Why is it so hard to say?

~5~

Pov Violet

Ik sta op en doe mijn morning routine. Ik kleed me aan en borstel mijn haar. Ik kies een zonnebril uit en loop naar de keuken. Ik leg mijn zonnebril op tafel en maakt ontbijt. Opeens voel ik 2 armen om mn middel heen. "Goedemorgen" zegt Daniel moe. Hij legt zijn kin op mijn schouder en ik lach. "Goodmorning sunshine" zeg ik lachend. "Hou op" zegt Daniel in mijn nek. "Is kleine Daniel nog moe?" Vraag ik. Daniel draait me met een ruk om. Ik lach. "Ik zei hou op" zegt hij. "Aww" zeg ik en ik knijp in zijn wangen.

Het is me nog nooit opgevallen dat hij zo knap is. En die ogen. Hou op Violet, hij is je beste vriend. Ik draai me weer om en ga verder met mijn ontbijt. Ik schenk mijn thee in en ga aan tafel zitten. Even later gaat Daniel tegenover me zitten. Ik scroll wat op Instagram en eet mijn ontbijt op. Ik kijk op en Daniel kijkt me aan. "Wat?" Vraag ik lachend. "Gewoon, je bent schattig" zegt hij en hij kijkt naar zijn telefoon. Ik begin te blozen en kijk weer naar mijn telefoon.

~pauze~

"Ik ben echt moe" zegt Alex. "Ik niet" zeg ik. "Ey, wat zoek jij eigenlijk in een jongen?" Vraag ik soepel. "Ik hou van hele lieve jongens maar wel jongens die je een beetje vrijheid geven. Dan bedoel ik niet met andere jongens zoenen ofzo maar gewoon. En ik vind het leuk als ze van knuffels houden" zegt ze. "Oke, en als date" zeg ik. "Gewoon, iets simpels. Picknicken in het bos of zwemmen. Niet een super chique restaurant, nou ja, niet voor de eerste date dan" zegt ze. "Oeee, hoezo?" Vraag ik. "Het is wel leuk om een keer naar een heel chique restaurant te gaan maar voor de eerste date is het een beetje te veel uitgepakt. Maar jij dan?" Vraagt ze. "Ik vind Daniel gewoon leuk" zeg ik... in mijn hoofd. "Ik heb niet echt een type, ik vind alles wel leuk. Als hij maar eerlijk is. En hij moet ook van knuffels houden want dat mag niet ontbreken" zeg ik. Alex knikt. "En de perfecte date" zegt ze en ik lach. "Het strand of naar een bos. Maar geen restaurant, dat is te ongemakkelijk" zeg ik.

~thuis~

Ik leg mijn tas in mijn kamer en ga koken. Ik heb vanavond dansles dus ik moet een beetje vroeg eten. "Halloooowww" zegt Daniel en hij loopt de keuken binnen. "Haloowww" zeg ik. "Wat ben je aan het maken?" Vraagt hij. "Lasagne" zeg ik. "Lekaaa" Ik lach. "Mag ik helpen?" Vraagt hij. "Tuurlijk" zeg ik. Hij pakt een ui en gaat het snijden. "Je moet wel eerst de schil eraf halen" zeg ik. "Hoe dan?" Zegt hij. Ik pak de ui en haal de schil eraf. "Okeee" zegt hij.

Als de lasagne in de oven zit gaan we samen met Corbyn en Alex kaarten. "Welke kaartspel?" Vraagt Daniel. "Hartenjagen!" Zeg ik. "Wat is dat?" Vraagt Corbyn. "Nou kijk..."

"En als je alle slagen hebt heeft iedereen behalve jij 16 punten" zeg ik als laatste. "Oke, lets go" zegt Daniel. Ik pak de kaarten en deel ze uit.

"Ja maar jezus!" Zegt Alex als ik weer alle slagen heb. "Haha lekker voor je" zeg ik. De oven gaat en ik sta op. Ik doe de open en pak zo'n handschoen. Daniel zet de borden op tafel en ik zet de lasagne op tafel. We gaan eten en praten over random dingen. "Dit is echt de beste lasagne ooit" zegt Corbyn met volle mond. "Charmant" zegt Daniel. "Dankje Corbyn" zeg ik lachend.

