She's not afraid 2: H επιστροφή

Κεφάλαιο 9

"Δεν μπορείτε απλά να φεύγετε."   "Θα καθυστερήσει ολόκληρο το πρόγραμμα αύριο."   "Έπρεπε να ήμασταν προ πολλού στον δρόμο για Λονδίνο."   "Τώρα θα πρέπει να κάνουμε την ίδια δουλειά στην μισή ώρα από αυτή που κανονικά χρειαζόμαστε, χάρη σε σας!" 

Όλα όσα έλεγαν δεν με ένοιαζαν ιδιαίτερα. Και ήξερα πως απλά είχαν υπερμεγαλοποιήσει μέσα στο κεφάλι τους το πρόβλημα. 

"Άλλο ένα τέτοιο και θα πάει σπίτι της!" γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα εκείνον που το είπε. Δεν νομίζω πως μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό πως είναι δυνατό να με στείλουν εκείνοι σπίτι με το έτσι θέλω. Τώρα όμως υπάρχει αυτή η πιθανότητα, από την μια μέρα στην άλλη να βρεθώ σε ένα αεροπλάνο με προορισμό την πόλη όπου μεγάλωσα. 

Όχι άλλα βράδια σε λεωφορείο, όχι άλλες πόλεις, όχι άλλες συναβλίες, όχι άλλα γράμματα, φωτογραφίες, όχι άλλο μπέρδεμα. Θα ήταν πολύ εύκολο να τελειώσουν όλα. Όμως τώρα που μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, δεν το θέλω. Εξάλλου, η Άλισον θα με σκότωνε αν γυρνούσα πίσω πριν την ώρα μου... 

Καθώς συνέχιζαν να λένε πόσο πίσω αναγκάστηκε να πάει όλο το πρόγραμμα, τους άφησα και πήγα να κοιμηθώ. 

~

"Φτάσαμε" είπε ο Λίαμ και αμέσως χάθηκε πίσω από την κουρτίνα. Είχα ξυπνήσει λίγο νωρίτερα όμως δεν μπορούσα να βρω την δύναμη να σηκωθώ. Λίγο αργότερα, όταν κατάλαβα πως το προηγούμενο βράδυ με πήρε ο ύπνος χωρίς να αλλάξω ρούχα, ένιωσα λίγο περισσότερο χαρούμενη. 

Πιάνοντας τα μαλλιά μου σε μια κοτσίδα στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου, κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη του μικροσκοπικού μπάνιου. Παρόλο που ένας πονοκέφαλος έκανε την εμφάνισή του λίγα λεπτά αφότου ξύπνησα, δεν υπάρχουν άλλα σημάδια κούρασης ή κακού ύπνου.

Μιας και σε λίγο θα βρισκόμαστε στο ξενοδοχείο που θα  μείνουμε για τις επόμενες τρεις μέρες, θα μπορέσω να αλλάξω, ή ακόμα και να κοιμηθώ. Με την σκέψη αυτή πλησίασα και τους υπόλοιπους και κάθησα μαζί τους. Είχαν ήδη ανοίξει μια κουβέντα στην οποία δεν ενδιαφέρθηκα να πάρω μέρος, και περιέργως δεν μου ζητήθηκε να το κάνω. 

Ο χρόνος μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο πέρασε αργά, με εμένα να κάνω... τίποτα. Αφού περάσαμε ένα μικρό πλήθος από φανς, βρεθήκαμε μέσα στο ξενοδοχείο. Μη έχοντας όρεξη να καθήσω μαζί τους και με τον πονοκέφαλο να μη με έχει αφήσει από νωρίτερα το πρωί, είπα να φέρουν το πρωινό στο δωμάτιό μου.