It's all my fault ~deel 2, voltooid~

Hoofdstuk 24

Pov Els

Anne kwam weer binnenrennen, ze had mijn telefoon in haar handen. "Je mag ook gewoon lopen" grapte ik, Anne duwde me mijn telefoon onder mijn neus met het scherm openstaan in WhatsApp. Boos keek ik haar aan, "je hebt in mijn telefoon gekeken" zei ik boos. Ze knikte langzaam "sorry, ik kon het niet laten maar lees het appje" zei ze ongeduldig. Ik las het appje, hij was van Tobias, wat moest hij nou van me? Al gauw kwam ik erachter dat het niets Tobias was die dit gestuurd had, hij kon namelijk geen Chinees of Koreaans of wat voor een taal het dan ook mocht zijn. "Het is Koreaans" zei Anne, verbaasd keek ik haar aan. "Hoe.." "ik heb het opgezocht" zei ze. Ze duwde haar eigen telefoon onder mijn neus, er stond een translation op. ik weet niet of iemand dit leest, wij zitten hier vast. Alstublieft kom ons redden. We zijn op Parklaan 301, we zijn gevangen, red ons. Ik wist niet echt wat ik moest denken, wij? Wie was dat? Het was een beetje raar, waarom zou iemand een appje sturen via Tobias, en waarom naar mij? "We moeten hiermee naar de politie" zei ik, Anne knikte zwijgend.

-timeskip-

"Goed mevrouw, wat kan ik voor u doen?" Zei de politieman. "Ik Uh, ik kreeg vanochtend een appje van een kennis van mij. het was duidelijk dat hij het niet gestuurd heeft want het appje was in het Koreaans. Het appje ging over personen die gevangen zitten, er is een adres. Ik heb het adres opgezocht en het blijkt in een huis in Korea te zijn." De politieman probeerde me bij te houden en schreef alles op. "Goed, en waar woont die kennis, in welk land?" "Hij is Nederlands, en hij woont normaal ook in Nederland maar sinds kort is hij voor een tijd in Korea" Zei ik. "Maar mevrouw, is het dat niet mogelijk dat hij het wel zelf was, aangezien u vertelde dat hij nou in Korea is" resoluut schudde ik mijn hoofd, "dit kan hem niet zijn geweest, hij vind talen leren ontzettend moeilijk." "Kunt u mij het appje laten zien?" Ik knikte en schoof de telefoon onder zijn ogen. "We kunnen achterhalen of dit een fake bericht is, ook kunnen we contact opnemen met de politie in Korea, misschien kunnen zij onderzoek doen. We nemen contact met u op als we dit bericht hebben achterhaald." Ik knikte en stond op om Weg te gaan.

Pov jade

Het werd ochtend, ik opende mijn ogen. Na dat gevoel van gister was ik gewoon rustig in slaap gevallen, maar toch bekroop het gevoel me nou weer. Ik draaide me naar jiwoo toe, die lag nog op een zij te snurken. Ik pakte mijn telefoon en zag dat ik een appje had van Anne, shit ik was vergeten haar te blokken. Zonder op het appje te reageren blokte ik haar, daar was ik ook vanaf. Ik draaide me naar het plafond toe en staarde ernaar, opeens voelde ik dat het bed bewoog, jiwoo draaide zich naar mij en opende haar ogen. "Goodmorning" zei ze slaperig "morning" glimlachte ik.

Pov jiwoo

Ze glimlachte lief naar me, ik voelde me enorm schuldig omdat ik vannacht had geappt naar dat meisje. Misschien had ik het met jade moeten overleggen? Nee, dan zou ze hebben gezegd dat ik het niet mocht doen. Ik zuchtte diep, het was ingewikkeld. Ik draaide me naar jade toe, ik moest het haar vertellen. "Jade" "hm" zei ze, "ik moet je iets vertellen" "wattan?" "Ik kreeg vannacht een dm van een June. Ze vroeg of ik wist waar je was." "Wat heb je gezegd!?" "Dat je hier was, en dat ik goed voor je zorgde."

Pov jade

Wat dacht June wel niet, een beetje achter mijn rug om lopen appen. Chagrijnig staarde ik voor me uit, "waarom heb je antwoord gegeven?" Mijn stem klonk nors. "Jade, iedereen maakt zich zorgen om je, is het dan niet heel raar dat ik iets laat weten?" "Ja dat is raar, je had het moeten overleggen" zei ik en liep boos de kamer uit.

Pov mevrouw Jung

Ik hoorde gestommel op de trap, ik dacht eerst dat het mijn man was die naar beneden kwam maar hij was allang weg naar zijn werk. De deur zwaaide open en een chagrijnige jade liep de kamer binnen. Ze plofte op de bank en keek voor haar uit. Ik ging bij haar zitten, "jade? Alles oké?" Ze keek me chagrijnig aan. "Nee, niet echt" zei ze, "heb en ruzie met jiwoo?" Ze knikte. "Waarom?" Ze vertelde me het hele verhaal, het was nieuw voor me te horen dat ze was weggelopen. Eerlijk gezegd dacht ik dat iemand uit Nederland haar op het vliegtuig gezet had. "Ik snap jiwoo heel goed, waarom ben je weggelopen?" "Ik had geen keus, wat moest ik anders? Ik voelde me helemaal niet thuis in Nederland, bovendien miste ik iedereen van hier." Ik zuchtte en trok haar naar me toe. Jade was een sterk meisje, ze had al zoveel moeten doorstaan, eerst jarenlang wees, daarna vond ze personen maar overleden die, en toen werd ze weggehaald bij de plek waar ze zich eindelijk thuis voelde, En dat allemaal omdat ze geen ouders meer had. Ik had een beetje medelijden met haar, dit meisje was volgensmij gewoon enorm gebroken en zocht ze alleen maar naar wat warmte en liefde.

Heyhey! Weer een deeltje. Hopelijk vonden jullie hem leuk. Hou super veel van jullie💜 xx me💜