Jongensinternaat, Oeps. Deel 1, 2 , 3, 4 ✅ 5✏️

H37 - D4

~Kylie Manchester~

'We geven jullie wel wat privacy' Zegt Jeffrey een beetje geschrokken dat hij het ook echt heeft gezegd. Ik weet dat hun om de hoek gaan luisteren maar ik kan zo wel een beter gesprek met hem voeren. Oké dus hij zegt eerst heel leuk dat hij niet van me houdt owh wacht nee hij houdt godverdomme toch van me! Jezus! Ik geef hem een keiharde bitchclap.

'Die had ik verdiend' Wrijft hij pijnlijk over zijn wang. 'Weet je wat! Je bent de een sukkel! Een motherfucker die met iemands gevoelens speelt! Ja dit is alles wat ik wou horen maar het doet pijn. En kom niet met zo kon ik het makkelijker uitmaken want dan heb je gelogen! Zo hard zoooo fucking hard!' Hij is stil. Tranen geef ik hem niet. 'Het spijt me.' Zegt hij stil.

HET SPIJT ME IS GODVERDOMME NIET GENOEG! HET SPIJT ME FIXT MIJN GEBROKEN HART NIET HET SPIJT ME IS GEWOON EEN STOM KUT WOORD!

'Verdwijn.' Zeg ik zacht want ik weet dat als ik nu harder ga praten ga ik huilen. Thomas gaat niet weg. Owh dit is een kut gevoel. 'VERDWIJN!' Schreeuw ik en een traan valt. Thomas pakt zijn jas die hij op de stoel heeft gegooid en loopt weg. Ik blijf staan.. bevroren.. wijzend naar de deur. 'Misschien moet jij alleen gaan.' Hoor ik achter de muur vandaan komen. 'Oke.' Zegt de meiden stem. Ik hoor kleine voetstapjes en dan staat Anne voor me. Ze omhelst me en ik omhels haar terug en tranen stromen over mijn wangen. Ze sust me en al gauw komen de rest. Ze omhelzen me ook en zo troosten ze me allemaal.

~Thomas Carter~

Ik ben al een half uur door de stad aan het lopen. Ik ben ook zo dom geweest! Ik geef haar volkomen gelijk. Ze heeft het recht om boos en verdrietig te zijn. Een traan rolt over mijn wang en wat voorbijgangers kijken me raar aan. Ik hou van haar en no matter what ik had het haar moeten vertellen vanaf het begin. Maar ik kan niet in een relatie zijn als we grote geheimen voor elkaar achterhouden. Dat doet mij veel te veel pijn. Ik kijk links rechts links en steek dan over. Maar dan is alles zwart.

~Kylie Manchester~

Ik kijk op de klok. Al een anderhalf uur geleden is Thomas weggegaan. We zitten allemaal met wat bakken ijs tv te kijken. Ik ben gedoucht en fris en fruitig in zwarte jeans en een witte trui met Dope erop en zo'n rood blokje erom heen. Dan gaat de telefoon van Jeffrey. Hij kijkt me even aan ik knik. Ik ben niet gebroken ofzo... nee oke ben ik wel. Ik vind het lief dat Jeffrey even een goedkeuring zoekt. Cute cut- 'Nee! Nee nee is hij oké?' Jeffrey staat bezorgd op en loopt weg. We kijken hem allemaal na en dan naar elkaar. Dan haast Jeffrey met zijn jas in zijn hand naar ons toe. 'Guys Thomas-' En een steek door mijn hart. 'Hij is in een auto ongeluk gekomen.'

~Thomas Carter~

Ik kreun en een steek van pijn gaat door mijn been. Au! Ik open zacht mijn ogen. Of nou ik weet niet of je zacht je ogen kan openen maar je snapt vast wel wat ik bedoel. Hoop ik. Hé waar the fuck ben ik eigenlijk? Een witte maar schone kamer. Er staat een raar apparaat naast me en mijn been licht omhoog. Ik zie een paar stoelen en een witte bank. Mijn vrienden. Mijn vrienden? Ik zit bijna direct rechtop maar een steek gaat door mijn kop. Dat had ik niet moeten doen. Ik ga rustig weer liggen. Dan zie ik haar. Ze kijkt me recht aan.. ze staat tegen de muur aan en haar armen liggen over elkaar. Ze kijkt snel weg. 'Wat is er gebeurd gast?' Vraagt Max. Ik kreun en draai mijn gezicht naar hem toe. 'Gewoon.' Wrijf ik over mijn hoofd. 'Dingen. Waar zijn mijn ouders?' 'Je ouders zijn even naar huis. Ze zaten hier al weer 4 uur.' Zegt Jeffrey. 'En.. hoe lang zijn jullie hier dan al?' Vraag ik.. om graag te weten hoe lang Kylie hier al is. Ik kijk naar haar en ze neemt een sip van haar beker. Ik weet niet wat er in zit maar als ik naar de vensterbank kijk heeft ze er veel van gehad. 'Toen we gehoord hadden kwamen we hier meteen heen maar toen na volgens mij 2 uur gingen wij naar huis en we zijn hier nu weer net een uurtje.' Zegt Anne.

'Uhm kylie?' Vraagt Howard. 'Mmmh' Wallen zijn te zien onder haar ogen zodra ze richting Howard kijkt. 'Wat drink je eigenlijk de hele tijd?' Nu merk ik het prullenbakje op met allerlei bekertjes waar waarschijnlijk het zelfde in heeft gezeten van wat ze nu drinkt. De bekertjes op de vensterbank gooit ze er ook in. 'Koffie.' Ze knijpt haar ogen even dicht en rilt waarschijnlijk van de kou. Maar het is niet koud.. 'Owh nee.' Anne verbergt teleurgesteld haar hoofd in haar handen. 'Je bent echt gek. Ky!'

'Shut up!' Snauwt ze naar Anne. 'The fuck is going on!?' Vraagt Bernard. 'Ky zeg nou maar.' 'Ik zweer ik ben maar 5 min later weggegaan en ik was hier nog maar een 15 min eerder!' Ze liegt. Wacht hoe lang ik hier al? 'Hoe lang ben je hier al?' Vraagt Anne. Ze staat dreigend op. 'Hoe laat is het?' Vraagt ze zuchtend. '8 uur 's avonds' zegt Anne kijkend naar de klok. Ze rekent even 'zo'n 29 en een half uur straight...'

========

Hey Peepz,

Jup dit is een meesterwerk I know.. Nee geintje! Maar ik moet dus voor school een verhaal schrijven voor een wedstrijd i dont know maar ik heb dus 0,0 inspiratie en het heeft zo'n kut thema jeez! dus ik ben daar denk ik nog wel even mee bezig...

Ciao..