SEVDANA GÖNÜL VERDİM

Bölüm 20. ~İmtihan~

Hopali, yaptığı planı artık devreye sokmak istiyordu. Akşamki yemekte herkesin suratından düşen bin parça olduğundan dolayı, ateşe bir odunda kendi atmaktan çekinmişti. Kafasında dönen planları son bir kez daha hızla gözden geçirdi. Hiçbir eksiklik yoktu. Suratına bıraktığı hafif bir gülüşle aynadaki yansımasına baktı. Üzerindeki ceketi düzelterek omuzlarını dikleştirdi. Tek elini saçlarının önüne sokuşturup şekillendirirken, dudaklarında keyifli bir ıslık ona eşlik ediyordu. Bugün güne oldukça keyifli başlamıştı ve o keyfin devam etmesi için son bir hamlesi kalmıştı. O da Demirhan Durmaz'dan kızını kaçırmak için ufak bir izin istemekti!

Odasından hızla çıkarak, aşağı indi. Bahçeye çıktığında babasını her zamanki köşesinde buldu. Eliyle selam vererek, "Birazdan gelirim!" dedi ve adamın kafasını sallaması üzerine gülümsedi. Adımlarını çaprazında kalan eve doğru yönlendirdi. Mutfağa açılan kapının açık olduğunu gördüğünde hemen o tarafa doğru ilerledi. Görüş alanına kahvaltı yapan Durmaz ailesi girdiğinde açık kapının camına elini tıklatarak içeri girmeden bekledi.

"Günaydın, afiyet olsun.." dedi kibarca.

Neslihan şaşkınca adama baktı. Mustafa Ali'nin onların evine kadar gelmesi pek karşılaştığı bir durum değildi. Aklından çıkmayan akşamki konuşmaları anbean kulaklarında çınlarken, hızlanan kalp atışlarıyla nefesini tuttu. Demir eliyle adamın içeriye girmesi için işaret ederek, "Günaydın. El gibi izin mi istiyorsun, girsene!" dedi sertçe.

Uzun bacaklarıyla attığı adımla mutfağın orta yerine kadar gelen adam rahat bir tavırla bir elini sandalyelerden birinin sırt kısmına koydu. "Rahatsız etmek istemedim. Ufak bir mesele vardı onu söyleyip işe geçeceğim." dedi bakışlarını Neslihan'a çevirerek.

"Hayırdır?" Demir, oturduğu yerden kalkmak için yeltenirken, "Amcam iyi mi?" diye sordu merakla. Dünkü mesele adamı fazlasıyla yıpratmıştı. Hopali, hızla kafasını salladı. "Hayır, sorun yok. Babam iyi. İşle alakalı bir mesele.."

"Ne oldu?" diye sordu genç kız üzerine alınırcasına. Meraklı bakışları adamın kısık gözlerine iliştiğinde vücut sıcaklığı her zamanki gibi arttı. Hafifçe kafasını yana doğru eğen Hopali, suratına ciddi bir ifade bıraktı.

"Aslında senin için kaçırılmayacak bir fırsat ayağına geldi. Milano'daki toplantı erkene alındı."

Yeşil gözleri hayretle aralanan Neslihan, "Daha bir ay vardı!" diye söylendi. Üstelik o toplantıya gitme gibi bir isteği de yoktu. Rolünün hakkını sonuna kadar veren adam sakin bir şekilde dudak büzdü. "Evet, ama dün gece aradılar. Aksilik olmuş telefonda pek bahsetmediler. O yüzden bu gece gitmen gerekiyor!" dedi. İkinci bir şok dalgası kızı vururken, "Bu gece mi?" diye bağırdı. "Ama nasıl olur?"

"Bir saniye!" diye araya giren Demir, çatık kaşlarıyla Hopali'ye döndü. "Birincisi, kızım nereye gidiyor? İkincisi, gitmen gerekiyor da ne demek?"

Beklenen tepki en sonunda gelirken, genç adam hiç duraksamadan omuzlarını dikleştirdi. "Şöyle ki, Milano'da çok önemli bir toplantı var ve benim gitmem imkansız. Artvin'e gitmem lazım. Erteleyemeyeceğim işler anlarsın ya.." dedi. "O yüzden beni ve şirketimi temsilen, Neslihan gidecek."

Ortama aniden sessizlik hakim olurken, Neslihan kocaman araladığı bakışlarını adamın suratında dolaştırdı. Konuyu artık kapat dercesine bağırıyordu o iri gözler.. Korkuyla atan kalbi babasının yerinde kıpırdanmasıyla neredeyse durma aşamasına geldi. Çünkü biliyordu, babasının suskunluğunun ardından çok tehlikeli bir atak geleceğini!

"Bir stajyer için yetki alanı çok değil mi?"

Ve beklenen soru şüpheyle geldi, Demir'den. Neslihan korkuyla yutkunurken, titrek bakışlarını babasından hızla kaçırdı. Stajı biteli neredeyse bir hafta olmuştu. Geçen hafta staj dosyasını imzalatmış ve bir türlü mezun olamadığı okuluna sunmuştu. Fakat iş yerindeki çalışmalarına hala devam ediyordu. Çünkü Hopali, ona artık stajın bitti gidebilirsin dememişti. O da çalışmaktan gayet memnundu. Ayrıca iş yerine başladığı ilk gün sadece stajyer olarak başlamamıştı. Mustafa Ali ona bir sürü yetki vermiş, fakat genç kız bunu babasına bir türlü açıklayamamıştı. Genç adamın bakışları Neslihan'ın korku dolu ifadesinde dolandı. Ve gerçekleri söylemekten hiç çekinmedi..