nacht in mijn eigen kleding te slapen. Daarom had Jack een shirt aangeboden.

Ik deed mijn eigen kleding aan en liep vrolijk fluitend naar beneden. Naar de keuken om precies te zijn, waar Tamara al druk bezig was met het bakken van eitjes en het roosteren van brood. Ze keek op en glimlachte naar mij.

'Goedemorgen slaapkop. Je kon je bed niet uit komen zeker?' Vroeg Tamara grijnzend.

'Nee niet echt. Gelukkig kan ik hier wel zo lang slapen als ik wil.' Gaapte ik. Ik rekte me nogmaals een keer uit.

'Wie moest er wel vroeg uit dan?' Fronste Tamara. Zij wist natuurlijk nog niet dat ik Jack's mate was.

'Jack had deze ochtend vergadering zei hij. Hij was wel vroeg opgestaan vandaag.' 

'Ben jij Alpha Jack's mate? Ik wist niet dat hij zijn mate al gevonden had! Ik zal wel op mijn taalgebruik gaan letten. Het spijt me, Luna.' Zei Tamara ongelovig.

'O nee, doe dat alsjeblieft niet! Ik wil niet met u of met Luna aangesproken worden. Dat deed je eerst ook niet.' Waarschuwde ik haar. 'Maar is hier misschien nog iets te snacken?'

'Natuurlijk. Zal ik een eitje voor je bakken?' Vroeg Tamara.

'Heerlijk, maar ik kan ook wel iets voor mezelf maken hoor.'

Ik pakte alweer een koekenpan van haar over en begon een eitje te bakken, die ik trouwens verbazingwekkend snel klaar had. 

'Wow, hoe doe je dat zo snel?' Vroeg Tamara verbaasd.

'Eerlijk? Ik weet het ook niet. Gewoon het vuur iets hoger zetten denk ik. Of het is een heel speciaal eitje.' Grapte ik. 

'Dat zal het wel zijn ja.' Grijnsde ze terug. 

'Hoe oud ben je eigenlijk?' Vroeg ik haar.

'29' Antwoorde Tamara.

'En heb je al een mate?' Vroeg ik door.

'Ja, omdat ik bijna nooit thuis ben zit hij thuis met mijn 2 kinderen. Soms wenste ik dat ik vaker bij hem kon zijn, maar dat gaat nu eenmaal niet vanwege mijn baan.'

'Mag je dan niet naar huis?' Vroeg ik verbaasd. Ze schudde triest haar hoofd.

'Maar dat kan niet! Mates horen bij elkaar te zijn! Niet gescheiden te worden! Misschien kan ik iets met Jack regelen.' Riep ik uit. 'Desnoods pas ik wel op de kleintjes.'

'Dat zou ik geweldig vinden! Ik vraag me alleen af of de Alpha dat wel wil.'

'Er is maar een manier om daar achter te komen.' Zei ik schoudersophalend. 'Ik vraag het hem zo wel.'

'Je bent echt een schat van een mens. Je komt met zoveel goede ideeën! Je gaat een goede Luna worden. Dat weet ik zeker.' Glimlachte Tamara.

'Dankjewel. Tot later!'

'Tot later!'

Ik liep met mijn eitje en een stuk toast naar de eettafel. Ik zag Haley alleen aan de tafel zitten. Ik wilde net vragen waar Danny was toen ik mij die vergadering herinnerde. Zou Jack ook een gamma hebben?

'Goedemorgen!' Zei ik vrolijk.

'Morgen.' Gromde Haley nors.

'Is er iets?' Vroeg ik fronsend. Wat een domme vraag. Natuurlijk was er iets! Meestal was ze enorm vrolijk.

'Danny is naar die vergadering, evenzoals Jack en Collin, de dienstmeisjes zijn nergens te vinden en de tv is kapot! Vertel mij alsjeblieft hoe ik deze dag moet overleven zonder netflix.' Gromde ze nors.

'Door iets anders te doen? Bijvoorbeeld kijken wie er nog meer in het packhuis wonen. Ik durf te wedden dat jij van de meeste personen hier het bestaan nog niet eens weet.' Grijnsde ik. 'En wie is Collin trouwens?'

'De Gamma van het pack. Hij heeft nog geen mate.' Antwoorde ze. Daar had ik antwoord op beide vragen die ik meself stelde.' Maar dat is eigenlijk nog niet eens zo'n gek idee. Misschien kunnen we nog wat contacten leggen hier in het packhuis.'

'Oké, we gaan zo maar laat mij alsjeblieft nog even mijn toast en ei opeten. Ik heb berehonger en ook niet echt bepaald op goed gewicht.' Zei ik een beetje beschaamd over dat laatste.

'Ja dat zie ik. Hoeveel weeg jij ooit? Je liet wel bijna een rietstengel zo mager ben je.'

'Ik weeg 43 kilo.' Zei ik zacht.

'Wat?! Zo weinig!' Riep Haley uit. 'Ik ga jou zo volproppen met voedsel de komende tijd.'

'Alsjeblieft niet. Ik ben het niet gewend om veel te eten.'

Ik at mijn toast hapje voor hapje op. Ik had niet eens zoveel gegeten en ik zat ramvol. Ik moest echt meer gaan eten. Ik bracht het bordje terug naar de keuken en zette het in de vaatwasser. Daarna gingen Haley en op grondig op onderzoek uit.

In plaats van met de trap naar boven te gaan gingen we nu met de trap naar beneden. Daar woonden alle wachters en hun mates van het pack. We kwamen 1 stel tegen van onze leeftijd. Het meisje heet Fall en haar mate heet Luca. Luca werkt meestal als grenswachter van het pack. Fall daarentegen had meestal niks te doen omdat ze bijna nooit naar boven mocht komen. Ze reageerde daarom enorm verbaasd toen we zeiden dat ik Jack's mate was en Haley Danny's mate. We hadden om 3 uur 's middags afgesproken in de woonkamer van het packhuis.  

Haley en ik liepen zelfvoldsan weer naar boven. Tot onze verbazing zagen we daar een gestresste Danny en een gestresste Jack. Ik keek vlug op mijn horloge. Ik keek Haley moeilijk aan.

'We zijn anderhalf uur weg geweest. Vandaar.' Fluisterde ik.

'Oeps.' Grijnsde Haley.

We liepen rustig de rest van de trap op en probeerden daarna om nog verder naar boven te gaan door ook de andere trap op te lopen. Helaas werden we al snel betrapt.

'Hier blijven jullie.' Gromde Danny.

'Jij bent van Haley. Niet van mij. Doegie!' Grijnsde ik en ik rende meteen de trap op.

Ik hoorde het luide en vlugge gestommel van Jack's voetstappen al achter mij aan komen.

'Jij ook! Hier blijven!' Riep hij boos. Maar natuurlijk deed ik niet wat mij gevraagd werd.

'Blijf hier.' Gromde Jack op zijn Alpha toon. Nu hield ik wel mijn pas in. Ik draaide mij om en pieote een keer.

'Ja Alpha.' Piepte ik zachtjes.