BGT 01: HIS X AND Y ✅

Chapter 5 - Ikalawang yugto

Saktong alas-singko pa lamang ng hapon ay narating niya na ang lungsod. He bounds for Carmen National High School without delay after checking the google map on his phone.

Itinabi niya ang sasakyan malapit sa isang sari-sari store at bumaba. Natanaw niya ang agos ng mga estudyanteng nagsisipaglabasan sa exit gate ng paaralan.

Bumuga siya ng hangin. Palakas at patindi ang hampas sa kanyang dibdib. Inuuga kahit ang kanyang tibay na akala niya ay hindi na magagawang yanigin ng kung anuman. Tumawid siya sa kabila at tinunton ang entrada ng gate.

"Good afternoon," bati niya sa gwardiyang nagbabantay roon at naglahad ng kamay. "I'm Atty. Edan Lextallionez and I'm here to see Ms. Yvaine Solarez."

"Magandang hapon po, attorney." Atubiling tinanggap ng gwardiya ang magaspang niyang palad. "Pwede po ba akong makahingi ng ID? For security purposes lang po."

"Of course, don't worry I understand. That's SOP." Hinugot niya ang wallet at inabot rito ang lisensya niya.

Kinuha nito ang logbook. Nagsulat roon saglit saka ibinalik sa kanya ang lisensya matapos siyang papirmahin saka itinapat sa kanya ang handy scanner.

"Nasa fourth floor po ng gusaling iyan ang classroom ni Ms. Solarez. Grade 10 section Perseus." Itinuro nito ang dambuhalang gusali sa bandang kanan.

"Thank you," he gestured a slight nod and directed his steps towards the building. Mabilis niyang nahanap ang puntiryang classroom. Pangatlo mula sa hagdanan at sa pinto ay nakapaskil ang pangalan ng guro.

Sumilip siya sa awang ng pintuan. Sinuyod ng tingin ang looban ng silid. There she is. His long lost Yve. Sitting behind the desk. Writing something.

Itinulak niya sa marahas na paglunok ang nakabara sa lalamunan habang pinagbibigyan ang sarili na panoorin muna ang dalaga. The tips of his fingers down to his toes are quaking. His chest squeezed more in double.

Nag-angat ng tingin si Yvaine. Marahil ay nadama na nito ang kanyang presensya. Nilakihan niya ang awang ng pintuan at pumasok.

"Yes?" Umahon mula sa upuan ang dalaga at sinalubong siya.

Agad siyang nahinto sa paghakbang. Tama. Hindi alam ni Yvaine kung anong mukha mayroon ang batman nito pitong taon na ang nakalilipas.

"May I help you, sir?" Muli nitong tanong.

Kinapa niya ang kwintas sa kanyang bulsa at isinama iyon nang i-alok niya ang palad sa dalaga.

"Edan," pakilala niya. "Your batman from the graduation ball seven years ago."

Matagal itong tumitig sa mukha niya at dahan-dahang bumaba ang mga mata sa kanyang kamay at sa kwintas. Nakitaan niya ng saglit na pagkalito ang maganda nitong mukha bago pa namilog ang mga mata nito at bumalong roon ang luha.

"E-Edan," tinakpan nito sa palad ang bibig.

Hindi niya tinikis ang sarili sa gustong gawin kanina pa. Hinapit niya ang dalaga at mahigpit na ikinulong sa kanyang mga bisig. Finally, his Yve is back in his arms. Hinding-hindi na niya ito papakawalan.

"T-teka lang," natawa ito at banayad siyang itinulak. "Baka may makakita sa atin na mga estudyante, pagmumulan pa tayo ng tsismis."

Tumango siya. Bahagyang ngumiti. Guro nga pala ito. Maselan ang reputasyon sa lipunan.

"I have my car waiting outside." He declared with conviction that he'll take no for a response.

"Okay, magliligpit lang ako." Aligagang bumalik ito sa desk at may inayos na iilang mga testpapers. Halata ang pagkataranta nito nang lumapit siya para ito'y tulungan. "Thank you," ngumiti ito ng tipid.