Marrying A Jerk [C O M P L E T E D]

LVI

Pardon me for the wrong spellings and some grammatical errors. Enjoy reading :*

JUSTIN'S P.O.V

"Do you wanna see her? Do you wanna see your son?" napalingon ako kay Lye nang sabihin niya yon.

"Sobra. Gustong gusto ko silang makita." I said and I smiled bitterly.

"Wala si Mommy at Daddy. Pinauwi ko muna kagabi. Wala pa silang pahinga dahil magdamag silang nagbabantay. Kung gusto mo, sasamahan kita sa ICU. Pero mabilis lang, babalik din agad si Mommy at Daddy mamaya" Sabi nya at namuo agad ang luha ko. Alam ko na naiiintindihan nya ako. Naiintindihan nya ang sitwasyon ko. At sobrang nagpapasalamat ako sa kanya because he chose to listen and open his mind.

"Salamat! I just want to know their condition. Nang asawa ko tsaka nang baby ko"

"But let me remind you, My sister is so fragile now. Mahirap tanggapin na tanging mga machines na lang ang tumutulong para mabuhay sya. And your son, maraming complications. He's a miracle baby. Kung titingnan napaka-imposibleng mabuhay pa ang anak nyo but he survive. Yun nga lang, he's also fighting for his life now. Dalawa sila nang kapatid ko"

I nodded slowly. Sa kanya na mismo nanggaling na lumalaban ang asawa at anak ko. It hurts so much knowing that I can't do something for them to live. I felt useless.

"Ako na rin ang bahalang magsabi kay Daddy at Mommy tungkol sa nangyari sayo. Paunti unti muna because they're so mad right now. Hindi sila makikinig sa kahit na anong paliwanag mo sa ngayon because they're mad at you. Sana maintindihan mo. Gusto kitang tulungan lalo na nang nalaman ko ang rason mo" paliwanag nya at kahit papaano ay nakahinga ako nang maluwag. Atleast nabawasan ang problemang dinadala ko ngayon.

"Thanks." Sabi ko at naglakad na kami papunta sa ICU. Mabibigat ang bawat hakbang ko. I find breathing very hard. Pakiramdam ko lahat ng lakas ko ay nauubos sa bawat hakbang ko.

- - -

Ilang minuto akong naghintay dahil kinakausap pa ni Lye ang nurse at doctor na naka-assign sa asawa ko.

"Ready? Dito na lang ako sa labas. Isa lang kase ang pwedeng pumasok na bisita." Tumango ako kay Lye at saka nilakasan ang loob ko. Malapit na kami sa ICU, Pero bago yun ay nagsoot muna ako ng hospital gown at mask. Before I get inside, the nurse attempts to prepare me for the sight of my wife. Explaining the extent of her injuries pero halos hindi ko na rin maintindihan ang sinasabi nya because I was occupied by the thought of my wife.

Atlast. I'm going to see her again.

When I reached the automatic double doors of the ICU, doon ako nagsimulang kabahan I suddenly felt odd and scared at the same time. I clench my fist and brace myself.

- - -

Kasama ko ang isang nurse nang pumasok ako sa ICU. All I can hear is the sounds of the ventilators at iba pang machines na nandito. Itinuro sa akin ng nurse ang kama kung nasaan ang asawa ko.

I looked at the middle of the room and there... I saw my wife lying on a hospital bed. She was hooked up to all kind of machines. She looked so deflated. She didn't look like the same person and I wasn't prepared for that.

I felt like my heart was ripped into pieces when I saw her situation. Pilit kong sinasabi sa sarili ko na hindi sya yun, pero nang lumapit ako. I saw her face clearly. I suddenly got the urge to kiss her and hug her tightly pero pinigilan ko ang sarili ko. She's so fragile right now. Pakiramdam ko mababasag sya sa oras na hawakan ko sya. She looks pale, and lifeless. Umupo ako sa silya na nasa tabi nang kama nya.