Εγώ με Εσένα; Πλάκα μου κάνεις!?

~Δυστυχώς δεν τα κατάφερε!~

"Μην κλαις, μην κλαις. Να ξέρεις πως εγώ δεν θα σε εγκαταλείψω. Θα είμαι εδώ. Δίπλα σου!" λέω και την αγκαλιάζω. Αχ πόσο μου αρέσει να την έχω αγκαλιά. Να ξέρω πως είναι δική μου, πως τίποτα και κάνεις δεν θα μου την πάρει!
"Πάμε για ύπνο;" προτείνω και με κοιτάει περίεργα. "Για να ξεχαστείς!" της λέω και μου γνέφει
"Καληνύχτα Αλεξούκο μου!" μου λέει και της χαμογελάω

"Καληνύχτα αρκουδάκι μου!" της λέω και βάζει το κεφάλι της στον ώμο μου. Βολεύεται και μετά βολεύομαι και εγώ.

Ναταλία's pov

Με πήρε ο ύπνος μαζί με τον Άλεξ μου. Τον αγαπάω τόσο πολύ και είμαι ευτυχισμένη! Θέλω να μείνω για πάντα μαζί του! Θέλω να ξέρω ότι θα είναι δίπλα μου σε κάθε μου στιγμή, πως θα με αγαπάει ότι και αν γίνει, πως θα είναι εδώ όταν τον χρειάζομαι. Θέλω να είναι ΔΙΚΌΣ ΜΟΥ!

-----------8:00πμ

Είχα βάλει ξυπνητήρι για να πάω στο νοσοκομείο. Όταν χτύπησε είδα ότι τον ενόχλησε λίγο τον Άλεξ αλλά μόνο για σήμερα δεν με πειράζει! 

"Κλείσε αυτό το μοχθηρό πράγμα που έστειλε ο Σατανάς για να μας σπάσει τα νεύρα!" φωνάζει και παίρνει και το κινητό μου. Εγώ από όταν τελείωσε την πρόταση του έχω πέσει κάτω και γελάω σαν να μην υπάρχει αύριο!

"Σκάσε!" Φωνάζει στο κινητό μου και το κουνάει πάνω κάτω. Εγώ βλέποντας την γκριμάτσα του γελάω ακόμα περισσότερο.

"Ελα σήκω να φάμε και να πάμε στο νοσοκομείο!" λέω αφού σταματάω να γελάω

Σηκώθηκε λοιπόν όταν έμαθε ότι θα πάμε για τον Γιώργο και φάγαμε στα γρήγορα ένα πρωινό. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ο Άλεξ πάτησε με φόρα το γκάζι. Φτάσαμε στο νοσοκομείο σε λιγότερο από 40 λεπτά ενώ κανονικά θα έπρεπε να ήμαστε εδώ σε 1ώρα.

Μπήκαμε μέσα και αμέσως αναζήτησα την κυρία Στέλλα και τον κύριο Γιάννη! Τους εντοπίζω και τρέχω όσο ποίο γρήγορα μπορώ σε αυτούς.

"Πως είναι;!" ρωτάω αγχωμένη την κυρία Στέλλα

"Τώρα τον βάλανε μέσα στο χειρουργείο!"

"Δεν ήταν να μπει σε μία ώρα;" ρωτάει ο Άλεξ με το βλέμμα της αγελάδας

"παρουσίασε και άλλη επιπλοκή και τον βάλανε νωρίτερα λέγοντας ότι δεν μπορούν να περιμένουν!" η Κυρία Στέλλα έπεσε μέσα στην αγκαλιά του άντρα της και εγώ στου Άλεξ.

"Όλα θα πάνε καλά" μου ψιθύρισε ο Άλεξ προσπαθώντας να με κάνει να ηρεμήσω.

Τότε βγαίνει ένας γιατρός και κατευθύνετε προς τα εμάς. Εμείς πεταγόμαστε μόλις βλέπουμε να μας πλησιάζει ανήσυχος.