Jongensinternaat, Oeps. Deel 1, 2 , 3, 4 ✅ 5✏️

H20-D5

Oh boy..

=====

(chiquitita van Abba)

ik ken het ergens vaag van..

dan begint hij met zingen.

'Chiquitita, tell me what's wrong.' hij kijkt me doordringend aan terwijl hij gitaar speelt. 'You're enchained by your own sorrow' hij glimlacht naar me. 'In your eyes there is no hope for tomorrow' een glimlach die zegt dat ik alles tegen hem kan vertellen.

Een spotlight naast hem gaat aan.. Kayla. Ze zingt alleen.

'How I hate to see you like this.' Ze is niet de beste maar ik vind het geweldig. 'There is no way you can deny it. I can see that you're oh so sad, so quiet' nog een spotlight naast haar gaat aan.

Christian achter de piano, zingt nu alleen. 'Chiquitita, tell me the truth. I'm a shoulder you can cry on your best friend, I'm the one you must rely on.' de vierde gaat aan.. Tony

'You were always sure of yourself.' Hij kan best goed zingen. 'Now I see you've broken a feather I hope we can patch it up together.' Het is even stil en dan zingen ze met een vieren samen.

'Chiquitita, you and I know how the heartaches come,' bewust kijk ik naar Ollie die me schuldig aan kijkt. 'and they go and the scars they're leaving. You'll be dancing once again and the pain will end. You will have no time for grieving. Chiquitita, you and I cry but the sun is still in the sky and shining above you. Let me hear you sing once more like you did before. Sing a new song, Chiquitita. Try once more like you did before. Sing a new song, Chiquitita' onbewust daarentegen rollen er tranen over mijn wangen.

Christian sluit af met een piano deuntje en ik kan niet helpen maar om alleen maar liefde te voelen voor deze vier mensen. ik kan mijn ouders zien staan achter het doek, ook hun met tranen in hun ogen.

Ik spring op, ik negeer de pijn die ik nog voel in mijn benen, en ren naar het podium. Ik klim erop en ik spring in de armen van Kayla als eerst. 'Fuck jou.' fluister ik huilend in haar armen. 'Ik hou ook van jou schat.' glimlacht ze. Ik hou zoveel van haar. Ik omhels Tony en Christian en kijk dan naar Ollie. Ik veeg mijn tranen weg.. dan trekt hij me in een knuffel. En ik ga niet liegen.. want even is alles oké.. even voelt alles compleet... maar dan verbreekt hij de knuffel.

Een half uur later begint de talentenshow weer.. Jenny en ik verrassend de enige zangeressen.. na ons zijn er nog wat dansers, waaronder een paaldanser wat best indrukwekkend was, twee goochelaars en een pianospeler, klassiek en pop.

Jenny is nu en hierna ben ik, ik sta al achter het doek. Tony, Kayla en Christian bij me en Ollie bij de juryleden. 'Dus je hebt gezegd dat je Black leuk vindt?' Kayla vraagt en Christian grinnikt terwijl Tony zich verslikt. 'Je hebt wat?' Schreeuwt hij op een zachtere toon, hij begrijpt gelukkig dan al dat niet iedereen dit te hoeft weten.

'Hoe weet je dat?' Vraag ik, niet eens proberen om het geheim te houden. 'Het is duidelijk..' zegt Kayla. 'Heb je ook al gezegd dat je geen fan bent of denkt die dat nog steeds?' Vraagt Christian. Nu verslik ik me in lucht. 'Ik.. wat? nee.. ik ben wel... ik uh ben wel een fan!'

'Amy...' zeggen Kayla, Tony en Christian tegelijk. Alle drie geloven ze er niks van. 'Nee, dat heb ik hem niet verteld... en waarom zou ik. Het zal niks veranderen en hij heeft toch met Jenny.'

'Oh schat,' Kayla lacht, 'ik heb gezien welk liedje Jenny gaat zingen.' en wat betekent dat precies? 'Luister maar.' Zegt Kayla alsof ik het hardop heb gezegd, maar misschien deed ik dat ook wel.

