အရိုင္းေလကေလး... (episode 15)
======================
" ခ်ယ္ရီဒီညေနျပန္ေရာက္မယ္တဲ့...."
႐ႊင္လန္းတက္ႂကြစြာမနက္စာစားေနေသာ ငယ္ေလး၏မ်က္ႏွာကေလးသည္ ၿပိဳေတာ့မည့္မိုးလို အုံ႕မွိုင္းသြားသည္။ ဦးနိုင္၏မုန့္ဟင္းခါးပန္းကန္ထဲ ပဲေၾကာ္ကိုေခ်ကာထည့္ေပးမည္ ဟန္႐ြယ္ၿပီးမွ တုံ႕ဆိုင္း၍သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပ်က္ယြင္းသြားသည့္အမူအရာမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းေျဖဆည္လိုက္နိုင္သည္။
" ဦးနိုင္လည္း သားသားကိုလြမ္းေနတာနဲ႕အေတာ္ပဲေပါ့...."
" အင္း..."
ငယ္ေလးရင္ထဲ စို႔တက္လာကာ မေန႕ညက ပူဆာလြန္း၍ သူစားခ်င္သည့္ဆိုင္မွ ဦးနိုင္တကူးတကဝယ္လာေပးေသာ မုန့္ဟင္းခါးကိုပင္ဆက္မစားနိုင္ေတာ့ပဲ ေကာ္ဖီကိုႀကိတ္မွိတ္ေသာက္လိုက္ရသည္။
" အဲ့ဒါဆို ညီျပန္ဖို႔ျပင္လိုက္ဦးမယ္..."
" အေစာႀကီးရွိပါေသးတယ္...၊ ငယ္ေလးပဲ ဒီမုန့္ဟင္းခါးစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ္အေဝးႀကီးကသြားဝယ္လာရတာေလ...၊ စားပါဦးလား..."
" ကြၽန္ေတာ္ရင္ျပည့္လာလို႔...."
" အဲ့ဒါပဲ ငယ္ေလးဟာ ကိုယ့္အပူကိုယ္အရမ္းရွာတယ္..."
ဟုတ္တာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္ကကိုယ့္အပူကိုယ္ရွာေနတာ။ ဦးနိုင္ရဲ႕တစ္မ်က္ႏွာတည္းအတြက္နဲ႕ ဘယ္သူ႕သံသယမွမပါပဲ ဒီငရဲမီးထဲ ဇြတ္အတင္းခုန္ခ်ခဲ့တာ...။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီအပူေတြ ကိုယ့္ကို ဘယ္လိုပဲေလာင္ၿမိဳက္ဝါးမ်ိဳပါေစ ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႕ ႀကိတ္မွိတ္ခံရမယ္ေပါ့။ ဟုတ္သလား...။ ဦးနိုင္ဟာ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးပါလိမ့္...။
" အခ်ိန္တန္ေတာ့ ျပန္သင့္တဲ့သူကျပန္ေပးရမွာပဲေလ "
ဦးနိုင္က မေက်မလည္စုတ္သတ္တစ္ခ်က္စုတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ စိတ္မတည္ၿငိမ္တိုင္း ေသာက္ေနက်မားဗီးယပ္စ္ ေဆးလိပ္ကိုထုတ္ကာမီးညွိလိုက္သည္။ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတစ္ခ်က္ရွိုက္ၿပီးေနာက္ ေဆးလိပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ညိုးလက္ခလယ္ျဖင့္ သူ႕ကို႐ြယ္ကာ.... " ကြၽန္ေတာ္က ငယ္ေလးအ႐ြဲ႕တိုက္သင့္တဲ့သူမဟုတ္ဘူးေနာ္...." ဟု စိတ္မပါလက္မပါေျပာလာသည္။
YOU ARE READING
အရိုင်းလေကလေး နွေးလှသည်(ငယ်နှောင်း)
General Fictionအချစ်ကြောင့် လူကျင့်ဝတ်များ ဖောက်ဖျက်မိသောအခါ
