School Of Rock

Chapter 39

Lumipas ang mga taon at marami ang nagbago. Nakapagtapos narin ako ng pag-aaral at ngayon nga ay nagwowork ako sa kompanya ng parents ko. Yes! Company nila. Hindi ko inaangkin ito kahit pa sabihin nilang mapapasakin ito dahil pinaghirapan nila ito.

Bukod dun hindi pa ito tuloyang napapasaakin. Ayaw ko pang tanggapin. Naniniwala ako na hindi ko pa kayang pamunuan ito ng mag-isa kaya hindi ko tinanggap ang mataas na position. Hindi man sang-ayon ang parents ko pero wala narin sila nagawa pa sa gusto kong mangyari. Pumayag sila pero may kondisyon. Gusto nilang maging VP ako ng kompanya. Ayaw ko man dahil gusto ko mas mababa pa dito pero hindi na ako nakipagtalo pa. I aggreed to their conditions.

"Morning Mom and Dad." Nakangiti kong bati sa parents ko. They both greeted me back with a smile on their faces. I kissed them both ng makalapit na ako.

"How's everything ija?" Dad asked me. Binaba na niya ang binabasang dyaryo at uminom sa kape niya bago ako binalingan ng tingin.

"Fine Dad. I have a meeting today for the new investor. They want me to meet in person." Sinasabi ko yun habang naglalagay ng salad sa plato ko. Nakaugalian ko ng kumain ng vegetable salad tuwing umaga. Kong dati hindi ito ang kinakain ko but now everything change and beside it's healthy food.

"Oh! Really? That's great. I know you can handle that. I trusted you anyway." Ani Dad. Napangiti naman ako. Mababakas ang tuwa sa mukha nito.

"But it doesn't mean that i will handle the company fully. You're still the owner of it Dad." Alam kong natutuwa silang nahahandle ko ng maayos ang kompanya. Kong hindi lang sa kagustohan ng bagong investor, hindi ako makikipagmeet sakanila. It's Dad duties. Kaya laking tuwa nila na ako ang haharap sa mga bagong investor. Tumawa lang si Dad and Mom sa tinuran ko.

"By the way, your Mom and I are having a vacation. We decided to go to Hawai and relax and also to celebrate our weeding anniversary there." Ani Dad. Nakangiti naman si Mommy at tumatango tango.

Nanlaki ang mga mata ko at umawang ang bibig. Magpoprotesta na sana ako pero hindi ko nalang tinuloy. They deserve to rest. I sighed in defeat.

"So it means i'll handle your company while you are in vacation?" Dismayado kong sabi.

"Our company Honey. Soon it will be yours." Pagtatama ni Mommy.

"Ok. Ok. Our company. I know you both need a rest. Fine. Enjoy your vacation." Pagsuko ko.

"I'm surely miss you both." I pouted. They both laughed to my reaction.

Umalis narin ako after we ate breakfast. I need to prepare for the meeting. Taas nuo naman akong naglakad papuntang elevator. I smiled to our employees na nadadaanan ako and i greeted them back.

Friendly ako sa lahat ng nagtatrabaho dito. Gusto kong maayos ang pakikitungo sakanila para maging maayos din ang kanilang mga trabaho. But there's still a limit on that. Ayaw ko paring samantalahin nila ang pagiging mabait at friendly ko sakanila.

"Good morning Ma'am." Ani ng may edad ng babae. Nakangiti siya ng salubongin ako papasok sa office ni Dad. She is my Dad's secretary. Sa akin siya madalas magreport lalo na pag wala si Daddy. And beacause Dad is on leave now, ako ang magiging acting CEO ng kompanya habang hindi pa sila nakakabalik.

"Good morning too Mrs. Cruz." Nakangiti kong bati sakanya. Siya si Mrs. Lena Cruz. Matagal narin siyang nagtatrabaho kay Daddy kaya gamay na niya ang lahat. Siya din ang pinagkakatiwalaan ng lubos ni Daddy sa lahat ng bagay.

"Ma'am i wanted to remind you that the meeting with the new investor will start in 30 mins. They are all waiting for you in the conference room." Aniya.

I nodded to her. "Ok. Tell them i'll be there in a minute." I said. Tumango naman siya at agad ng umalis.

Pumasok muna ako sa office ni Dad at pabagsak na umupo sa couch. Suddenly i felt something strange that i can't name it. Kinakabahan na ewan. Nang sinabi ni Mrs. Crus na nasa loob na ng conference room ang mga new investor biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Maybe because ngayon lang ako haharap ng mga investor kaya ganito ang pakiramdam ko.

I composed myself and ignored what i am feeling. 'Relax paige. You can do it.' Pagchecheer ko sa sarili. I do the inhale exhale first bago tumayo at naglakad papuntang conference room.

Nang nasa tapat na ako ng pinto ay humingang muli ako ng malalim bago binuksan ang pintuan. Tumambad sakin ang tatlong nakasuit na lalaki. Nilibot ko ang paningin, hindi sila nalalayo sa edad ko. Maybe matanda lang sila ng ilang taon or so. Nakatingin sila sa gawi ko nang mapansin ang pagbukas ng pintuan, nang makilala ako ay tumayo sila lahat at tuloyan na akong pumasok.

I smiled them and greet. "Good morning." They all greeted me back at bumalik na ulit sa pagkakaupo.

"Alright!. Let st-------." I was about to start the meeting when someone interrupted me.

"Sorry, i'm late." Isang baritonong boses ang nagpaagaw ng atensiyon ko. Mababakas ang kaseryusohan sa mukha niya ng makapasok siya.

Agad na siyang naghanap ng mauupoan at ng tuloyan ko ng makita ang buo niyang mukha ay ganun na lamang ang pagkagulat ko. Laglag panga at nanlalaki ang mga mata habang pinagmamasdan ko siyang umupo sa may bandang kaliwa ko.

It's been what? After 2 years of what happened and now i see him again. The memories flushed in my mind. After we talk, i didn't see him again. Yun ang huling pagkikita at pag-uusap namin dalawa. Hindi ko alam kong naging maganda ba ang kinalabasan ng pag-uusap namin. I hurt him, he hurt me. We both hurt each other and that's the best decision i know. I am happy now. Fully happy. Like my bestfriend wanted me to do. But why i have this feelings that i am not. Nakita ko lang siya ulit biglang nag-iba ang pakiramdam ko though yung pakiramdam na bumibilis ang pagtibok ng puso ko ay narito parin. I thought i already forget him? But why a sudden change? And why the hell he is here? He is one of our new investor?

Ugh! I don't know how to react sa biglaang pagkikita namin. What now? What to do?