Paris Concert အၿပီး BTS အဖြဲ႕ကိုရီးယားသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေပမယ့္ မၿပီးနိုင္မစီးနိုင္ Schedule မ်ားၾကား မန္ဘာေတြမွာ တစ္ရက္တစ္ေလမွ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ နားခြင့္မရၾက...။
Paris Concert မတိုင္ခင္ကတည္းက အဖ်ားပိုးဝင္ေနခဲ့တဲ့ Taehyung မွာလည္း အဖ်ားက အကင္းေပ်ာက္သြားတယ္ရယ္လို႔မရွိဘဲ ေပ်ာက္သလိုလိုရွိလိုက္ ျပန္ထဖ်ားလိုက္နဲ႕ လုံးလည္ပတ္ခ်ာလိုက္ေန၏။ ကိုယ့္နိုင္ငံကိုယ္ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုၿပီး စိတ္ေအးသက္သာနဲ႕ ေဆးမေသာက္ဘဲ ေပေတေနျခင္းရယ္... ပင္ပန္းတာရယ္... ပင္ပန္းလို႔ဆိုၿပီး မအိပ္ခင္ေရစိမ္ေနတာေၾကာင့္ရယ္ အကုန္ေပါင္းစုၿပီး အျမစ္တြယ္ေနတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ယခုလည္း ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားထဲ ရွိသမွ်အားအကုန္ အကက်င့္ရာမွာ သုံးလိုက္ၿပီးခ်ိန္ ခန္းမထဲက ေအးေနတဲ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္လွဲခ်ရင္း... ခါတိုင္းလိုပင္ Juul ကရတဲ့ နီကိုတင္းဓာတ္ကို ဇိမ္ခံရွိုက္သြင္းရင္း အနားယူေနတဲ့ Taehyung အား အျမင္မေတာ္ေတာ့တဲ့ အစ္ကိုႀကီး Seokjin က ဟာသေႏွာ၍ ဝင္ဆြဲေလေတာ့၏။
"Yah yah... Taehyung ရာ... ေနမေကာင္းတဲ့လူက ေဆးမေသာက္ဘဲ ဒီအေခ်ာင္းကိုပဲ စုပ္လိုက္မႈတ္လိုက္နဲ႕ကြာ! ငါ့ကိုေပးထားလိုက္ေတာ့ ေနေကာင္းသြားရင္ ျပန္ေပးမယ္!"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ E.Cigarette ေလးတစ္ေခ်ာင္းကို သူဆြဲကိုယ္ဆြဲျဖစ္ေနခ်ိန္ အကက်င့္အၿပီး Album သစ္အတြက္ အသံသြင္းဖို႔အခ်ိန္မက်ခင္ ခ်စ္သူနဲ႕အေျပးေလးဖုန္းေျပာဖို႔ အျပင္ထြက္သြားတဲ့ Jimin...။
ျပန္ေရာက္တာပဲ တစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့မယ္... ခုထိ ခ်စ္သူနဲ႕ေတြ႕ခြင့္မရေသးတာမို႔ အသံသြင္းၿပီးလို႔ ည ၈နာရီမတိုင္ခင္ Schedule ကင္းလြတ္တဲ့ ညေနပိုင္းအခ်ိန္ေလးအား ခ်စ္သူကိုေပးဖို႔ အသင့္ပဲ...။
**အင္း Oppa...**
ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ သူမဖုန္းေျဖတဲ့ အသံေလးက အရင္ကလို သိပ္ၿပီး ႐ႊင္႐ႊင္ျပျပမရွိေလေတာ့ Jimin ပိုၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာေပါ့...။
"ကိုလည္း ကို႔အ႐ုပ္မေလးကို အခ်ိန္မေပးနိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္... တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနၿပီလား ေဘဘီ?"
