The story is about love, friendship and music. Fanfiction of CNBlue! Inayos ko na muna bago ipagpatuloy ulit. May pinagsamasama akong chapter na short lang para humaba.
Please support my first story ?
P. S. Matagal ang update. Nagkarambol rambol din...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-----
Naglalakad na kami para makauwi. Tapos na ang booth ngayong araw hindi ko nga masyadong pinuntahan ang ibang booth eh.
"Bakit kailangan mo siyang iwasan? Mawawala ba ang nararamdaman mo kapag ginagawa mo yan?". Kanina pa siya nangungulit sa katatanong niyan. This time sinagot ko na siya.
"Gusto kong pigilan kong ano man itong nararamdaman ko. Masyadong mabilis and hindi siya ang tipo ko nu"
"Hindi siya ang tipo mo pero siya naman ang tinitibok nito". Tinuro niya ang kaliwang dibdib ko.
"Sabi nga nila.... 🎵kapag tumibok ang puso, wala ka ng magagawa kundi sundin ito🎵 kaya wala ka ng magagawa pa Paige. Kahit anong iwas ang gawin mo hindi mo na maiaalis na gusto mo siya". Napailing nalang ako sakanya. Kinanta pa talaga.
Napahinto ang paglalakad ko ng makita ko ang makakasalubong namin. Napahinto narin si Jess. Ibinaling nito ang tingin sa unahan sabay ngisi sakin. Tsk. Wag lang siya gagawa ng kalokohan. Naku!
Pinadilatan ko siya ng mata na may pagbabanta sa tingin. Sana nagets niya ang ginawa ko. Nagpatuloy kami sa paglalakad. Derideritso lang ang lakad ko na para bang hindi ko pansin ang papasalubong samin.
"Andyan na si boyfie. Nakatingin siya sayo". Bulong na sabi ni Jess. Hindi ko ito pinansin. Ilang dipa nalang ang layo nila samin hindi parin ako tumitigil.
I startled when someone grab my arm. Sa electricity palang na dumaloy sa braso ko, kilala ko na kong sino ito. Napatingin ako sa kamay niya nakahawak sakin papunta sa mukha niyang seryoso. He gave me a cold stare. Kumalabog ang puso ko ng magtama ang aming mata.
"Hi Jess". Narinig kong bati ni Nathan kay Jess. Nakita ko pang kumindat ito. Kahit hindi ko tingnan ang mukha ni Jess alam kong namumula na ito sa kilig. Binati siya ng Crush niya kaya panigurado abot langit ang kilig nito.
"Let's go". Matigas niyang sabi. Naibalik ko ang tingin sakanya. Mabilis niya akong hinila, hindi ko man lang nagawang magpaalam kay Jess.
"Bye Paige. See you on Monday". Sigaw ni Jess habang kumakaway sakin.
Nakarating kami sa parking lot ng school. Binitawan narin niya ang braso ko at pabalibag na pumunta sa drivers seat. Hindi man lang ba ako pagbubuksan nito? Pinagtaasan niya ako ng kilay ng mapansin na hindi ako kumikilos sa kinatatayuan ko.
"Get in". May diin sa bawat salita. Galit ba siya? Ano bang problema ng lalaking ito.
Instead na pumasok, umayos ako ng tayo at pinagkrus ang mga braso. Tinaasan ko rin siya ng kilay. Akala niya siya lang may kaya nun.
Mas lalong nagalit ito sa ginawa ko. Mabilis ang hakbang na bumalik sakin at mariin na hinawakan ang magkabilang braso ko. Masakit. Masyadong mahigpit ang pagkakahawak nito at hindi ko maiwasang mapangiwi sa sakit.
"Sinusubokan mo talaga ang pasensya ko babae". Masyadong malapit ang mukha niya sakin konting push pa at mahahalikan na niya ako.
Pinilit kong magpakatatag para hindi niya malaman na natatakot ako sa aura niya ngayon.
"Ano bang problema mo huh? Bitawan mo nga ako". Nagpumiglas ako para makawala pero sa sobrang lakas niya hindi ko magawa.
"You think hindi ko mapapansin na iniiwasan mo ako huh?". Malumanay na ang boses niya at may napansin akong sakit sakanyang mata.
"Ano naman kong iniiwasan kita?"
"Bakit mo ako iniiwasan huh?". Napaiwas ako ng tingin ng lumapit pa ang mukha niya sakin.
"Hmm? Paige? Why?". Nakakaliyo ang malambing niyang tinig. Ayaw kong magpadala sa ganyan niyang tactic kaya itinulak ko siya ng pwersahan pero maagap niyang nahawak ang mga kamay ko.
