A Story of a Rape Victim [EDITING]

Chapter 3 - The Rain

****** 

Cera's POV 

Pinikit ko ang mata ko habang pinapakiramdaman kung gaano kalamig ang mga patak ng ulan sa'kin. Pakiramdam ko, ang linis linis ko. Parang nabura sandali yung mga masama nangyari sa'kin. 

Maya maya, maramdaman kong wala ng pumapatak na ulan sa'kin. Pero alam ko naman na umuulan pa. Sinubukan kong idilat ang mga mata ko. 

Nakita ko ang isang lalakeng may dalang payong. Nakangisi siya. Hindi ko alam kung bakit. 

"Pfffft. Hindi ka pa ba aalis dito?" tanong ni Greg.

Si Greg. Yung kapitbahay namin. Close kami niyan ngayon. Dati kasi hindi. 

"Hindi ko alam," sagot ko.

Sa totoo lang gusto ko pang manatili sa ulan. Ang sarap pala magpabasa sa ulan. Alam kong mababaw, pero 'yun 'yung pakiramdam ko eh.

"Parang kang bata eh. Magpa-pout pa yan oh! Magpa-pout pa yan. Ayieh!" nakangiting wika ni Greg sabay tusok ng daliri nya sa tagiliran ko. Kiniliti nya ako, kaya natawa ako. Sino ba namang hindi matatawa pag kinaliti, 'di ba? 

"HAHA! Hindi ako magpa-pout 'no! Grabe ka sa'kin," natatawa kong sabi.

"Ayan!" sabi niya.

"Anong ayan?" tanong ko.

"Ayan! Dapat lagi kang nakangiti. Para ka ng emo eh. Hindi bagay sa'yo."

Sino ba naman hindi magiging emo pag pinagdaan mo ang maraming delubyo sa mundo? Kahit siguro sya magiging emo pag na-rape. 

"Mahirap kasi eh. Pa'no pag ikaw nasa sitwasyon ko?" tanong ko.

"Haha!! Ganito lang yan eh. Ehem." Nilakihan nya boses nya habang ginawa nyang mic yung kamao nya. "Balitang balita, sa TV Patrol WRONG. Isang lalake na-rape. Rapist, binugbog ng biktima. Hahaha! Ganon mangyayare pag na-rape ako," natatawa niyang sabi.

"Baliw ka na. Tara na nga. Magpapalit na 'ko ng damit. May klase pa 'ko eh," sabi ko.

Habang naglalakad kami, naisip ko yung mga sinabi niya. Mahina nga ako kaya nagawa sa'kin ng iba. Wala naman akong magagawa kung babae ako eh. Pinanganak ako ng mahina kaya wala akong magagawa. 

"Lalim pa rin ng iniisip mo," puna ni Greg.

"Huh?"

"Ang layo mo kasi kung tumingin eh. Andun lang pader, tapos yung tingin mo parang tagus-tagusan," sabi niya.

"Ah, wala naman."

"Talaga? Eh andito na tayo sa locker mo, baka hindi mo pa napansin."

Tama siya. Malalim talaga 'yung iniisip ko. Hindi ko nga napansin na nandito na kami. Kaya binuksan ko na 'yung locker ko, pero 'pag bukas ko may nalaglag na sulat. Kulay pink siya. Parang love letter? Kanino kaya galing? 

"Wow! May love letter ah. Kanino galing?" tanong ni Greg.

"Ewan ko nga eh. Sigurado akong hindi 'to galing kay Brix kasi kanina lang magkasama kami eh," sabi ko.

"Ganon ba. Tingnan nalang natin kung kanino galing."

Kukunin na sana ni Greg yung sulat pero inilayo ko sa kanya. Malay niyo naman importante yun, 'di ba? Tapos private pala at para sa'kin lang. 

"Wag na. Ako nalang magbabasa nito mamaya," sabi ko.

"Okay, ikaw bahala. Dalian mo na magbihis, late ka na sa unang mong klase."