My Wacky Girlfriend (Completed)

Chapter 28 - Traitor

"Joke." seryosong sabi ni Sky. Mukhang iritado siya. Nakakatawa. Hindi yata siya marunong bumulong. O kaya naman malaki lang talaga ang butas ng tenga ni Shibama kaya narinig niya yun. 

"Sky, paano nga pala naayos yung kotse?" tanong ko. Bigla nalang kasing tumatakbo na. Bigla bigla nalang ayos na pala.

"They were following us all along."

"Huh? Sino?"

"The Vengeance."

"HUH?! Eh bakit hindi ko sila nakita huhuhu!" pekeng nag-iyak iyakan si Shibama. Hindi pa nakuntento sa labing-isa niyang jowa.

Hindi nalang siya pinansin ni Sky. Tumingin nalang siya sa mga mata ko. Yung titig na titig. Nasa stop light kasi kami kaya hindi naman gumagalaw yung kotse. Ewan ko ba pero medyo naiilang kasi ako. Bakit niya ako tinititigan? At bakit parang nakasmirk siya? Bakit hindi mapakali ang buong sistema ng katawan ko? Ano ba talaga ang ginagawa mo sa akin, Sky? 

"Pwede ba? Huwag nga kayong magtitigan, natutunaw me eh!" pagputol ni bakla sa naging pagtititigan namin ni Sky. Naging green na rin ang kaninang red light.

Tumawa nalang ako ng mahina. Nakita ko ring napailing si Sky at diniretso na ang kanyang tingin sa kalye. Pagkatapos noon, hindi ko na alam ang mga susunod na nangyari. Inaantok na din kasi talaga ako.

***

Kinabukasan ay tanghali na akong nagising. Nagising ako na nasa kwarto ko na ako at nasa sofa ng kwarto ko si Sky. Hindi ba siya umuwi sa kanila? Pero iba na ang damit niya? Naka dark green shirt at pants na siya ngayon. Ang gwapo! Ano ba yan! Kailan ba ako masasanay na gwapo nga kasi talaga si Sky? Ang swerte swerte ko talaga.

"Umuwi ka ba sa inyo o nagbihis ka lang?" tanong ko habang nagstrestretch at nagtatanggal ng muta.

"Umuwi ako." 

"Bakit ka nandito?" 

"I'll teach you how to drive a car."

Pagkatapos na sabihin ni Sky iyon, ang kaninang tamad kong katawan ay biglang nabuhay! Mag-aaral ako kung paano mag-drive! Nakakaexcite naman! Gusto ko kasi talaga matuto nun. Ayaw kasi akong turuan ni papa sa Bohol noon eh, bata pa daw kasi ako. Pero ngayong 17 na ako, pwede na akong kumuha ng student's license! At pag-uwi ko, magugulat nalang si papa na kaya ko na i-drive yung jeep namin! Hihi! Nakakaexcite talaga! 

Mabilis akong naligo at naghanda. Paglabas ko ay nakita kong katext pa rin ni Shibama ang mga guards. Tatlong cellphone na ang gamit niya ngayon. At yung suot niya kahapon, ganun pa rin. Mukhang hindi siya natulog magdamag. Iba talaga ang nagagawa ng kalandian. 

"Shibs, aalis kami ni Sky. Huwag mo na akong make-upan. Makipagtext ka nalang diyan ha? Bye!" sabi ko sabay sarado ng pinto. Narinig ko pang tumili siya ng 'Hindi pwede!' pero hindi na ako lumingon pa. Sumakay na ako agad sa kotse ni Sky. Napansin kong iba ang kotseng dala dala niya ngayon. Pinaandar na din ito agad ni Sky para hindi na kami masundan pa ni Shibama.

Huminto kami sa isang malawak na lugar. Maluwag ang daanan at patag ang kalye. Parang wala ring masyadong dumadaan na kotse. Tamang tama ito para pagpraktisan ng mga hindi pa marurunong magmaneho na tulad ko. Ang galing talaga pumili ng lugar ni Sky. Lumabas na siya ng kotse at pinagbuksan ako ng pinto.

"You ready?" nakangiti niyang tanong.

"Oo naman." pagyayabang ko. Pero sa totoo, medyo kinakabahan kasi ako.