Sakin Ol Clara.

Bölüm 13: Keskin

Bu konuşma bölümünü fazla uzun tutmak istemiyorum, o yüzden okuduktan sonra yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum, iyi okumalar, sizi seviyorum!

“Clara?” diyordu Daisy usulca. “Clara, iyi misin?”

Sesi çok derinden geliyordu. Ama gözlerim de kapalı olduğu için görmüyordum zaten.

“Clara?” dedi bir kez daha. Daha sonra elini alnımda hissettim. “Ariana, uyan. Gelmelisin.” Dedi.

Ariana’nın ayak seslerini duydum. Birkaç adım attıktan sonra sesler kesilince durduğunu anladım. “Ne oldu?” dedi.

“Yanıyor.” Dediğini duydum Daisy’nin. “Ateşi var.”

Alnıma soğuk bir el daha dokundu. Daha sonra aynı hızla geri çekildi.

Gözlerimi açmak istiyordum ama göz kapaklarım ağırlaştığı için oldukça çaba sarf etmem gerekiyordu. Sağ ayağımda tarif edemeyeceğim bir acı vardı.

Dudaklarımdan bir inleme döküldüğünü duydum.

“Tanrım, yanıyor!” dedi Ariana. “Ne yapacağız?”

“Daniel.” Dedi Daisy. “Daniel’ı çağır.” Cümlesinin sonlarına doğru onları suyun altından dinliyormuş gibi duyuyordum.

Ayak sesleri uzaklaştı.

Daisy üstümdeki yorganı ayaklarıma doğru çekti. İtiraz etmek istiyordum ama o sesi çıkarabilecek gücü kendimde göremiyordum.

“Clara!” diye odaya daldı Daniel. Göremesem de tahmin edebiliyordum. Kapının duvara çarpma sesini duymuştum en azından. Sert adımlar yatağıma doğru yaklaştı ve yatağımda bir hareketlenme hissettim. Yanıma oturmuştu. Onun peşinden duyduğum diğer ayak seslerinin kime ya da kimlere ait olduğunu bilmiyordum.

Daniel’ın olduğunu bildiğim el yanaklarımda dolaştı.

“Ne zamandır böyle?” Elini çekti.

“Bilmiyorum.” Dedi Daisy. “Uyandığımda bir şeyler sayıklıyordu.”

Umarım saçmalamamışımdır.

Uyandığımda dediğine göre sabahın ilk saatlerinde olmalıydık.  Veya gecenin bir yarısında.

Daniel’ın sıcak nefesini yüzümde hissettim.

“Clara.” Dedi yumuşak bir sesle. “Beni duyabiliyor musun?”

Göz kapaklarımı aralamaya çalıştım. Ayağım canımı yakmaya devam ediyordu.

“Gözleri hareket ediyor.” Bu sesin Dexter’ın sesi olduğuna adım kadar emindim.

Yorganı üstüme geri örtmelerini söylemek istiyordum çünkü şu an kendimi büyük bir kar kütlesinin altında gibi hissediyordum.

“Titriyor.” Dedi Ariana’nın uykulu sesi.

“Clara?” dedi bir kez daha Daniel. Başımı kaldırıp kendine yasladı. “Hadi, güzelim. Uyan.”

En sonunda büyük uğraşlarımla birlikte gözlerimi araladım.

Daniel’ın bana bakan endişeli gözleriyle birlikte görüş alanıma girebilen Daisy’yi gördüm.

“İyi misin?” dedi Daniel tane tane.

Sesim çıkabilecek mi bilmiyorum.

“Üşüyorum.” Dedim. Çıkardığım sese ben bile şaşırdım.

“Yanıyorsun Clara.” Dedi dudaklarını alnıma değdirdikten sonra.

“Daniel..” dedim bitkin bir sesle. Gözlerimi tekrar kapattım.