Εγώ με Εσένα; Πλάκα μου κάνεις!?

~Πάρτον δεν τον θέλω άλλο!~

Παραλίγο, ευτυχώς συγκράτησα τον εαυτό μου και δεν συνέχισα! Τι θα πω στα κορίτσια; Βασικά άστο, δεν θα το πω στα κορίτσια, αφού δεν έγινε κάτι γιατί να το μάθουν; Όχι, θα το κρατήσω για τον εαυτό μου!

 εγώ σου πρωτινό να το πεις. Όλα θα είναι καλύτερα.

τι ξέρεις εσύ για σχέσης ρε Έφη!;

Μπορεί να μην ξέρω για σχέσης όπως λες, ξέρω όμως για αυτό το βιβλίο.

Δεν θα το πω στα κορίτσια! ΠΉΡΑ ΤΗΝ ΑΠΌΦΑΣΗ ΜΟΥ!

Σταματάω την συζήτηση με την Έφη και πάω κάτω, βαριέμαι μόνη μου, πάω να δω τι κάνουν τα κορίτσια

"Γεια" λέω και τις βλέπω να είναι με κάτι αγόρια το οποία δεν τα ξέρω
"Γεια. Έλα κάτσε να σας συστήσω "μου λέει η Χριστίνα και κάθομαι. Παρατηρώ λίγο τα κορίτσια, είναι χωρισμένες σε δυάδες η κάθε μία με ένα αγόρι"  Ο Νικ, η Ναταλία "με συστήνει στο αγόρι που καθόταν δίπλα της
" Χάρηκα" λέω δίνουμε το χέρι για χειραψία
"Εγώ να δεις" απαντάει και μου ρίχνει ένα στραβό χαμόγελό
"Ο Μπράντο" συνεχίζει να μιλάει καθώς τον σκουντάει, "η Ναταλία"
"Γεια"δίνω το χέρι μου και σε αυτόν για χειραψία αλλά μου το φιλάει, κοκκινίζω όπως ήταν αναμενόμενο
"Γεια σας δεσποσύνη μου " λέει. Όλοι γελάνε και εγώ κοκκινίζω περισσότερο
" και ο Άλεξ , Άλεξ η Ναταλία " προσθέτει, δίνω το χέρι και κάνουμε χειραψία
"Χάρηκα" λέει και αυτήν την φορά κάνω την μεγαλύτερη βλακεία τις ζωής μου και απαντάω
"Εγώ ποίο πολύ! " λέω κοιτώντας μόνο τα γαλάζια μάτια του
"χαχαχα "γελάει αμήχανα η Χριστίνα" ρε Ναταλία όλο πλάκες κάνεις " συνεχίζει για να το σώσει, όλοι μας κοιτάνε και αυτή με τραβάει μακριά

