Jongensinternaat, Oeps. Deel 1, 2 , 3, 4 ✅ 5✏️

D2 H17

{ Sara }

*

Het is 13 December en ik mag uit het ziekenhuis. Ik kan weer praten maar het doet nog een beetje pijn. Ik word in een rolstoel geplaatst. Olivia heeft me al geholpen met mijn unicorn onesie. Ik heb hem van mam gekregen. Hij is al oud maar hij ziet er nog perfect uit en hij ruikt super lekker naar wasmiddel.

Ik word na nog 1 onderzoekje het ziekenhuis uitgereden. Ik voel meteen de koude lucht. Het is al december.

Ik kijk omhoog naar de bewolkte lucht. Frisse lucht. Geweldig!

Update tussen mij en Kayne. Ongemakkeli- PAUL!

Hij rent op me af en tilt me op. Ik zoen hem en hoor afkeurende geluidjes achter me maar ik negeer het.

{ Kayne }

Oké ik ben hier klaar mee! Ik kijk de twee woedend aan. Ik trek Paul van haar af en zij gaat zitten.

Ik sla hem keihard. 'G-Gast waarvoor is dit?' Zegt hij nerveus. 'Jij.' Prik ik in zijn borst. Ik zie de "Squad" van mijn ouders naar ons toe lopen. 'Mijn jongen.' Kijk ik hem woedend aan. 'WOU HAAR DOOD HEBBEN!' Trap ik hem in zijn buik.

Mam wil naar me toe komen maar ik schud haar van me af. 'Jij.' Prik ik weer in zijn borst. 'Mijn jongen.' Ik grijns even. 'HEBT VERDOMME GEEN GEVOELENS!' Sla ik hem weer.

'Jij.' Prik ik voor de derde keer in zijn borst. 'Mijn jongen.' Ik zie dat hij best bang is. 'ZIET NIET HOE F*CKING GEWELDIG ZE IS DUS LAAT HAAR MET RUST!' Duw ik hem naar achter. Ik loop gefrustreerd weg.

Damn it!

{ Sara }

'ZIET NIET HOE F*CKING GEWELDIG ZE IS DUS LAAT HAAR MET RUST!' Schreeuwt hij woedend en loopt gefrustreerd weg.

Ik kijk geschrokken naar Paul. 'Wat was dat?' Rol ik naar hem toe. 'W-Wat?' 'Wou je me dood hebben?' Kan ik er amper uit krijgen.

Hij zegt niks. Maar met die stilte zegt hij genoeg. Ik kijk naar de rest die schuldig knikken. Hun waren onder bedwang van Paul. Paul wou me laten springen. Door Paul zit ik nu in een rolstoel tot ik weer goed kan lopen.

Ik sta op. Het doet pijn. Maar ik sta op. Ik loop woedend naar hem toe. 'Waarom wou je me dood hebben?' Loop ik om hem heen. 'D-Dat is wat ik doe.'

'Dus je hebt niks beters met je leven te doen en laat meiden "zelfmoord" plegen!?'

'J-Ja.'

'Jij. Paul Main. Hebt de grootste Karma gecreëerd in de hele pindakaas wereld!' Ik loop gefrustreerd weg. 'EN VOOR DE DUIDELIJKHEID!' Schreeuw ik. 'HET IS UIT!' Ik snelwandel mijn pas opzoek naar Kayne.

'Kayne!' Schreeuw ik. Mensen kijken me raar aan maar ik blijf om me heen kijken. Ik word een steegje in getrokken en ik kijk in twee zeeblauwe ogen.

Die zijn niet van Kayne. Zijn reebruine haren liggen los over zijn hoofd en hij kijkt me scheef aan.

'Hey.' Kan ik uitbrengen. 'Sara Collin, toch?' Ik knik. Hij lijkt verdomd veel op mij. 'I-Ik had een opdracht.' Zegt hij. 'Om jou te ontvoeren.' Ik zucht.

'Maar, ik kan het niet.' Ik houd mijn hoofd nu ook scheef en we draaien rondjes om elkaar. Hij... hij lijkt op mij.

Hoe kan dat?

'Hoe oud ben je?' '21' ik knik. 'Geef me je nummer.' Hij zet het in mijn telefoon. 'Moet gaan!' Ik snelwandel naar de rand van een weg en steek mijn hand uit om een taxi aan te houden. Ik ga met een zucht weer zitten.

Ik zeg het adres van mijn huis. Als ik daar ben  zoek ik eerst wat krukken en haal ik dan alles overhoop om fotoboeken te zoeken.

Ik bel mam dan op. 'Schat waar ben je!?'

'Thuis. Mam hoe oud was je toen je zwanger was?'

'23.' Zegt ze na een poosje. Ik hang op.

Ze liegt.

=========
Hey Peepz,
Ik heb maar 1 week vakantie....
Ciao