Jongensinternaat, Oeps. Deel 1, 2 , 3, 4 ✅ 5✏️

D2 H14

{ Sara }

'Ga aan de kant.' Mompel ik als er zo 10 jongens tegen elkaar op gepropt staan aan beide kanten van mij. Dus 10 aan de ene en 10 aan de andere en als je kan tellen zijn het er samen 21....

Haha geintje het zijn er 19.

Wacht nee dat klopt niet! 20!

'Nee.' Zegt een droog die me uit mijn gedachtes haalt. 'En waarom niet?' Ik heb er vandaag geen zin in. Ik ben cactus heilig chagrijnig! Dus ze moeten allemaal even oprotten.

'Jongens-' zucht ik. 'Laat me erlangs.' Verhef ik mijn stem. 'Nope.' Ik probeer een uitweg te zoeken. Ik denk terug aan het filmpje van mam dat ze over de auto's sprong. Ik krijg op eens een geweldig idee!

Ik probeer al haar acties te herinneren. Ik doe wat stappen achteruit. De jongen waar ik naar kijk doet zijn benen dicht zodat ik er niet onder door kan. Ik ren op hem af en zet mijn handen op zijn schouders. Ik spring dan over hem heen en begin te rennen. Ik ren de kantine in naar Frieda. Ik doe mijn vinger voor mijn mond als teken dat ze stil moeten zijn. Ik ga achter de bak met eten zitten.

(hoe moet je dat anders formuleren?)

Frieda glimlacht naar me en doet alsof ik er niet ben. 'Mevrouw heeft u een meisje gezien?'

'Meisje? Je ziet hier dan duidelijk verkeerd. Dit is een J-O-N-G-E-N-S-I-N-T-E-R-N-A-A-T!' Spelt ze.

De jongens hoor je overdreven zuchten en ik hoor ze weglopen. 'Ga meisje!' Ik knik dankbaar naar haar en ren weg. Ik kom de jongens en Olivia tegen in de gang. Ik geef ze even geen aandacht en blijf rennen. Dan kom ik de 20 jongens weer tegen. Ze omsingelen me.

'JONGENS! OLIVIA!' Schreeuw ik en ik ben aan het springen terwijl ik wilt met mijn handen zwaai. 'Schat ze zitten in het complot.' Lacht een jongen en doet meteen een hand voor zijn mond.

'Complot?' Draai ik mijn hoofd meteen naar hem toe. 'Wat weet jij van een complot? Welk complot? Van wie? Krijg je hier geld voor? Ga je me ontvoeren? Zijn mijn vrienden boos op me? Moet ik wat doen? Ik kan het zo hier doen!' Hij schud zijn hoofd.

'Wacht.' Ik draai me met een ruk om en kijk die jongen aan. 'Nee.' Sist een andere jongen naast hem. 'Hij zei dat hij het gewoon wou horen, breng haar naar hem toe.' Sist de andere jongen. Ze knikken allemaal en we verschuiven langzaam opzij. Ik blijf eigenwijs staan. Ze duwen me ik val op de grond.

Ik begin meteen te nep huilen. Ik maak er een hele scène van. 'Gaat het?' Ik blijf snikken. Ik schud mijn hoofd. Ze tillen me omhoog. Ik grijns naar ze en begin te rennen. Ik ren de trappen op. Ik kom buitenadem mijn kamer in. Daar staan verdomme 6 jongens.

Ik rol met mijn ogen en ren weer weg. De trappen op naar het dak.

Ik zie de 20 jongens van net. De 6 van in mijn kamer en mijn zeven vrienden.

'Jongens.' Ik sta op het dakrand. 'Wat willen jullie van me?' Ik begin nu best bang te worden. Mijn vrienden kijken me lachend aan. Ik pak mijn telefoon meteen.

Ik bel Paul. 'VERDOMME!' Schreeuw ik woedend door de telefoon en ik hang op. 'Jongens ik ben vandaag erg chagrijnig dus als jullie ook maar iets met me flikken!' Ze lachen. 'Ik vind dit verdomme niet grappig!'

Ik kijk Olivia hulpeloos aan maar dan merk ik dat ze dit helemaal niet vrijwil doet. En ik kijk de jongens ook aan, ze hebben spijt in hun ogen.

Hoe zit dit?

'Jullie hoeven dit niet te doen hè!' De deur van het dak gaat open en OMG!

Pap en mam komen vastgebonden met een mes tegen hun keel het dak opgelopen met twee sterke jongens achter hun.

'Spring.' Zeggen alle mensen tegelijk. Een traan rolt over mijn wang. 'Spring.' Zeggen ze en ze komen langzaam dichterbij. 'Wat?'

'Je moet springen.' Snikt Olivia. Ik sta op de rand. Ik kijk naar mijn ouders. 'Draai je om!'

Ik doe wat ze zeggen en draai me om. 'Laat je vallen!'

'Nee!' Snik ik. 'Of je vrienden en familie gaan eraan!' Ik begin harder te huilen en knik dan.

Ik zet mijn voet naar voren en neem een hap adem.

Dan laat ik me vallen.

=========
Hey Peepz,
Aah ja f*ck man ^
Ciao