τι έγινε; Τώρα νιώθω κενή! Μου λείπουν τα μάτια του Άλεξ. Έχει τόσο όμορφα μάτια

"Ναταλάκη μου, σου γυάλισε ο Άλεξάκος;"με ρωτάει σαν 5χρονο με ένα πονηρό βλέμμα
"Λίγο" κοιτάζω κάτω από ντροπή
"Να σου ξεγυαλίσει τότε γιατί τον θέλει η Μαργαρίτα! "μου φωνάζει"
"Άσχετο αλλά η Ελένη δεν τα έχει με τον Γιώργο;" ρωτάω μόλις παρατειρώ καλύτερα την 'παρέα' μας
"Ναι γιατί;"με ρωτάει όλο περιέργεια"
"Τότε γιατί κάθετε με τον Μπράντο; "ρωτάω θυμωμένη. Περισσότερο βασικά έθεσα αυτήν την ερώτηση για να αλλάξω θέμα.
"Χαχαχα "γελάει" Ούτε καν αυτό που σκέφτηκες! Η Ελένη θέλει να τον αποφύγει εδώ και μία ώρα αυτός της είναι κολλιτσίδα"λέει απλά γελώντας λίγο "Στο θέμα μας! Άκου λίγο τα παιδιά είναι players στο δίπλα λύκειο και από ότι φαίνεται ο Νικ ΜΟΥ σε γουστάρει."
"δεν θα είμαι πολύ προκλητική το υπόσχομαι." λέω παιχνιδιάρικα και τότε έρχεται η Μαργαρίτα
"Ο Άλεξ σε ζητάει"μου λέει με πίκρα
"Μαργαρίτα μου τι έγινε;" ρωτάω μόλις την βλέπω λίγο κακόκεφη
"Ήταν ξενέρωτος αλλά κούκλος. Όταν ήρθες άρχιζε να ρωτάει πράγματα για εσένα, και μόλις έφυγες ρώταγε πότε θα γυρίσεις! "λέει και δάκρυα πέφτουν από τα μάτια της
"συγγνώμη! Αλήθεια συγγνώμη. Και βασικά και εμένα μου αρέσει "σκύβω το κεφάλι μου από ντροπή
"Δεν πειράζει. Πάρτον, δεν τον θέλω άλλο. "λέει χωρίς να κλαίει άλλο
"Αλήθεια; "δεν καταλαβαίνω
"Κοίτα εγώ του μίλαγα επειδή είναι πανέμορφος όμως αφού τρελάθηκες από έρωτα, και αυτός το ίδιο δεν υπάρχει περίπτωση να σταθώ εμπόδιο στην ευτυχία σου. "μου λέει και την αγκαλιάζω. Αν κι ότι λέει είναι παλαβά. Δεν τρελάθηκα από έρωτα. 10 λεπτά τον ξέρω.
"πήγαινε! " λέει η Χριστίνα και φεύγω εγώ να πάω στον Άλεξ
" γεια σου μικρή " μου λέει χαμογελαστά. Από κάποιον άλλον αν άκουγα το μικρή θα θύμωνα αλλά όχι από αυτόν
"γεια σου Άλεξ" λέω ανταποδίδοντας το χαμόγελο μαζί με ένα ελαφρύ κοκκίνισμα
"Τι κάνεις μικρή;"
" καλά εσύ;" λέω και προσπαθώ να τραβήξω το βλέμμα μου από τα μάτια του
"Τώρα που είσαι εδώ υπέροχα. " απαντάει και τον κοιτάω με περιέργεια" Δεν ξέρω γιατί! "μου δίνει την απάντηση στο 'γιατί' που έδωσα με το βλέμμα μου
"Χαίρομαι!" απαντάω κάπως ντροπαλά
"Κοίτα μικρή επειδή θέλω πολύ να σε ξαναδώ και δεν νομίζω να μπορέσω μετά από αυτό το πάρτι, πάρε τον αριθμό μου."μου λέει και μου δίνει ένα χαρτάκι
"Τα έχεις από την αρχή στην τσέπη σου;" ρωτάω 
"ένα όπου πάω, αν έχω χωρίσει όμως πάνω από έναν μήνα." απαντάει χαμογελαστά και βάζει στο χέρι μου το χαρτάκι του
"πότε χώρισες;" λέω αδιάκριτα
"Έχω χωρίσει έναν μήνα και μια μέρα. Για αυτό σου έδωσα το χαρτάκι"γελάω ασυναίσθητα
"Τι κάνεις εδώ μωρέ μαλάκα με την Ναταλία μου; "ρωτάει απειλητικά ο Λουκ τον Άλεξ μόλις ξεπεταχτεί από το πουθενά
"Σιγά ρε μαλάκα απλώς μιλούσαμε!" δικαιολογεί τον εαυτό του
"Και της έδωσες το τηλέφωνο σου!"προσθέτει με θυμό
"Σιγά ρε μαλάκα μήπως θέλει τίποτα να μπορεί να με πάρει"
"Εσύ θες ξύλο!" λέει και τον βαράει με μια δυνατή μπουνιά τσαλακώνοντας το υπέροχο προσωπάκι του
"Λουκ σταμάτα εγώ του το ζήτησα!"φωνάζω για να με ακούσει. Ήταν το μόνο που μου ήρθε να πω εκείνη την στιγμή

ο Λουκ σηκώνετε αργά πάνω από τον Άλεξ και τον φτύνει, με κοιτάει με μίσος και φεύγει...

"Άλεξ είσαι καλά;" τρέχω πάνω του και σηκώνω το κεφάλι του από το έδαφος
" Καλά είμαι. Ευχαριστώ που είπες ότι το ζήτησες εσύ. Δεν θα με άφηνε αλλιώς"
"τίποτα, χαρά μου!" λέω χαμογελώντας και σκουπίζω λίγο αίμα από το μάγουλο του με τον αντίχειρα μου
" Τι σου είναι ο Λουκ;"οχ τι λέμε τώρα;
" Συμμαθητής μου είναι τίποτα παραπάνω."
" Τότε γιατί κάνει έτσι; Μόλις ήρθα, με το που μπήκα μου είπε να μην πλησιάσω καμία Ναταλία. Ρώτησα γιατί και μου λέει επειδή μπορεί να είναι η δικιά του." λέει μόλις σηκωθεί και σταυρώνει τα χέρια του κάτω από το στέρνο του
"Ποία δικιά του; "ειρωνεύομαι" Δεν του ανήκει καμία!"
" Αυτό μου είπε αυτό σου λέω!" λέει ανασηκώνοντας απαλά τους ώμους του
"Άλεξ λυπάμαι "κατεβάζω το κεφάλι μου και εκείνος μου το σηκώνει με  το χέρι του ώστε να τον κοιτάξω. Το κορμί μου καίγεται!
"δεν δέχομαι να μου λένε συγγνώμη άνθρωποι που δεν φταίνε. Πόσο μάλλον εσύ! "πλησιάζει γι να με φιλήσει, τραβιέμαι λίγο παιχνιδιάρικα μέχρι που ενώνει τα χείλι μας! Αχ ας μην τελειώσει!

Αυτό ήταν παιδάκια μου. Σας παρακαλώ βάλτε μου ένα ⭐, ένα σχολιάκι και ένα Followάκι. Γεια σας και συγγνώμη για την καθυστέρηση!