Odbicie Cieni. // R.Lynch ✔️

Rozdział 9.Dziewczyna, której imię będę pamiętać całą noc.

Odrazu po wyjściu Edith poszedłem na pocztę wysłać list do kochanej matki. Całą drogę męczyły mnie jej słowa że nie rozumiem zasad panujących w mafii? Jeśli naprawdę jest tak że obsługa nie ma prawa się spotykać z członkami to jest to bardzo ale to bardzo chore. Edith jest tak przeuroczą dziewczyną, delikatną, czułom, twarz jak z porcelany idealne przeciwieństwo Sienny, chociaż nie powiem, coś czuje do nich obu. Kurwa, nie mogę powiedzieć że to uczucie w stylu zakochanie bo każdą znam krotko i nie wierze w takie coś jak miłość od pierwszego wejrzenia, pff.

Przekraczając bramę orientuję się że okolica jest dobra to porannego biegania i tak myśl że może coś zmienić jeszcze w swoich ćwiczeniach. Poprawiam swoje blond włosy, później kołnierz koszuli i zerkam na zegarek na ręku. Za niedługo obiad i nie zdążę postrzelać ani na siłownie, a więc przełożę. Wkładam dłonie do kieszeni granatowych jeansów i wchodzę do ogromnego, starego gmachu. Wchodząc na swoje piętro słyszę kłótnie dwóch mi osób, idąc w stronę pokoju moim oczom ukazuje się jak zawsze ta parka. Na mój widok przestając cokolwiek mówić. 

- Cześć Ross. - Odzywa się Gyllenhaal. Nienawidzę typa.

- Cześć Jake, co u ciebie? - Otwieram drzwi kluczem i podnoszę wzrok na niego. Jak zawsze w polo Laurenta i granatowe spodnie od graniaka do tego włosy na żel i jednodniowy zarost.

- A nic ciekawego. - Uśmiecha się. - Zaraz mam jedną sprawę do załatwienia.

- To spierdalaj. - Wtrąca czarno włosa. W duchu uśmiecham się bo widzę że jest wkurzona na niego. Ubrana w kwiatową sukienkę z dekoltem i jak zawsze czerwone usta. 

- To nieźle, powodzenia. 

- Dzięki. - Mówi z powagą i odchodzi zostawiając mnie z dziewczyną. Zapada cisza, stoimy wpatrzeni w siebie. Po chwili wchodzę do pokoju bez słowa.

- Ross, mam sprawę. 

- Słucham. - Wzdycham i siadam przy stoliku opierając policzek dłonią.

- Idziesz ze mną na imprezę? - Uśmiecha się przylizując zęby. Podniecająco to wygląda jak cholera.

- A czemu Jake nie może z tobą iść? - Na moje pytanie wywraca oczami. Jasne że z nią pójdę bo niestety jestem jej bodyguardem. 

- Mam go dosyć. To co? Rozerwiesz się trochę, proszę. - Uśmiecha się szeroko. Przychodzą mi myśli że jeśli ją dłużej przetrzymał w niepewności to czy by mi loda nie zrobiła, to obrzydliwe ale Sienna by była do tego zdolna.

- Pójdę, o której? - Czarnowłosa prostuje się ze szczęścia i delikatnie podskakuje. 

- 22.00 bądź gotowy, przyjdę po ciebie. Dobra lecę do ojca bo coś chce ode mnie. - Macha ręką i wychodzi. Dawno nie byłem na żadnej imprezie i nie mam zbyt chęci wychodzić ale cóż ja zrobie jeśli taki mam zadanie. Wolałbym wypić piwo na balkonie razem z Hollandem, który obecnie teraz jest w Amsterdamie. 

Wychodzę na Balkon wyjmując papierosa, a po chwili wkładając do ust. Odwracam wzrok na bok i widzę dziewczynę czytającą książkę. Blondynka nie widzi mnie. Pochylam się.

- Co tam czytasz? - Na moje słowa Edith podskakuję dotykając w pierś.

- Ale mnie przestraszyłeś. - Uśmiecha się i odkłada książkę. 

- Przepraszam. - Odwzajemniam gest. 

- ''Przeminęło z wiatrem'', znasz?! - Podnosi jedną brew wygodnie usadawiając w fotelu biorąc łyk herbaty. 

- Coś tam słyszałem. - Kiwam głową i odpalam papierosa. - Chcesz? - Odwracam paczkę w jej stronę.

- Nie, dziękuje. Oddałeś list? - Na jej słowa kiwam głową zaciągając się. - To dobrze. Mam nadzieję że szybko odpiszę.