Taming My Ruthless Husband (Revised)

Kabanata 12

A/N
I wrote this story years ago and really tried my very best to pull it off until the end. But re-reading it now, I decided to modify some parts of story. I'm still a newbie to this field  so don't expect too much as this may have lot of plot holes. If my way of writing and the plot itself make you cringe, feel free to stop reading it. I still have a lot to improve but I'll take my sweet time.And again, this is not for minor.

******

Ilang oras akong hindi lumabas ng kwarto. Baka andun pa kasi si Drake. Bigla talaga akong natakot sa maaaring gawin niya sa akin.

Mukhang hindi na din matutuloy ang balak kong pagpunta kay mama. Siguradong magagalit si Drake sa akin dahil hindi ko siya mapagbigyan sa gusto niya.Hindi puwedeng ganito ako. Dapat kong ibigay ang gusto niya dahil kung hindi, lalo niya akong kamumuhian. Hindi niya ako magagawang patawarin.

Dinner came and I did not see any trace of him. It has been hours since the last time I saw him.

Miss ko na ulit siya. Mukhang nabawasan na ang takot na nararamdaman ko sa kanya at mas nangingibabaw ang pananabik ko. Hindi ko na maintindihan ang dapat kong maramdaman.

Nagising ako ng bandang alas tres ng madaling araw. Naisipan kong silipin siya sa kanyang kuwarto pero wala pa din siya.

Nakatulog na ako't lahat ay hindi pa din siya dumadating. Baka na kay Tracy. Sa isiping yon ay biglang sumikip ang dibdib ko.

Napagpasyahan kong bumaba at kumuha ng tubig sa kusina.Habang binabaybay ko ang hagdanan ay sinubukan kong tawagan ang cellphone niya pero nakapatay ito.

I heaved a deep sigh.

Ano bang ineexpect ko? Hindi ko maibigay ang gusto niya kaya paniguradong sa ibang kandungan siya maghahanap.

Asawa niya ako kaya responsibilidad kong tugunan lahat ng pangangailangan niya.

Wala sa loob na binuksan ko ang freezer para tingnan ang pede kong lutuin sa umagahan.

Kinuha ko ang lalagyan ng icecream para tingnan ang isdang laman neto.

Pero namangha  ako nang makitang hindi isda kundi totoong icecream.

Nagmamadali akong kumuha ng lagayan at kutsara. Napagpasyahan kong sa veranda na konektado sa kuwarto ko ako kumain. Konektado din ito sa kwarto ni Drake. Hindi ko na pinagaksayan ng oras na buhayin ang ilaw.Tanging liwanag ng buwan ang nagsisilbing ilaw.

Feel na feel ko ang pag momo-moment ko sa takip-silim.

I know it's kind of weird na kumain nito sa oras na ito pero hindi ko talaga mapigilan.

Inumpisahan ko nang lantakan ang icecream na nasa harapan ko.

"Grabe! Ang sarap naman neto!" Napapapikit pa ako habang ninanamnam ang pagkain ko. Ramdam ko ang lamig sa aking lalamunan gayondin ang lamig ng simoy ng hangin.

"Seriously? At this hour, you're eating that?"

"Ay baklang bakulaw!" Nabigla kong bulalas nang may nagsalita sa aking kanan. Hawak ko pa ang dibdib ko at naitapon ang kutsarang may lamang icecream at nailuwa ko din ang nasa bibig ko. Ramdam ko ang malakas na pagkabog ng aking dibdib.

"Bakit ka ba nangugulat, Drake?! Ano bang ginagawa mo dyan sa dilim?!" Hindi ko maiwasang bulyawan siya. Eh kasi naman basta na lang magsasalita.

"Tss.."

"Hmp. Eh ano ba kasing ginagawa mo diyan?" Tumayo ako at pumasok sa kwarto ko para maghanap ng tissue. Nang makita ay pinunasan ko ang bibig at damit na natapunan ng ice cream. Binuksan ko na din ang ilaw ng veranda.