School Of Rock

Chapter 24

Nang makarating kami sa Music Room ay agad kaming nagtipon. Sa sahig ako umupo at sumunod naman sila. Katabi ko si Vincent, kaharap naman namin ang tatlo.

"So let's start." Pagsisimula ni Kiefer. "I have suggestion, what if rock song ang kantahin natin since we represent our school named School of Rock." Napatingin kami sa bawat isa. David shrugged and Nathan nodded.

Napatingin ako kay Vincent na wala man lang reaksyon. Ngumiti lang siya sakin at nagkibit balikat ng mapansin akong nakatingin sakanya.

"What do you think?" I turned my gaze to Kiefer ng magsalita ulit ito. Sakin siya nakatingin so i think gusto niya malaman ang masasabi ko sa suggestion niya.

"Ahm. Ok naman pero pwedeng hindi lahat rock? I mean i love rock music but i think we need to put some alternative or something?" May pag-aalinlangan kong sagot.

"I think she's right." Seryosong pagsang-ayon ni Vincent sakin. Nakita ko kong paano kumunot ang nuo at magkasalubong ang kilay ni Kiefer dahil sa pagsang-ayon ni Vincent sakin.

"Ah. Pero maganda yung suggestion ni Kiefer. May point naman siya." Maagap kong sabi.

"Both are good. Alternative rock o rock music. That's ok." Dayday said. Sinang-ayonan narin ni Nathan. So yun ang napagkasunduan. Nagkanya kanya kami ng paghanap ng magandang kanta. At sa tuwing may nakikita ang isa samin ay pinapakinggan namin at pinagbobotohan kong ok ba ito o hindi.

Hindi namin napansin ang oras dahil abala kami sa paghahanap ng mga kanta. Nakapili kami ng tatlong kanta ng makaramdam kami ng gutom. I checked the time and it's already 12noon kaya pala gutom na kami. Napagpasyahan namin na kumain muna bago ituloy ang ginagawa. Dahil nakapili naman na kami ay pagpapraktisan nalang namin ito.

Mom and Dad are happy when they know that we're going to represent our school in the competition. They even congradulate us. They think we can win it.

We spend the whole month of practicing. Demon's King are really really good. Mas lalo pa silang gumagaling pag nagseseryoso sila sa pagtugtog. Feeling ko tuloy hindi ako nababagay na isama sa banda nila. Kahit hindi nila gawang kanta ang tutugtogin ay nakukuha parin nilang maitugtog ito ng maayos. I'm scared. Baka magkamali kasi ako tapos mapahiya ko pa ang banda nila. Hindi lang ang banda kundi pati narin ang school namin.

Sobrang kaba ang nararamdaman ko ng dumating na ang araw ng Competition. Andito kami ngayon sa back stage kong saan gaganapin ang contest. Ang mga estudyante namin ay nakisama na sa mga manunuod. Halos lahat ay pumunta para suportahan kami. Sa buong buwan ng pagpractice namin ay masasabi kong maayos naman ito. Vincent always there to support me kahit pag nagkakamali ako ay ok lang. Ini-encourage pa niya ako. Siya ang naging lakas ko kaya nakapagpractice kami ng naaayon sa gusto namin.

"Hey." I startled when Vincent hug me at my back. He took my wet and cold hand and squezzed it with both his hand.

"Are you ok?". Malumanay niyang tanong.

"Kinakabahan ako. What if hindi nila magustohan ang tutugtogin natin. What if---." Naputol ang sasabihin ko pa sana ng mabilis niya akong dinampian ng halik sa labi. At dahil nakatingin ako sakanya kaya nagawa niya akong halikan pa muli. Putol putol na halik hanggang sa tumagal na ito sa huling halik niya.

Ang kabang nararamdaman ko ay napalitan ng kilig at saya. Hindi na dahil sa kaba kaya bumibilis ang tibok ng puso ko kundi dahil na sakanya. Hindi ko parin maiwasan na pamulahan ng mukha everytime he kissed me. Lagi parin akong kinikilig na ewan.

He chuckled after the kiss. "Kinakabahan ka pa ba?" Ang malawak niyang ngiti ang nagpangiti narin sakin. Umiling ako sakanya para ipakitang hindi na. Humarapa ako at niyakap siya ng mahigpit. Isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya. Ang bango talaga niya. Nakakaadik.

"Thank you." Tumingala ako sakanya at ngumiti ng malawak. He just kiss my nose at niyakap naman niya ako.

"I don't know what will i do if you're not beside me. I am so glad that you came in my life. Please don't ever leave me. Baka hindi ko na kayanin kong iiwan mo rin ako." Malungkot kong sabi.

"I won't leave you. I promise." Umiling iling ako sakanya sa sinabi niya. Promise. Hindi naman yan natutupad eh.

"Please don't promise. Just do it." He smiled and nodded.

The Competition is held in big staduim. May mga reporters at media din ang nasa labas para iprogram ang nasabing patimpalak. I heard na ang mananalo ay makakatanggap ng malaking premyo. Magiging sikat ang banda at the same time ang school na irerepresent nito. Kaya hindi niyo ako masisisi kong makakaramdam ako ng kaba.

Nagsimula narin ang ibang mga kalahok. Pang 15 number pa kami kaya may pagkakataon pa na kumalma. Vincent never left me. He just holding my hands kahit parang nararamdaman ko na ang pagpapawis nito ay balewala lang sakanya.

"We can do it guys. Basta focus lang. Wag madestract sa kahit anong bagay." Nathan said. Nakakatuwa siya magbigay ng suport samin. May action pa siyang kasama. At ang mukha niya ay seryosong seryoso talaga.

"For our next contestant. From School of Rock. DEMON'S KING band." Sigawan ng mga audience ang maririnig pagkabigkas ng banda. Natigil kami sandali at kanya kanyang napabuntong hininga ng malalim. I know may kaba rin silang nararamdaman kahit konti.

Nginitian ko ang bawat isa at ipinakitang kaya namin ito. They all smiled to me too. Vincent kissed me on my lips na nagpamula na naman sakin. Nahiya ako bigal dahil nakatingin ang tatlo samin na may mga ngisi sa labi.

"Goodluck satin." Nasabi ko na lamang. They nodded at sabay sabay na kaming pumunta sa stage.