The bad boy meets the good girl

CHAPTER 01: FIRST DAY

Marrianne's POV

KRING !!! KRING !!! KRING!!!

Oh my God,male-late na ako sa school , first day of school pa naman. Bakit ba kase hindi ako nakatulog ng maaga kagabi? Napatingin ako sa alarm clock ko na napakahina and it's already 6:57 in the morning na and I know na malalate na talaga ako. Firstday of classes Marianne late ka na kaagad? Jusko, bahala na si batman.

Hindi na ako nagpatumpit tumpit pa at agad akong bumangon at dumeretsyo sa bathroom ko. Dinalian ko ang pagligo at pati narin sa pagbihis, wala na akong pake kung malukot lukot ang uniform ko sa bilis ko magpalit, hindi narin ako nakapag-blower kaya mej basa basa pa ang buhok ko pero nasuklay naman. Pagkatapos kong nagbihis ay dali dali akong bumaba kasama ang bag ko.

"Marianne, anak kain ka muna, naghanda ako ng bacon and friend rice."

"Sorry mom pero late na talaga ako." Tumakbo ako sakanya at madali ko lang siyang hinalikan.

"Ingat anak. Enjoy your day."

"Yes mom!"

Hindi ko na naisipan pang kumain dahil wala ng time. So nung nakalabas na ako agad agad kong tinawag si manong rey yung driver namin.

"Manong Rey pwedeng ihatid mo po ako, hindi ko kase sanay magdrive ng mabilis kaya kayo nalang para kahit papaano ay safe parin akong makarating sa school, late na talaga kase ako manong."

"Ok! Eh bat ba kase ang tagal mong nagising iha? Hindi ka pa ata nag-aalmusal."

"Wala na akong time para magbreakfast manong, basta tara na. Sa school nalang ako kakain."

Agad namang pinaandar ni Manong ang sasakyan at tuluyan na kaming umalis ng bahay. Jusko naman kase Marianne.

*****

Binabagtas na namin nayon ang Maharlika Street. Pagdungaw ko sa bintana ay may nakita akong bagong bukas na cafe; Barrele cafe ang pangalan, gusto ko sanang bumaba para bumili ng waflle but as I said a while ago ay wala ng time, kaya I promised to myself nalang na pagkatapos ng klase ay doon ako dederetsyo, I love cafe kase eh.

Malapit na kami sa school, kasi natatanaw ko na yung building ng COSTARICA DEL PILLAR UNIVERSITY o mas kilala bilang C.D.P.U. Gaya kagabi ay bumalik na ang kaba ko kaya huminga ako ng malalim para maalis ito. Kaya mo yan Marianne, fighting!

Nang makarating na kami ay dali-dali akong bumaba ng kotse.

"Bye Manong Rey " sabi ko

"Sige ingat, HAVE A NICE DAY "

Hindi na ako nagpasalamat pa kay manong kase nga late na talaga ako. Kase naman eh, sa susunod matutulog na talaga ako ng maaga.

Napatingin nalang ako sa relo ko at tumambad saakin ang 7;45 A.M. Oh my ghod, late na ako ng fifteen minutes. Wala na akong pake sa sarili ko at napagdesisyonan kong tumakbo nalang kahit pagpawisan pa ako or maging losyang, basta kaylangan ko na talagang makapunta sa room namin. Baka mamaya masunget yung teacher namin ay madadli ako niyan.

Binilisan ko pa ang pagtakbo na halos hindi na ako tumingin sa dinadaan ko. Maya maya pa ay bigla nalang akong napadapa ng may nabangga ako, akala ko pader or puno iyon dahil sa sakit at tigas nito. Nahulog lahat ng books na hawak ko , pati mga notes at yung diary book ko nahulog din. Napatingin ako sa pinagkabanggaan ko ng laking gulat ko ng hindi pala pader o puno ang nabangga ko kundi lalake pala, napatingin ako taas baba sakanya at napakalinis niya, ang cool ng datingan niya at mukhang yayamanin. Bumaba siya para tulungan ako sa pagpupulot ng mga papel ko, wow naman! Ang gentle naman ni Kuya! Napatitig nalang ako sakanya habang pinupulot ang mga papel ko at aminado akong nagwagwapuhan ako sakanya.