Claimed by a bad boy

Deel 27

Ik zat nog steeds naar het zwarte scherm te kijken waar een paar seconde geleden mijn moeder te zien was.

"Alles oké?" Hoorde ik Harry dronken achter me mompelen. Ik draaide me om met m'n bureaustoel zodat ik naar hem keek.

Hij lag neer op zijn buik met zijn armen stevig om mijn kussen heen. Ik gaf hem een klein lachje, hij zette zich recht en kreeg een frons op zijn voorhoofd. "Ik ben misschien dronken maar ik zie het als er iets mis is met je." Zei hij, ik voelde vlinders in mijn buik.

"Waarom maakte je alles kapot?" Vroeg ik, hij begon met z'n vingers te spelen en keek er terwijl naar. Waarom leek hij zo nerveus? Hij is nooit nerveus.

"Ik was boos." Zei hij terwijl hij nog steeds naar zijn vingers keek, ik zette me wat beter op m'n bureaustoel.

"Waarom ben je dronken?" Vroeg ik, hij haalde zijn schouders op en bleef naar zijn handen kijken.

Hij leek wel een klein jongetje die onder ze'n voeten gekregen had omdat hij iets fout gedaan had. Alleen is hij geen klein jongetje.

"Waarom ben je boos?" Vroeg ik, hij keek op en hij leek boos of pist ik had geen idee welke van de twee hij was maar hij zag er niet echt bij uit. Hij had z'n handen nog steeds in elkaar en z'n kaakslijn stond gespannen.

"Waarom ik boos ben?" Vroeg hij tussen opeengeklemde tanden. Ik was niet bang van hem, ik weet niet waarom ik het niet was. Misschien omdat ik hem al vaak boos gezien heb.

Ik stond op en ging naar m'n bureau en nam m'n glas water, ik dronk er van en zette het terug neer. Ik draaide me om en ik voelde handen op m'n heupen en binnen een paar seconde voelde in mijn rug in contact komen met de muur.

Ik legde mijn handen tegen zijn borst zodat hij niet dichter kon komen dan hij als was.

Ik keek in zijn ogen die nu een donkergroene kleur hadden. "Ik ben boos omdat jij en die gast aan het flirten waren." Zei hij. "O echt?" Vroeg ik, terwijl ik één van m'n wenkbrauwen ophief. Hij tilde z'n hoofd naar de zijkand.

"Lach je me uit?" Vroeg hij, hij leek opeens veel nuchter dan daarnet.

"Nee, ik voeg of je het echt dacht." Zei ik. "Ja. Dat dacht ik echt." Zei hij kort. "Maar hij kan iemand anders zoeken want jij bent van mij." Zei hij, ik kreeg een lach. "Dat gaat geen probleem zijn Harry." Zei ik terwijl ik op zijn borst een klopje gaf. "Hij is homo." Zei ik.

Zijn gezicht werd zachter en zijn ogen ook. "Homo?"

Ik knikte "En hij zei ook dat er hier knappe jongens waren. Inclusief jou." Zei ik, hij fronste.

"Dus hij wou je niet?" Vroeg hij, ik schudde m'n hoofd. "We zijn gewoon tegen elkaar gelopen en hebben wat gepraat." Zei ik, hij fronste.

"Ik dacht echt dat jullie aan het flirten waren." Zei hij, hij keek naar de grond. Hij keek weer naar me. "Het lijkt alsof alle jongens met jou flirten." Zei hij, z'n stem was zacht en er klonk ook iets anders in... gekwetst misschien?

"Meestal kan je zien aan een jongen als hij homo is." Zei ik, hij likte zijn lippen.

"Homo's kunnen misschien ook op een meisje verliefd worden." Zei hij, ik rolde mijn ogen. "Ben je moe?" Vroeg ik, hij schudde zijn hoofd. "Oké wat wil je dan doen?" Hij haalde zijn schouders op "Hoe laat is het?" Vroeg hij.

"Als je opzij gaat kan ik kijken." Zeg ik.

Hij stapte opzij en ik voelde zijn ogen branden terwijl ik naar mijn gsm liep die op het nachtkastje lag. "Het is 21 uur 30." Zei ik met een frons.

"Waarom frons je?" Vroeg hij. "Omdat Kate me nog niet geroepen had om te komen eten." Zei hij.

"Ze is kort na mij weggegaan." Zei hij.

"Om wat uur was jij hier?" Vroeg ik, hij fronste. "Ik denk 20 u 40." Zei hij, ik knikte.

"Ik heb honger. Heb jij al gegeten?" Vroeg ik, terwijl ik naar de deur van m'n kamer ging en hem opende. "Nee nog niet." Zei hij.

"Pizza?" Vroeg ik, terwijl ik me neerzette in de zetel, hij plofte neer naast me.

"Pizza." zei hij.