Sakin Ol Clara.

Bölüm 60: Karar

-Multimedia, Scott.

Bu bölüme ithaf yapacaktım ama yine başaramadım maalesef. -.-

İyi okumalar. :)

“Clara çık şu sahanın ortasından.” Diye seslendi Dexter. “Suratına top gelecek şimdi uğraştırma beni.”

“Uğraşma o zaman Dexter.” Diye tersledim ben de. “Ben kendi suratımla uğraşırım.”

Sabahtan beri böyleydik.

Dün geceki Andrew olayı Dexter’ın sinirlerini iyice germişti ve hâlâ da germeye devam ediyordu. Andrew’un da şu anki antrenmanda olması bu işi pek kolaylaştırmıyordu doğrusu.

Karşımda top sektiren Ariana’ya döndüm. “Ariana ben tribünlere geçiyorum.” Dedim. Elimi yine sızlamaya başlayan karnımın üstüne koydum. “Çok ayakta durunca ağrıyor.”

“Tamam, geç otur sen.” Dedi. “Saha çok karışık, kenardan yürü.”

Kız ve erkek basketbol takımları olmak üzere sahada yaklaşık yirmi kişi serbest olarak çalışıyordu. Ve Dexter’ın da az önce uyardığı gibi suratımın ortasına bir top gelmesini istemediğim için sahanın kenarına doğru ilerledim.

“Clara!” diye seslendi Daisy tribünlerden bana doğru. “Yanıma gel.”

Başımı ona çevirip “Geliyorum.” Diye seslendim.

Ve ne olduysa başımı çevirdiğim an oldu zaten.

Sahadakilerden biri -Cathy- arkamdaki Jules’a elindeki topu atıyorken, aralarına girmemle topun benimle buluşması bir oldu.

Karnıma çarpan top düştüğünde kollarımı karnıma dolamış ve acıdan iki büklüm olarak dizlerimin üstüne yığılmıştım.

Cathy elleriyle ağzını kapatarak yanıma geldi. “Clara! Çok özür dilerim, iyi misin?” gibi bir şey söylüyordu ama onu duyamayacak vaziyetteydim.

Daisy’nin koşarak tribünlerden indiğini gördüm ve arkamdan gelen güçlü eller sırtımı kavradı.

“Clara.” Dexter’dı bu. “Clara, bebeğim, ne oldu?”

“T-top.” Dedi Cathy kekeleyerek. “Karnına top geldi ama o kadar sert değildi.”

“Lanet olsun.” Diye mırıldandığını duydum Dexter’ın. “Bir şey oldu mu Clara?”

Kendimi zorlayarak ona döndüm ve büyük bir ‘Ciddi misin?’ bakışı attım. “Sence nasıl görünüyor?”

Bir elini sırtımdan çekip, kazağımın altındaki sargının üstüne koydu. “Kanıyor.”

Onu ben de fark etmiştim zaten.

“Revire gidiyoruz.” Dedi. “Dur, hareket etme.”

“Revire gitmek istemiyorum.” Diye itiraz ettim.

“Ben mi dikeyim burada Clara?” derken ayağa kalktı. “Gidiyoruz.”

“Dexter-”

“Tut kolumu.” Dedi itirazımı duymazdan gelerek. “Kaldıracağım seni.”

“Yürüyeceğim.” Dedim ama yine de kolunu tutarak ayağa kalktım.

“Saçmalama Clara nasıl yürüyeceksin?”

“Yürürüm ben.” Dedim. Çünkü benim acı çektiğimi görme zevkini Andrew’a tattırmaya hiç niyetim yoktu.

Daisy kalabalığın arasından sıyrılıp gelirken sesini duydum. “Gidene kadar üzerine bastırın.”