Kar Tanesi/YarıTexting

18.Bölüm

Multimedia:Kamptaki o sahne😉(okursanız anlarsınız)
Yazdığım en uzun bölüm olacak🖤
Keyifli okumalar✨
~~~~
"Kalk artık Defne!"diyen Zeynep aşkımın sesiyle gözlerimi açtım yavaşça. Karşımda dikilmiş, çattığı kaşlarıyla bana bakıyordu.

"Ne oluyor ya?"dedim hafif doğrulup gözümü kırpıştırarak.

"Kızım sen iyice mal oluyorsun ha. Kamp diyorum, okul diyorum, 15 dakikan var diyorum!"diye söylendi ve odanın kapısına yöneldi. Dışarı çıkmadan önce acele etmemi söylemeyi de unutmadı.

Tabii ya! Akşam kızlarla bavul hazırlayıp sohbet ederken geç uyumuştuk. Bu yüzdendir ki mal gibi hissediyordum ve gözümü zar zor açık tutuyordum. Hemen banyoda işlerimi halledip yüzüme bir kaç kez su çarptıktan sonra odaya döndüm. Telefonuma baktığımda bilinmeyenden mesaj vardı.

Bilinmeyen Numara:Günaydın.

Bilinmeyen Numara:Kamp için hazır mısın?

Bilinmeyen Numara:Ben gayet hazırım valla, seni göreceğim sonuçta ;)

Tövbe yahu.

Defne:Ne diyebilirim ki?

Bilinmeyen Numara:Kızım senin için fesat ya. Seni göreceğim için heyecanlıyım, onu demek istemiştim.

Defne:Ben fesat anlamamıştım ki? Ama sen fesat bir şey söylemeye çalıştıysan bilemiyorum.

Yazdım ve gönderdim. Bilinmeyenle artık daha yakın hissediyordum ve ona da samimi olduğum kişilere davrandığım gibi davranmaya karar vermiştim.

Bilinmeyen Numara:Artık bana daha iyi davranıyorsun bakıyorum da :)

Bilinmeyen Numara:Aşık mı oluyorsun ne?

Defne:Şakacı şey seni :)

Geçiştirmeye çalışsam da yazdıklarıyla  kendimi tuhaf hissetmiştim ve ben bunun yavaş yavaş artık açlıktan olmadığını kavrıyordum. Ama tam olarak neydi, ona verecek bir cevabım da yoktu. Telefonu bırakıp dolabımın kapağını açtım.

Ne giyeceğime bakınırken kırmızı kareli gömlek ve her zaman olduğu gibi siyah pantolonda karar kıldım. Saçlarımı açık bırakmayı sevmezdim, bu yüzden yine tepemde sıkıca topladım ve hazırladığım sırt çantamı da alarak aşağı indim.

"Kızlar Defne bu aralar çok içine kapanık gibi, benim yanımda biraz sohbet edin onunla. Sesine hasret kaldım kızımın,"diyen annemin sesini duyduğumda merdivende duraksadım. Ne saçmalıyordu öyle?

"Seninle konuşmuyor mu ki Sema Sultan?"diye homurdandı Eylül muhtemelen ağzı dolu olduğu için garip çıkan sesiyle.

"Yani herhalde okulda bir sorunu var, bu aralar pek konuşamıyoruz,"dedi annem dediğim kadın üzgün çıkarmaya çalıştığı sesiyle. Resmen kızları kullanıp ağzımdan laf almak istiyordu!

"Tamam teyze, biz hallederiz."diyen Zeynep'le beraber derin bir nefes aldım ve mutfağa girdim. Yemekleri babam olmadığı zamanlarda genelde mutfakta yerdik, bu da böyle bir bilgi.

"Günaydın,"dedim kızlara göz kırparak.

"Sonunda ayılmışsın ayol!"dedi Eylül her zamanki neşesiyle.

"E okulda ne var ne yok kızlar?"diyen annemin sesini duyduğumda ona dönme gereği duymamıştım.

"İyiyiz, kamp için heyecanlıyız değil mi Defne?"dedi Zeynep bana bakarak. Ah canım kuzenim, bilsen bu kadının neler yaptığını onun için çabalar mısın?