"The Memories of an Ex" (COMPLETED)

53. WHAT HAPPENED 😯

LIEN POV.

ilang buwan ang lumipas ay wala pa din akong balita kay Jeffrey? Hindi ko alam kung anong dahilan o sa paanong paraan naging ganto ang relasyon namin.

Halos tuwing sabado ay patuloy pa din ako pumupunta sa sungken kung saan kami nag kikita at umaasa na baka sakaling andun siya. Umiiyak ako dahil wala akong ka alam alam sa mga nangyari bakit nawala si Jeffrey? Oo 3 months ko siyang nakalimutan pero sa 3 months na yun kinalimutan na din ba niya ako.

Blangko ang isip ko mas lalo akong nalungkot sa nangyari. Ano ba talaga ang nangyari gusto ko siya makita at makausap. Pero hindi ko alam kung sa anong paraan. Hindi ko siya makontak sa cellphone number niya. Wala din daw balita sila jasyon at james sa kanya. Naguguluhan ako sobra.

🕒🕞🕓🕟🕔🕗🕡🕖🕢🕘🕣🕒🕔

1 year ang lumipas at diko pa din maisip kung ano nga ba ang nangyri sa amin ni Jeffrey. Minsan ay pinagagalitan na ako nila anj at rosaly sa sobrang pagka depress ko kay Jeffrey.

Uwian na at inaya ako nila anj gumala sa mall pero tumanggi ako.

"seriously lien! Alam ko pupunta ka na naman sa sungken. At aasa na baka sakaling andun si Jeffrey! My ghad lien matatapos na ang school year. Mag fourt year na tayo sa june. Jeffrey kapa din. " saway sa akin ni anj alam niya agad bakit tumanggi ako na sumama sa mall.

"oo nga lien move on na teh kinalimutan ka na nga ehh. Di pa ba obvious na wala na kayo hindi na siya bumalik oh! " dagdag ni rosaly.

"Oo na tama na kayo. Pero anong magagawa ko mahal ko si Jeffrey. Hindi naman ganun kadali mag move on noh! " paliwanag ko.

"nako ahh! Ang martir mo naman beshy. Hindi na siya bumalik kahit ilang beses kapa mag pa balik balik sa sungken di na yun darating ilang buwan at taon na lumipas besh move on din pag may time. " - anj

"alam ko nasasabi niyu lang yan kasi wala kayo sa sitwasyon ko. Oo tanga ako umaasa na baka kahit isang beses ay makita ko siya ulit at maka usap. Pero besh di ba kayo ang saksi kung gaano niya ako kamahal. Bakit ganun na lang din kadali sa kanya na kalimutan na lang ako. Oo may kasalanan ako kasi ako yung unang naka limot sa kanya. Pero anj hindi naman sapat yun diba para kalimutan na lang din niya ako agad. Ang sakit lang kasi sobra ko siyang mahal ".. umiyak ako at naramdaman kong niyakap nila ako. Sa anong magagawa ko hindi ko pa din kaya siyang kalimutan.

"bestfriend kita lien kaya ayaw kong nakikita kang nauubos dahil lang sa lalaki. Madami pa diyang iba. hindi tayo mauubusan. Kung nalimutan ka niya eh di kalimutan mo na lang din siya. tara at pumunta sa sungken. pag punta natin dun at wala siya. Plss itapon mo na yung nararamdaman mo sa dibdib mo para kahit papano gumaan ka naman diba masyado ka ng madaming pabigat diyan sa puso mo bawas bawasan mo naman " -anj

Pumunta kami sa sungken. Habang nag lalakad kami ay pinapanalangin ko na sana andun siya. Gusto ko siya makausap. Gusto ko malaman ano bang nangyre. Gusto ko din magsorry sa nagawa kong pag limot sa kanya. At gusto ko din malaman kung ano paba kami, kung mahal niya pa ba ako.

