Marrying A Jerk [C O M P L E T E D]

XXVIII

Pardon me for the wrong spellings and some grammatical errors.. Enjoy Reading! :*

L.A'S P.O.V

Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko pagkakita ko sa lalaking pakakasalan ko. Kung nagulat ako sa balitang magpapakasal ako at ngayon mismong birthday ko ang engagement party, mas nakakagulat pala ng makita ko na ang lalaking ipapakasal sa akin.

I didn't expect it. Sa isip ko, siya ang huling lalaking magugustuhan ko. Of all people why him?? Sa puntong ito ay hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi pa ako maka-recover sa mga nalaman ko at heto, nadagdagan na naman ng mas nakakagulat na balita.

Napatigil pa ako sa paglalakad ng makita ko siya. Narinig ko ang pagtahimik ng paligid at kasunod noon ay ang mga bulong bulungan ng mga bisita. Nakabawi ako sa pagkagulat at pinagpatuloy ang paglalakad. Habang nakatingin ako sa kanya. Pilit kong itinatago ang emosyon ko. Ayokong magpakita ng kahinaan sa harap niya. I pretend to be numb. At sana nag-tagumpay ako.

When I reached the end of the grand staircase he offered me his hand and I took it. Still, I'm giving him my blank expression. Napansin ko na humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko bago  bumulong malapit sa tenga ko and that act made me shiver.

"You look stunning" puri niya tsaka ngumiti. I didn't answer him. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala.

Bakit siya pa? Bakit hindi siya tumanggi na magpakasal? Ginusto niya ba 'to? Anong rason?

There are too many thoughts and questions running through my mind at once. Sa sobrang dami ng tanong na gusto kong hanapan ng sagot, pakiramdam ko kahit anong oras bibigay ang utak ko at mababaliw ako.

Nakarating kami sa mini-stage na na naka-set up sa garden. I looked around and I saw my friends and some familiar faces. Pinaghandaan talaga ang araw na ito. May mga media rin na panay ang kuha ng litrato but I didn't mind them.

May mga naiisip akong bagay na gusto kong gawin.

I want to run. I badly want to run. I want to escape this suffocating place. I want to escape this damn reality and live out of this.

Pero nakapag-desisyon na ako. Sa ayaw at sa gusto ko. I'm going to marry this man who's proudly standing beside me wearing an armani. He's still holding my hand. So tight that I don't have the strength to pull it.

Nagsasalita na si Daddy but I can't understand him. Wala akong naiintindihan sa nangyayari sa paligid ko. I'm numb. I noticed that the visitors are smiling and clapping their hands.

And then I heard it.

"My beloved daughter, Lane Anastacia Cruz, and the heir of Chord Enterprises, Justin Kyle Chord are getting married within a month!!" Hindi ko alam kung masaya si Daddy. But I know, somehow when I told them I'll accept what have said in the testament. They're relieved.

"Let's Cheers for this newly engaged couple" Tito Albert raised his hand na may hawak na champagne.

Mas lumakas ang palakpakan ng mga bisita. I looked at my friends. Halos lumuwa na ang mga mata nila sa gulat. I can see EJ na parang hindi pa rin ma-digest ang announcement. Same as Eumi. Napansin ko din ang mga member ng  five knights. Nagbubulungan sila at hindi rin makapaniwala. And then, there's Dean at the side, with his friend. Yumuko siya at hindi ko makita kung anong reaksyon niya. Mas nakakasilaw ang paligid dahil sa dami ng kumukuha ng pictures. Malamang bukas kalat na ito.

Gusto ko ng umalis sa pwesto ko. I wan't to be alone. Pero tinatraydor ako ng mga paa ko. I can't move. It seems like I'm stucked here. I don't have the strength to move.