<zawgyi>
Jimin တစ္ခါတည္းနဲ႔ အခ်ိဳေတြ မဟားတရားေကၽြးလိုက္တာ စားရတဲ့ Dolly အတြက္က မသက္သာခဲ့…။
ဘယ္လိုပင္ Fan Service ျဖစ္ပါေစ လူကို ဒီေလာက္ေတာင္ၾကည့္ရသလား…။
ခုနက သူ႔အၾကည့္ေတြ အျပဳအမူေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္ႏွင့္ ပူထူလာသည့္ ပါးႏွစ္ဖက္အား အုပ္ကိုင္ကာ ထိုင္ခ်လုိက္မိသည္။
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ထိုင္ေနမိသည္မသိ… တံခါးဖြင့္သံၾကားမွ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိတဲ့ သူမႏွင့္ သူမကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ လန္႔ၿပီးထေအာ္လိုက္မိတဲ့ Christ…။
“OH GOD!”
တစ္အိမ္ထဲ အၿမဲျမင္ေတြ႕ေနက်သူငယ္ခ်င္း ဆိုေစဦးေတာ့ ညဘက္ႀကီး အိမ္ေရွ႕တံခါးဝ တည့္တည့္တြင္ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်လ်က္သားျဖင့္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရာကေန မ်က္ျဖဴလွန္ၾကည့္လာေသာ သူမကို ဘယ္သူက မလန္႔မိဘဲ ေနလိမ့္မလဲ...။
“DOLLY! BAE? What are you doing here?”
တစ္ခါတစ္ေလ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ သူမက မိမိကုိယ္မိမိ လက္မခံႏိုင္ဘဲ ‘ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးကို လန္႔ရလား’ ဆိုၿပီး မေက်မနပ္ရုပ္နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္ကာ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္စဥ္ Christ ကေတာ့ သူမအား သကၤာမကင္းျဖင့္ ေသခ်ာေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ေန၏။
**Rrr… Rrr… Rrr…**
“နင္မဟုတ္မွလြဲေရာ… ရည္းစားရေနၿပီလား?”
ဖုန္းထုတ္ကိုင္မလို႔ ရြယ္ေနသည့္လက္ Christ စကားေၾကာင့္ ေလထဲတြင္ တန္႔သြား၏။
Dolly ထံတြင္ မရိုးမသားအရိပ္အေယာင္ေတြ ျမင္ေနမိတဲ့ Christ က တျဖည္းျဖည္း အနားတိုးကပ္လာရာ မလံုမလဲျဖင့္ အေနာက္ကို တျဖည္းျဖည္း ဆုတ္သြားမိတဲ့ သူမက အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ ျငင္းသည္။
“မ… မ... ဟုတ္ရပါဘူး”
“ဟုတ္ပါတယ္? ဒီရက္ပိုင္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ေနတယ္ေနာ္… မွန္မွန္ေျပာစမ္း...။ အခုေရာ နင္ ဘယ္သူနဲ႔ ဘာလုပ္ၿပီးျပန္လာတာလဲ?”
“မ… မဟုတ္… ငါ…”
**Rrr… Rrr… Rrr…**
ဆက္တိုက္ေခၚေနသျဖင့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ မိဘေတြမ်ား ဆက္လာေလသလားဟု အေတြးျဖင့္ Christ ကိုခဏေခါက္ကာ ေက်ာပိုးအိတ္ေဘးအကန္႔ထဲမွ ဖုန္းအား အလြယ္တကူ ထုတ္ယူလိုက္စဥ္ JM ဆိုသည့္ နာမည္က ဖုန္း Screen ေပၚတြင္ ျပဴးလို႔…။