Pero pagpunta namin ay ganun pa din wala pa ding Jeffrey . Lumapit ako sa tapat ng jamboree lake at pumikit habang tumutulo ang mga luha.

Sa pagpikit ko ay naalala ko ang mga nakaraan namin kung paano kami nagsimula. Kung paano ko siya nakilala. Mas lalong tumulo ang mga luha ko.

"NASAN KA NA BA JEFFREY! HINDI MO NA BA TALAGA AKO MAHAL? GANUN NA LANG BA AKO KADALI I GIVE UP?. MISS NA MISS NA KITA ALAM MO BA YUN! Di ko alam kung tama pa ba na mag hintay ako sayo. O pipilitin ko na lang na kalimutan ka.
Sabi mo sakin mahal mo ako, sabi mo di tayo maghihiwalay. Ano nangyari sa pangako mo Jeffrey. Pero sige Kung nasan ka man malaya ka na hindi na kita ipaglalaban tama na pagod na din ako maghintay at umasa."

Pasigaw kong tanong sa harap ng jamboree lake. Habang umiiyak. Oo tao lang ako at napapagod. Tama sila anj hanggang kailan ba ako aasa kung kailan ubos na ako. Umiyak ako ng umiyak hanggang makauwe ako at nasa kwarto na ay walang tigil ako sa pag iyak.

Tumayo ako at kinuha ang gitara.

SA AKING PUSO 🎸🎸🎶🎶

uulit ulitin ko sayo ang darama ng aking puso.
Ang damdamin koy para lang sayo ohh kahit kailanman di mag babago ohh
Ikaw ang laging hanap hanap sa gabit araw
ikaw ang nais kong sa twina ay natatanaw
Ikaw ang buhay at pag ibig wala na ngang iba saking puso'y tunay kang nag iisa

Di ko nais na mawalay ka kahit sandali sa aking feeling.
Kahit buksan pa ang dibdib ko ohh
Matatagpuan larawan mo ohh
Ikaw ang laging hanap hanap sa gabit araw
ikaw ang nais kong sa twina ay natatanaw
Ikaw ang buhay at pag ibig wala na ngang iba saking puso'y tunay kang nag iisa

Ikaw ang laging hanap hanap sa gabit araw
ikaw ang nais kong sa twina ay natatanaw
Ikaw ang buhay at pag ibig wala na ngang iba saking puso'y tunay kang nag iisa

Saking puso tunay kang nag iisa ahhhhhhh!

Pagkatapos ko kumanta ay dumapa ako at nagpatuloy sa pag iyak. hindi ko alam pero wala akong ibang gustong gawin kundi ay ubusin ang mga luha sa mata ko.

Sinabi ko sa sarili ko huling araw na toh na iiyak ako. Huling araw na toh na malulungkot at huling araw na toh at bukas wala na. Wala ng Jeffrey kakalimutan ko na siya.

Sinabi ko sa sarili ko na kakayanin ko toh. Aayusin ko na ulit yung sarili ko na nakalimutan ko ng dahil sa kanya.

Kahit masaktan ako ok lang pipilitin kong kalimutan siya. Hanggang dito na lang siguro yun. 😢😢😢😢😢
Ang hirap lang kasi ng ako lang ang umasa. Kaya tama na siguro ang kakaasa. Nakakapagod na kasi. Pinilit ko pero ano nga bang magagawa parehas kami talo sa laban na dapat kami ang magkakampi. Kaya hanggang dito na lang talaga siguro.
Give up na ako 😢😢

Let's accept the fact that not everyone will stay. Whether we like it or not, sinasadya man o hindi, may mga tao o bagay na mawawala sa buhay natin. May mga mang-iiwan nang walang dahilan, may mga aalis kasi kailangan, at may mga mawawala nang biglaan.

--😢😢😢😢😢💔

📇📇📇📇📇📇📇📇.....

Hi guys if you like this chapter just click the star 🌟 button for your voting on my story .

Thank you and godbless ❤