"Şu küfür bence artık eskisi." diyerek ona tiksintiyle baktım.

"Biz de yeni küfürler buluruz o zaman."

Gözlerimi devirdim. "Kaba herif!"

"Uyuz kadın!" diyerek karşılık verdi.

"Neden kavga etmeden duramıyoruz Devrim?"

Devrim gülümsedi. "Çocukluğumuzdan beri aynıyız." dedi. "Çok garip ama seninle kavga etmek enerjimi yükseltiyor."

Kıkırdadım. "Ne garip bir adamsın!"

"Bu iltifatın için teşekkür ederim."

İstanbul tabelası gözüme çarptığında heyecanla Devrime döndüm. "İstanbula  mı gidiyoruz?"

"Kısmen." dedi.

Yine kısa cevaplar vererek beni geçiştiriceğini düşünüyordu ama öyle bir şey olmayacaktı.

"Devrim İstanbula gidiyoruz işte!" dedim isyan ederek. "Çok sıkıldım şu kısa cevaplarından."

"Asel ne yap ne et sana bir şey söylemeyeceğim."

Resmen bu yolculuk bir an önce bitsin istiyordum. Arabayla yolculuk etmeyi çok severdim fakat şuan bitsin istiyordum.

İstanbula hayatımda bir kez gitmiştim. Ablamla eniştem doğum günümde beni tatile götürmüşlerdi. Çok güzel bir şehirdi. Ben çok sevmiştim...

"Senden nefret ediyorum Devrim!" dedim küçük bir kız çocuğu gibi.

Devrim tatlı bir sesle "Hayır, etmiyorsun." dedi.

"Evet, etmiyorum." dedim pes ederek.

İçimden yolculuğun hemen bitmesini diledim...

-

BEREN CANTEKİN

Kahvemi yavaş yavaş yudumlarken Oğuzun bakışları önümüzde duran projedeydi. "Bakışlarımı alamıyorum!" dedi heyecanla. "Gerçekten muhteşem oldu. İyi iş çıkardık."

"Umarım yüksek not alabiliriz." dedim.

"Beren şu ödeve bakar mısın?  Hocanın buna düşük verme olasılığı bile yok."

Ödeve bir kez daha baktım. "Haklısın, sahiden iyi iş çıkardık." diyerek gülümsedim.

İzmire döndüğümde Oğuzu aramış ve ona projeyi bugün yapabileceğimizi söylemiştim. Buluşup, gerekli olan malzemeleri aldıktan sonra bir kafeye oturmuş ve ödevi yapmıştık. İki saatlik büyük uğraşlarımızın sonucunda ortaya sahiden başarılı bir ödev çıkmıştı.

"Yemek yiyelim mi?" dediğinde hızla kafamı salladım. "Kendimi kurt gibi aç hissediyorum!"

Oğuz gülümsedi. "Ödev ben de kalabilir."

"Olur." dedim.

Hesabı ödedikten sonra kafeden kalktık. Oğuz ödevi arabasının bagajına güzelce yerleştirdi. Arabaya bindikten sonra Oğuzun babasının restaurantına doğru yola koyulduk.

OLANAKSIZ  #wattys2019Where stories live. Discover now