Claimed by a bad boy

Deel 3

Ik boog weer voorover en schudde het zand verder men schoenen uit. "Jade hé?" Ik stopte maar bleef voorovergebogen, ik keek voorzichtig naar hem. "Wie is Jade?" Vroeg ik, hij hief z'n wenkbrauw op en keek serieus.

"Hoe weet je men naam?" hij bleef emotieloos kijken en eerlijk gezegd leek hij eng.

En als dat nog niet genoeg was waren we ook alleen en was het donker en brandde er hier en daar een straatlamp.

Hij haalde z'n schouders op "Ik heb zo mijn manieren." Ik haalde men schouders op. "Oké" ik deed men schoenen weer aan. "Oké?" Herhaalde hij. "Wat als ik een stalker was?" vroeg hij, ik keek op. "Ben je dat dan niet?" Volgens mij zag ik z'n oog een stuiptrekking krijgen.

"Nee." Zei hij tussen opeengeklemde tanden. Ik denk dat ik beter men mond hou voor hij z'n tanden stuk bijt. "Kom we gaan naar huis Jade." Riep mijn reddende engel Kate, ik keek weg van Harry en zag Kate een beetje verder staan. Ze keek alsof ze een geest gezien had, ze stond te beven op haar benen en keek bang naar Harry, ik keek naar Harry die al naar mij aan het kijken was.

"Kan ik door?" Vroeg ik op een vriendelijke manier, hij ging opzij en ik stond op. Kate haar ogen bleven op ons gericht alsof we een wereldwonder waren. "Dankje." Zei ik terwijl ik langs hem liep en naar Kate ging, we draaide ons om en begonnen weg te stappen.

"Ik zie je nog wel Jade." Hoorde ik Harry's zware stem achter ons roepen, ik draaide me om. "Zeker dat je geen stalker bent?" Vroeg ik met een lach, hij keek weer boos.

"Dag Harry." Riep ik terwijl ik me weer omdraaide.

"Wat deed hij bij je?" Siste ze naar me, ik keek rond. "Ik was het zand uit men schoenen aan het halen en opeens stond hij voor me." Antwoordde ik simpel, ze schudde haar hoofd.

"En wat was dat met die stalker dingen?" Vroeg ze. "Wel, hij zei men naam en ik deed alsof ik het niet was en hij had me door en zo gaat het voort." Ze knikte. "Ik krijg de rillingen van die jongen." Ik knikte toestemmend. "Ik ook, maar hoe kent hij mij naam? Ik heb het hem nooit verteld." Zei ik, ik keek naar haar en ze haalde haar schouders op.

"Het is Harry, hij moet maar met z'n vingers knippen en hij weet heel je achtergrond." We liepen onze straat in.

"En wie was die jongen met de tattoos aan de tafel?" Ik draaide men hoofd naar haar en haar wangen begonnen roder te zien. "Liam, een vriend van Harry." Zei ze simpel. "We praten al een tijdje en we hebben eindelijk een date." Ik draaide naar haar toe met een lach.

"Leuk, naar waar gaan jullie?" Ze fronste en haalde haar schouders op. "Geen idee, hij zei alleen het uur. Het was een verrasing." we gingen de trappen op en kwamen aan op onze vloer, ik nam mijn sleutel en deed de deur open.

We strompelde ieder onze weg naar onze kamers en riepen slaapwel naar elkaar. Ik deed mijn schoenen uit en zuchtte, men hoofd bonkte van de luide muziek en men voeten deden pijn van de hele avond te staan dansen.

Ik ging naar men kleerkast en nam men pyjama, ik ging naar het nachttafeltje en deed het licht aan van men lamp, ik deed het grote licht uit en kleedde me uit en deed daarna mijn pyjama aan. Ik hoorde men gsm tegen de vloer trillen, ik bukte me en nam hem uit de zak van men schort.

Onbekend nummer: Dankje voor het zicht, ik genoot er van. Maar sluit je gordijnen in het vervolg ik wil niet dat anderen zien wat van mij is. -Harry.

Ik las het bericht meermaals en toen drong het tot me door, ik ging naar men raam en zag Harry staan en hij keek naar boven. Ik stak men middenvinger op en deed de gordijnen boos dicht. Wie denk hij niet dat hij is? Hoe weet hij me wonen? En hoe komt hij aan mijn nummer? De vragen spookte door men hoofd, ik liep naar Kate haar kamer en begon op de deur te slaan.

Ze deed open "Wat?" zuchtte ze, ik duwde mijn gsm in haar handen en ze las het bericht. "Wat?" Zei ze weer maar meer geshockt dan de vorige keer. "Wat bedoeld hij met 'het zicht'?" Ik keek naar de grond. "Ik kleedde me om en hij zag het blijkbaar." Haar ogen werden groot. "Dus hij heeft.." "Nee." Onderbrak ik haar snel, ik wou niet dat ze die zin afmaakte.

