SEVDANA GÖNÜL VERDİM

Bölüm 23. Hayaller ve Hayatlar

Güne her zamanki gibi erken başlamıştı Meltem. Haftalardır peşine düştüğü planı gerçekleştirmenin artık vakti gelmişti. Sabah bütün enerjisini ev halkına yansıtmış, hiçbir şeyi bozuntuya vermemişti. Önce babası ve abisini işe uğurlamış, sonrasında ise annesinin bütün şüpheli sorularını duymazdan gelerek okul yoluna düşmüştü. Düştüğü bu okul yolunda ise ona eşlik eden daha doğrusu çenesine kurban giden bir adet Kartal vardı.. Genç adam sayısını unuttuğu küfürlerine bir yenisini daha eklerken, direksiyonu var gücüyle sıktı. "Söyler misin, bu planları yaparken neden hep beni kurban ediyorsun? Hayır, ölmemi bu kadar çok istiyorsan, direk kafama sık daha iyi!"

Yola çıktıklarından biri homurtularına hiç ara vermeyen adama yandan bir bakış attı Meltem. Uzun dalgalı saçlarını tek eliyle toplayıp, omzundan aşağı bıraktı. "Kimse beni anlamıyor Kartal. Bari sen anla. Ayrıca beni bu planlara itenler utansın!"

Sivri çenesi kasılan genç adam, suratında alaylı bir ifade oluşmasına izin verdi. "Yakalandığımızda amcama da aynen bunu söylersin." dedi. Genç kızın yaptığı her plana dahil olan Kartal, sonunda amcasının gazabına uğradığından dolayı korkması normaldi. Dudaklarında sinsi bir gülüş beliren Meltem, kendinden emin tavrıyla yanındaki adama doğru döndü. "Korkma yakalanmayacağız. Çünkü kimsenin haberi yok."

Genç adamın suratında bu sefer hayret dolu bir ifade belirdi. Ayağını gazdan hafifçe çekerek arabanın hızını yavaşlattı. "Yiğit'e söylemedin mi?" diye bağırdı. Meltem gözlerini devirmekle yetinirken, "Hayır tabi ki! Onun babamdan ne farkı var söyler misin?" dedi sinirle. Kartal, dudaklarını büzerek omzunu çekti. "Valla farkını bilmem ama tek ortak noktaları çok iyi ateşlemeleri.."

Adamın çok haklı bir konuya parmak basması Meltem'in sesli yutkunmasına sebep oldu. Ama bu yoldan dönmeyecekti. Bütün korkularını kontrol altına alarak elini geçiştirircesine savurdu. "Bak bu is benim için çok önemli anlıyor musun? Dünya mutfağında ilerlemek istiyorum ve derslerde çok zorlanıyorum." Aklına geçen gün babasıyla yaptığı konuşma geldiğinde burnundan kızgın bir nefes süzüldü. "Ben diyorum Dünya mutfağı, babam diyor bol acılı kebap!"

Genç adam gülerek kafasını salladı. Sabahın bu saatinde bile canını çeken kebabın kokusu sanki arabanın içini doldurmuştu. "Adam haklı şimdi Melo'm! Türk mutfağının suyu mu çıktı?"

Meltem hayretle yanındaki adamın ağzından akan suları silişine baktı. Neden onu kimse anlamıyordu? Türk mutfağında zaten fazlasıyla iyiydi. Hatta iyi kelimesi bile becerisine hakaret sayılırdı. Konuyu daha fazla uzatmak istemeyen genç kız, bakışlarını yanındaki camdan dışarı çevirdi. Yanından geçip giden insanların her birinin hayat gayeleri farklıydı. Kimi ödeyeceği kirayı düşünüyordu, kimi ay sonunu cebindeki parayla nasıl çıkartacağını.. Kimi yakasına yapışan hastalığın derdindeydi, kimi kavga ettiği sevgilisinin gönlünü nasıl alacağının.. Kimi mutfak eksiklerini düşünüyordu, kimi yarın ne giyeceğini.. Hayat kimseye adil değildi bunun farkındaydı.. Ve onunda derdi belliydi. Sadece kendi adıyla bir şeyleri başarmak istiyordu.. Buğulu gözlerini birkaç kere kırpıştırdı..

"Ben kendi çabamla bir yerlere gelmek istiyorum Kartal. Babamın adını duyduklarında karşımda açılan binlerce kapıdan içeri girmek istemiyorum. Başarımı görsünler, beni yetenekli olduğum için kabul etsinler istiyorum. Tek isteğim bunu başarabilmek anlıyor musun?" Çatallaşan sesini umursamadan titrek bir nefes alıp veren genç kız parmaklarını birbirine geçiştirip sıktı. "Ve bu beni burnunun dikine giden bir evlat yapacaksa razıyım!"

Bir süre sessizliğini koruyan Kartal, kızın haklı isyanına saygı duymaya karar verdi. O da kendince haklıydı lakin, Berdan Özçakır'ın ona sağladığı sadece namı değildi. Aslında Meltem, kendince başarısını yakalamıştı. Ve babasının adı ona sadece ufak bir yardım sağlıyordu.. "Pekala, bu uğurda başarılar dilemekten başka bir şey elimden gelmez." dedi. Bakışları biran için Meltem'i bulduğunda, ona minnet dolu bakışlarıyla kesişti. "Bana kalırsa, Yiğit'e söylesen iyi olurdu. O sana destek olurdu.."