Kar Tanesi/YarıTexting

16. Bölüm

Multimedia:Zeynep💜
Bu bölüm bilinmeyene küsüm ben,yazmadım onu.
Keyifli okumalar🌸
~~~~~~~
Lacivert gibi yani...Kafede gördüğüm lacivert gözler...Lacivert gözler...

Yaklaşık 5 dakikadır beynimde sürekli tekrarı olan bu düşünce ve sesler beni büyülemiş gibiydi. Yaptığım kuruntudan ibaret olabilirdi, pekala gerçek de olabilirdi ama ben bundan emin olacak kadar bile sakin hissetmiyordum.

Mesajı okuduktan hemen sonra parmaklarımı hızlıca hareket ettirmiş, ancak hızına yetişemediğim düşük şarjım buna engel olmuştu. Kapanan telefonumu hırsla masaya çarparken alma gereği bile duymamış, yukarı, kızların yanına çıkmıştım.

Odanın kapısını açıp içeri girdiğimde kızların çoktan pijamalarını giyip yatağa uzandıklarını gördüm. Kaşlarımı çatarak dolaba ilerleyip pijamalarımı aldım. Tavırlı olduğumu anlamalarını istiyordum. Gerçi Zeynep anlardı da, kafası hayal aleminde dolanıyordu diğer maymunumun.

"Ne oldu Defne? Bu afra tafra ne kızım?"dedi Zeynep elindeki telefonu komodinin üzerine bırakarak. Bu aralar telefonu elinde fazla görüyordum. Aklımın bir köşesine bunun sebebini sormayı not ettim.

"Ya siz nasıl bensiz yukarı çıkarsınız?"dedim onlara dönüp kollarımı küstüğümü belirtmek için önümde bağlayarak.

"Eylül kızım bu delirmiş sonunda,"dedi Zeynep ikizini dürtükleyerek.

"Yeni mi fark ettin ayol?"dedi Eylül ona 'kudur ben çoktan fark ettim' bakışlarını atarak.

"Neyse ne, küstüm işte."dedim ve pijamalarımla beraber banyoya ilerledim.
Üstümü değiştirip çıkacakken yaptığımın saçmalığının farkına varmıştım. Bilinmeyenle yaptığım konuşma sonucu saçma sapan triplere girmiştim. Buna gerek yoktu.

"Kendine gel gerizekalı,"diye mırıldandım ve banyodan çıkarken suratıma yerleştirdiğim sırıtmayla beraber odaya daldım.

Aklıma gelen fikirle koştum ve kendimi kızların üstüne fırlattım.

"Allahım galiba sakat kaldım!"diyen Zeynep olmuştu. Fark ettiğim şeyse ben odaya girdiğimde Eylül'ün gözlerinin kapalı olduğuydu. Ona döndüm tepkisine bakmak istercesine.

"ALLAHIM SONUNDA MUTANT MAYMUNLARIN SALDIRISINA UĞRAYACAĞIMI BİLİYORDUM!"dedi kocaman açtığı gözleriyle bağırıp altımda tepinerek. Kocaman bir kahkaha attım ve onları ezdiğimi umursamadan doğrularak oturdum.

"Korkma kız daha onlar uğramadı sana,"dedim zar zor kahkahamı bastırarak. Zeynep'e döndüğümde hareket etmiyordu.

"İyi misin yavru maymunum?"dedim ona yaklaşarak.

"Sakat kaldım derken şaka yapmıyordum Defne, camış gibisin!"diye tısladı ve Eylül'e döndü. Size yemin ederim neredeyse bir saniye ya bir birlerine baktılar, ya bakmadılar ama aynı anda sırıtıp üzerime çullandılar.

"BIRAKIN LAN BENİ!KIZIM BA...KIN DÖVERİM Sİ...SİZİ!"dedim kahkahalarımın arasında zar zor bağırarak konuşmaya çalışarak. İkisi de bana dönmüş, gıdıklayan parmaklarını alay edercesine daha hızlı hareket ettirmeye başlamışlardı.

"Tamam Zeynoş yeter, bayılıp başımıza kalacak bu."dedi Eylül kıkırdayarak ve geri çekildi. Zeynep de bana son bir bakış atmış,yeterli olduğuna kanaat getirmişti ki o da geri çekildi.