Daldığı derin düşüncelerden bir anda silkinerek kendine geldi Bahar. Aklına kötü şeyler getirmeyecekti. Kendine bir kahve yapıp , her sabah olduğu gibi balkonun en güzel köşesine oturdu. Burası onun yeriydi ve evinin manzarası en güzel buradan görünüyordu. Kahvesinden bir yudum aldı, tertemiz havayı içine çekti. Sonra istemsiz bir şekilde elini karnına götürdü. Karnını sevdi. Daha bir hafta öncesine kadar karnının içinde bir can taşıyordu. Bebeğini hissetmek ona çok iyi geliyordu. Ama kaybetmişti onu. Daha onu sevmeye doyamazken biranda elleri bomboş kalmıştı. "içimdeki sıkıntı acaba bu yüzden mi ? "diye düşündü. "Öyle olsa bir hafta önce olurdu " dedi kendi kendine . Geçmiyordu içindeki sıkıntı. 6. Hissinin kuvvetli olduğunu bilmese belkide bunları kendine dert etmeyecekti. Elini kolunu koyacak yer bulamıyordu. Banyoya koşup elini yüzünü yıkadı. Sonrasında uzun uzun çalan telefona doğru koştu. Kim arıyor acaba diye söylenirken arayanın kocası Nedim olduğunu gördü. İçindeki sıkıntıdan olsa gerek soğuk bir ses tonuyla cevap verdi telefondaki sese :
- "Alo"
- "Alo nasılsın bakalım hayatım"
-" İyi sen ?"
- "Ben de iyiyim. Sesini duydum daha iyi oldum . Nasıl olduğunu merak ettim.Dün gece sürekli kabus gördün ,çok ağladın ,çok merak ettim seni. " dedi Nedim.
Durdu Bahar düşündü.Dün gece kötü rüyalar mı görmüştü ? Neden hatırlamıyordu ? Üstüne üstelik bir de ağlamıştı.Ne kadar uzun süredir telefon elinde bekledi bilmiyordu ama telefondaki ses telaşlı bir şekilde ona sesleniyordu.
-"Can suyum ,hayatım ,aşkım iyi misin ? Alo! Kesin bir şey oldu .Hemen oraya geliyorum.
-" Buradayım dalmışım "dedi Bahar.
-" Çok korktum neden cevap vermedin?" diye sordu Nedim.
-" Beni merak etme çok işim var." deyip telefonu hızlıca kapattı Bahar.
Neden böyle yapmıştı anlam veremiyordu kendine.Canından çok sevdiği eşine neden böyle bir şey yapmıştı ki? İçindeki sıkıntıdan olsa gerek o gün çalan hiçbir telefona cevap vermedi.Sadece oturdu ve düşündü. İçi sızlıyordu,sol yanında bir şeylerin acısını hissedip,ağlamaya başladı.Akşamüstü olduğunda ise kendi geçmişine uzun bir yolculuk yapacağından habersizdi. Geçmişte yaşadıkları aklına geldikçe ağlamaktan biçare olmuş gözleriyle uzun bir uykuya daldı. Uyuyup uyanınca her şey geçecek diyordu. Acaba gerçekten anlam veremediği mutsuzluğu,tatsızlığı, sıkıntısı son bulacak mıydı?
YOU ARE READING
Uk'de (Meçhul Araf)
General FictionBelirsizlikten kurtulmak mümkün mü? Evet diye cevap verdiğinizi duyar gibiyim ancak hayatınızın herhangi bir bölümünde bu duyguyu yaşadığınızı ve artık tozlu raflara kaldırdığınızı hissedebiliyorum.Kimse Araf'ta kalmak istemez.Bende hiç bir zaman i...