Nagpumiglas ako para makawala pero katulad lang kanina hindi ko magawa dahil mas malakas siya kesa sakin.
"Don't make me miss you Paige". Natigil ako ng magsalita siya in a husky voice sa may likod ng tenga ko. Ang mainit niyang hininga ay ramdam ko. It sent shivers down to my spine.
Hirap na naman ako makatulog. It is because of that damn Vincent words. Ugh! Pinapasakit talaga niya ang ulo ko. Ayaw kong mag-assume. Ayaw ko talagang mag-assume dahil baka mali lang ang pagkakaintindi ko.
His action..... argh! Baka ganun lang talaga siya. Pero nakakainis ang pagkabipolar niya huh. Tsk.
I don't know what time i fell asleep basta ang alam ko madaling araw narin yun. Thank God walang pasok kaya ayos lang na tanghaliin ng gising.
Pupungas pungas pa akong umupo sa pagkakahiga. Feeling ko kulang parin ang tulog ko. I checked the time and it's already 12 noon.
Krooooook
Napatingin ako sa tiyan kong nag-iingay. I need to get up. Kawawa naman ang mga alaga ko sa tiyan. Napailing nalang ako sa iniisip ko.
"Pft"
Napahinto ako sa pag-akma kong pagtayo ng may marinig akong nagpipigil na tumawa. Nagpalinga-linga ako ng tingin. Napalaki ang mata ko ng dumako ang tingin ko sa lalaking nakasandal sa pinto ng kwarto ko.
"AHHHHHHHHHHHH." Malakas kong sigaw at hinagisan ito ng unan.
"Stop it will you." Sinamaan ko siya ng tingin ng wala ng unan na maihahagis ko sakanya.
"WHAT ARE YOU DOING HERE?" Napatakip na siya ng tenga sa lakas ng sigaw ko. Wala akong pakialam kong mabingi man siya. He's inside my room. Paanong????
"GET OUT. GET OUT IN MY ROOM, NOW!" Hindi pa siya nakakasagot ng sumigaw ulit ako at itininuro ang pintuan.
"Geeeez. Can you please lower your voice? Ang sakit sa tenga ng boses mo." Aba't.... nanggigigil na talaga ako. Kagigising ko lang tapos pinapainit niya agad ang ulo ko. Fuck this man.
He is leaning again but this time in the wall like a model. Nakapiko ang isang paa at ang dalawa niyang kamay ay nakapaloob sa bulsa. Hindi ko maiwasan na pagmasdan siya. He is wearing a white long polo shirt na itinupi hanggang siko tinernohan ng jeans and shoes.
Hindi nakaligtas din sakin ang magulo niyang buhok, makapal na kilay na madalas magkasalubong, matang tagos hanggang kaluluwa kong makatingin, matangos na ilong, pangang perpekto ang pagkakadepina at ang labi niyang....
Natigil ang pagtititig ko ng ngumisi ito. Iniwas ko ang tingin dito at biglang may napagtanto.
"Shit." Mabilis akong tumakbo sa banyo. Fucking shit. Fresh na fresh siyang tingnan tapos ako mukhang ewan.
I frown when i saw my reflection in the mirror. Mukha akong baliw sa itsura ko. Nakakahiya. Narinig kong nagbukas sara ang pinto. Mabuti naman at naisipan na niyang lumabas.
I took a shower at nag-ayos na sa sarili. Bumaba narin ako ng makontento na sa ayos ko. Tawanan sa dinning area ang naririnig ko. Oh well maybe mom and dad didn't go in work, this is the first time they stayed in the house even it's weekend.
"Hi Darling." Mom noticed me ng malapit na ako sa dinning. Sinuklian ko siya ng ngiti ng nginitian ako. I kissed her check ng makalapit ako sakanya pati narin kay Dad.
"Dad, Mom. Why did you let him enter in my room?".
"I trust him the same i trust Liam, Paige. So don't worry." Napakunot nuo ako sa sinabi ni Daddy.
"You just know him a couple of weeks Dad." Hindi ko napigilan na medyo tumaas ang boses.
"Paige." May pagbabanta na ang tono ni Dad kaya napayuko ako.
"Paige. Honey. We forgot to tell you that Vincent Family is our College Friend back then." Napaangat ako ng tingin kay Mommy ng magsalita ito.
Ikiniwento ni Mom kong gaano kabait ang pamilya nila Vincent at kong paano naging mabuting magkakaibigan sila. Natapos kaming kumain na yun lang ang topic.
