OLANAKSIZ #wattys2019

4•Karanlık

Multimedya: Devrim :)

İyi okumalar...

-

Parmağımdaki yüzüğe bakarken derin bir iç çektim. Yüzükler takıldıktan sonra gençler olarak eğlenmeye gitmemiz istenmişti. Benim canım hiç istemesede zorla sitenin en yakınındaki bara getirilmiştim.

Gözlerimi yüzükten çekerek yanımda oturan Devrime çevirdim. Bugün gerçekten iyi rol yapmıştı. Mutlu gibi görünmüştük.

Muhteşem bir çift gibi görünmüştük.

Sanki birbirimizi seviyor gibi görünmüştük...

Gözleri aniden bana döndü. "Beni incelemeyi ne zaman bırakacaksın?"

Bakışlarımı dans eden insanlara çevirdim. "Seni incelemiyorum."

"Çocukluğunda da yalan söyleyemezdin."

Dışarı çıkmak ve temiz hava almak üzere ayağa kalktım. Buraya hiç gelmek  ve Devrimle yan yana oturmak istememiştim. Bu adamdan kurtulduğum gün benim düğünüm olacaktı!

"Nereye?" Diye sordu kalın sesiyle. "Seni ilgilendirmez."

Bardan hızlı adımlarla çıkarken benim yerime eğlenen arkadaşlarım gözüme çarptı.

Deli gibi eğleniyorlardı. Benim ise burada canım yanıyordu. Kimsede sesimi duymuyordu. Dipsiz bir kuyuya sürükleniyor ve boğuluyordum. Avazım çıktığım kadar bağırıyor fakat sesimi duyuramıyordum. Aslında sesimi duyuyorlardı ama yardım etmeye gelmiyorlardı. Gelemiyorlardı...

Temiz hava burnuma iliştiğinde derin bir nefes aldım. Kalabalık ortamlardan ve gürültülü yerlerden her zaman nefret etmiştim. Olabildiğince uzak kalmaya çalışmıştım.

Barın önündeki boş banklardan birine oturdum ve çantamın içindeki şalı alarak üstüme doladım.

İki günde ne çok şey yaşamıştım. Buraya ne umutla ne mutlulukla gelmiştim. Şimdi ise buraya geldiğimden son derece pişmandım.

Telefonumun zil sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Arayan kişiyi görünce endişeye kapılmadan edemedim.

Çağan Arıkan.

Yıllardır bana sırılsıklam aşık olan, hislerini benimle paylaşmaktan çekinmeyen güzel yürekli arkadaşım...

Onunla asla olamamıştık. Onu sevmeyi, onunla beraber aşkı öğrenmeyi denemiştim fakat olmamıştı.

Çağan benimle yaşıttı. Tıp okuyordu ve şuan okulda onun üçüncü senesiydi. Arkadaşlığımız aslında garip bir şekilde başlamıştı. Aynı sitede oturuyorduk. Bir sabah köpeğini yürüyüşe çıkarmıştı bende koşuya çıkmıştım. Karşılaştığımızda ben köpeğini sevmeye kalkmıştım fakat köpeği üzerime atlamış ve beni ısırmıştı. Hala baldırımda izini taşıyordum. Böylece Çağanla arkadaşlığımız başlamıştı.

"Efendim Çağan?"

"Ben aramasam senin arayacağın yok güzelim."

"Çağan..." dedim ve göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. "Ben evleniyorum."

Bir süre yanıt gelmedi. Onun bana olan aşkını biliyordum ve ne kadar üzüleceğini de biliyordum.

"Şakanın hiç sırası de-." Diyemeden ben söze girdim. "Şaka değil Çağan. Yakında düğünüm var."

"Nası-nasıl olabilir? Senin hayatında hiç kimse yoktu ki..."

Eğer ona zorla evlendirildiğimi söylersem buraya gelebilir ve hiç istemediğim şeyler yapabilirdi. Onu uzun süreden beri tanıyordum.