(jolene van Dolly Parton)

Een gitaar deuntje die ik maar als te goed ken begint. 'Jolene, jolene, jolene, jolene

I'm begging of you please don't take my man. Jolene, jolene, jolene, jolene. Please don't take him just because you can.' en die bitch durft ook nog om om te kijken.. ik neem een scherpe adem in. 'She did not.' his ik.

'Your beauty is beyond compare with flaming locks of auburn hair, with ivory skin and eyes of emerald green.' Ik loop naar zo'n techniques en ik vraag naar een microfoon.'Your smile is like a breath of spring. Your voice is soft like summer rain and I cannot compete with you, jolene' hij knikt na enige twijfel en ik pak hem stevig vast. Ik loop zonder twijfel, overgenomen door woede, het podium op.

'He talks about you in his sleep.' Ze grijnst zodra ik de eerste woorden over mijn lippen heb. 'There's nothing I can do to keep. From crying when he calls your name, jolene' zing ik, maar niet durven om naar Olie te kijken.

'And I can easily understand how you could easily take my man, but you don't know what he means to me, Amy.' HEB IK DAT NOU GOED GEHOORD OF ZEI ZE MIJN NAAM IN PLAATS VAN JOLENE.. en gebaseerd op haar grijns en de uitdaging in haar ogen weet ik 100% zeker dat ze mijn naam noemde.

'Amy, Amy, Amy, Amy.' Zingt ze. Ik bevries.. maar zing dan verder. 'I'm begging of you please don't take my man.' Zing ik. 'Amy, Amy, Amy,Amy.' Ze blijft het maar zeggen, duidelijk maken dat Ollie haar man is. 'Please don't take him just because you can' zing ik. Jenny speelt het dus smerig.. nou dan kan ze het krijgen.

'You could have your choice of men.' Zingt ze, nog steeds met een stomme uitdagende blik die ik eraf wil slaan. 'But I could never love again.' aaah boohooo. 'Hes the only one for me, Jenny.' Daar lijkt ze dan niet op voorbereid ook al lag het voor de hand. 'I had to have this talk with you. My happiness depends on you and whatever you decide to do, Jenny.' Ze bevriest op het podium en staart me aan met haar mond open.. de uitdagende blik van haar stomme stomme gezicht.

'Jenny, Jenny, Jenny, Jenny.' Ze is woest. 'I'm begging of you, please don't take my man.'

- 'Amy, Amy, Amy, Amy.' klinkt er tegelijk met 'Jenny, Jenny, Jenny, Jenny.'

'Please don't take him just because you can.' Zingen we tegelijkertijd. - 'Amy, Amy.' 'Jenny, Jenny'

Je zou een haarpin kunnen horen vallen... en dan realiseer ik het me.. Ik draai me om en iedereen staart ons aan.. sommige met een gedesoriënteerde blik, sommige met een grijns en sommige staren gewoon.. Ollie daarentegen is helemaal koud gegaan, geen emotie is te zien.

Fuckeduck..

De golf van woede heeft me geraakt en nu knalt die kapot tegen het zand.. ik voel me opeens beschaamd. Ik ben echt zo'n cliché tiener die haar emoties niet onder controle kan houden.. maar met de blik waar Ollie me nu mee aanstaart, wordt je abrupt een cliché tiener van.

Maar binnen drie seconden ben ik niet meer gefocust op de blik.

Nee.. nee dit.. nee ik ben bij mensen! Dit hoort niet te kunnen! Angst verplaatst mijn beschaamde gezichtsuitdrukking. Mijn handen beginnen te trillen ik laat de microfoon vallen. 'Amy?' Jenny vraagt, oprecht bezorgd.. mmhh, liar.

'N-Nee.' De gedaante komt dichterbij en wanneer die langs Ollie zweeft, opweg naar mij, gaat er een knopje om in mijn hersens.. alsof er nu overal reclameborden in mijn hersens zijn, allemaal mensen die het omroepen..

REN

====

Hey peepz,

hAhaAA het KOmT niEt gOeD!

Of wel, I don't know...

Ciao!