"Hij heeft me alleen in men bh en slip gezien, en dat is al veel te veel." Zei ik met een zucht op het einde.

"Heb je iets terug gestuurd?" Vroeg ze, ik schudde mijn hoofd. "Ik liep naar het raam en stak men middenvinger op." Ze begon te lachen. "Hij weet niet waar hij aan begint." Ik lachte en schudde mijn hoofd

Ik ging naar de keuken en vulde een glas met water en dronk het leeg. Ik ging terug naar mijn kamer en legde me neer in men bed en deed het lichtje uit, ik keek even naar het plafon en voelde men ogen al snel zwaarder worden.

*volgende ochtend*

Ik voelde iets nat en kouds in men gezicht landen, ik riep en open de men ogen snel terwijl ik recht schoot.

Naast me stonden Olive en Kate, ik keek boos naar hun.

"Waarom deden jullie dat?" Beet ik pist, de meisjes stopte met lachen, ik zwierde men benen uit bed en stond recht terwijl ik met men handen over men gezicht wreef.

"We wouden vragen of je mee wou gaan naar de club s 'avonds." Zei Olive, ik dacht na. "Plies." zeiden Kate en Olive met pupieogen, ik zuchtte. "Niet eerlijk die pupieogen." Ze begonnen te lachen en liepen men kamer uit.

Ik wou de hele avond in men pyjama rond lopen maar dat ging niet meer door dankzij Kate en Olive.

Ik ging naar men kleerkast en nam een zwart topje en een zwarte pofbroek met een wit met zwarte band en ging ermee naar de badkamer, ik deed men kleren uit en ging in de douch en deed wat ik moest doen.

Ik zette het water uit en deed een handdoek om me heen en droogde me af, ik deed men kleren aan en kamde men natte haren en deed ze daarna in een hoge paardenstaart.

Ik ging naar de keuken en zette me neer voor Olive en ze gaf me een klein lachje. "Sorry voor het water in je gezicht, we kregen je maar niet wakken." Zei ze, ik grinnikte. "Niet erg, ik ben een vaste slaper. Waar is Kate?" De deur ging open en ik draaide me om te kijken wie het was.

Kate stond met 3 Starbucks' n in haar handen. "Daar is ze." "Hopelijk lust je karamel." Ik schoot recht uit men stoel en trok de Starbucks uit haar handen. "Ik hou van karamel!" Ik zette me weer neer en nam een slok.

Ik keek naar de beker en zag iets geschreven met een zwarte stift, ik fronste en draaide het bekertje wat meer naar me toe. "Ja eum." Begon Kate, ik keek naar haar. Ze zette zich neer naast Olive en keek verontschuldigend naar me.

"Hij is van Harry." Ik fronste weer en keek naar de nummer en dan weer naar haar. "Je moest hem bellen als ik je de beker gaf." Ik nam nog een slok en schudde mijn hoofd. "Ga ik echt niet doen." Zei ik en zette de beker neer en keek ernaar.

"Geen denken aan, Waarom moet ik hem bellen?" Ik keek naar Kate en Olive. "Hij heeft echt problemen. Eerst weet hij mijn naam, dan men nummer en dan nog naar mijn vriendinnen gaan en vragen om hem te bellen? Dacht van niet." De meisjes keken elkaar aan.

"Zouden we het zeggen?" Olive knikte. "We gaan samen met Liam, Harry en Zayn naar de club vrijdag." Mijn mond viel open. "Wat?" Ik keek hun ongelovig aan.

"Je kan niet nee tegen hun zeggen Jade." Zei Olive. "Ik ga met Zayn, jij met Harry en Kate met Liam." Ik ging met mijn hand over men gezicht en nam nog een slok van de koffie die me meer en meer begon tegen te vallen.

"Daarna laten ze ons gerust." Kate knikte. "Liam hoeft me niet gerust te laten." Zei Kate met een lach, ik zuchtte in opluchting. "Oké dan." Olive stond op. "Ik ga naar Luke, tot straks." Ze liep de deur uit met haar Starbucks in de ene hand en haar gsm in de andere.

"Jade?" Ik draaide me weer naar Kate, er werd geklopt op de deur, ik stond recht en ging naar de deur en opende hem.

Er stond niemand voor de deur alleen een zakje met een briefje aan, ik keek de gang in maar zag niemand. Ik bukte me en nam het zakje op en deed de deur dicht. "Van wie is het?" Vroeg Kate, ik keek weg van het zakje en keek naar haar.

"Eu geen idee, er stond niemand in de gang." Ze nam het uit mijn handen en las het kaartje, ze keek op. "Het is voor jou." ze gaf me het kaartje.