Na het eten ruimen we alles op en gaan we weer hartenjagen. "En nu?" Zegt Daniel. "Ik help je wel" zeg ik. Ik leg mijn kaarten op de kop neer en loop naar hem toe.

Pov Daniel

Ze loopt mijn kant op en gaat achter me staan. "Kijk die twee moet je nu weg leggen" zegt ze. "Waarom?" Vraag ik. Ze legt me alles uit maar ik let niet op. Ik kijk alleen naar hoe ze alles aanwijst. Ze pakt de 2 kaarten uit mijn hand en legt ze neer. Ze kijkt me kort aan en loopt weer weg.

"Fuck yes" zeg ik als ik alle slagen heb. "Ja maar jij kreeg hulp van Violet!" Zegt Corbyn. "Ja Daniel" zegt Alex. Ik maak een pruillip en Violet lacht. Haar lach is zooo mooi. Ze maakt me echt gek in mijn hoofd. "Laten we stoppen" zegt Violet. "Ja beter" zegt Corbyn. We gaan naar de woonkamer en Violet gaat ergens praten met Corbyn.

"Heb je gedaan wat ik vroeg" zeg ik als ze weg zijn. "Tuurlijk. Ze vind qua jongens alles wel leuk maar hij moet eerlijk zijn en van knuffels houden. En als date naar het strand of bos ofzoiets" zegt Alex. "Thanks" zeg ik.

Pov Corbyn

"En, wat zei ze?" Vraag ik aan Violet. "Ze houd van lieve jongens die haar wel een beetje vrijheid geven en die van knuffels houden" zegt Violet. "Okee" zeg ik. "En als date picknicken of gewoon wat simpels. Maar een chique restaurant vindt ze ook leuk, maar niet als eerste date" zegt ze nog. "Thanks Violet" zeg ik. "No problem" zegt ze.

Pov Violet

Ik kreeg net een melding dat dansen niet door ging. Ik denk sowieso dat ik stop met dansles. Ik heb daar echt geen tijd meer voor, ik ga tegenwoordig wel gewoon naar de sportschool. Ik ga Alex wel overhalen.

We lopen weer terug en we gaan met zn allen een film kijken. "Alex, kom!" Zeg ik en ik trek haar mee naar onze kamer. "Hier" Ik geef haar een doos en ze doet hem open. Er zitten allemaal maskertjes in. Ze kijkt me grijnzend aan. "Denk jij wat ik denk" zegt ze. "Oh yeah" zeg ik. We lachen. "We zijn net meisjes van 12" zeg ik. "Klopt, maar oke kom" zegt Alex. We lopen naar de woonkamer. "Hey jongens, we hebben een leuk idee" zegt Alex. "Oh ja?" Zeggen ze. "Ja"

"Dat ga ik dus echt niet doen" zegt Daniel. "Oke" zegt Alex. Ik kijk haar verbaasd aan. "Nee tuurlijk niet, kom op gewoon doen" zegt ze dan. "Nee" zegt Daniel. Alex en ik luisteren niet en gaan gewoon naast hun zitten. We knippen de maskertjes open en we doen het op hun gezicht.

"Ik zei, niet telkens wegdraaien" zeg ik tegen Daniel. "Ja maar het is zo naar" zegt hij. Ik zucht. Ik ga op zijn schoot zitten met mn knieën aan beide kanten. "Dan maar zo" zeg ik. Hij kijkt me aan en zegt niks meer. Ik doe het maskertje verder op zijn gezicht. Ik glimlach als hij me aankijkt. Hij kan ook niet echt anders.

Het maskertje zit er eindelijks op en ik ga van zijn schoot af. "Nu moet je 20 minuten wachten" zeg ik. "20 minuten!" Zegt hij. "Jep" zeg ik lachend. We gaan een film kijken en ik kruip tegen Daniel aan. Hij doet zijn arm om me heen en ik glimlach. Even later sluiten mijn ogen...