Odd 12: Doomed

162 8 0
                                    

A S H

(Now arriving at Cebu Airlines)

Agad kaming nag-ayos ng mga gamit pagkarinig namin sa announcement. Ilang minuto pa ay tuluyan nang nakalapag ang eroplanong sinasakyan namin.

Dahil nasa unahang upuan kami, kami ang unang bumaba ng eroplano. Talix is leading the way down the airplane. Siya rin ang may buhat ng mga maleta namin. Pagka-apak niya sa semento ay agad niyang ibinaba ang mga bagahe at inalalayan ako sa pagbaba pati na ang pinsan niya. Gosh, he's such a gentleman.

"Saang school ka ba, Ash?" Amrei asked.

"Sa Erminoa, a private university."

"T-Talaga?" it looks like she can't believe what I just said. Bakit naman?

"Oh, me too!" Talix agreed.

And now is the day of me as a grade 9 student!

So now, sabay kaming naglalakad ni Amrei papuntang school. 'Yung nabanggit kong bahay namin ni Ate Char dito sa Cebu, malapit lang pala sa school na papasukan ko ngayon.

And about Amrei courting me, it's still in progress. To be honest, it's impossible not fall in love with Zin Amrei Saavedra. Kahit straight na straight na straight ka, mahuhulog at mahuhulog ka pa rin sa personality, attitude, at looks niya. But yeah, still in the courting stage.

"Why so silent, sweetie?"

"May iniisip lang." sagot ko naman. And I was caught off guard when she stole a kiss on my cheek. Hay, 'di ka pa nasanay dyan, Ash.

"Kung ano man 'yan, set it aside for now. This is our first day, come on." she said as she flashed her sweetest smile.

Pagpasok pa lamang namin ni Amrei sa unibersidad ay sa amin na agad nakatingin ang mga estudyante. As in tumigil silang lahat sa paglakad para lang tingnan kami! Ganito ba talaga sila mag-welcome ng mga transferees?!

"Uh, a-anong meron, sweetie? Panget ba outfit natin? Hehe." dahil nga ito ang unang araw namin sa eskwela, naka-civilian kaming talaga. She's wearing a ripped jeans and red shirt while I'm wearing a royal blue off-shoulder and fitted maong pants.

"Hmm, maybe?" patanong na sagot ko habang naglalakad na nakayuko ang ulo. Nahihiya na 'ko e!

"Ash, watch out!" titingala sana ako pero huli na. May nakabangga na sa 'kin. Agad akong nawalan ng balanse dahil sa kawalan ng alertness at alam kong babagsak ako sa sementadong campus grounds ng school na 'to pero may sumalo sa 'kin: si Amrei.

How I wish I could do that to you also.

"I'm sorry, miss!" the guy I bumped onto apologized. I stood up straight first before replying.

"It's okay. No worries."

"Then good. So, excuse me?" he asked.

"Sure." I answered. Pagkaalis ng lalaki ay agad kaming nagpatuloy sa paglalakad ni Amrei hanggang sa may dalawang hallway na ang ang bumungad sa 'min; isa papunta sa Junior and Senior High School Department at isa naman ang papunta sa College Department.

"Good luck, my sweetie."

"Same to you, Amrei."

Pagkarating ko sa assigned classroom ko ay sa pinakadulong row ng upuan ang pinili kong pwesto, katabi ng bintana. Kinuha ko sa aking bulsa ang iPod ko at saka isinalpak ang earphone sa tenga ko at dumukdok.

"Okay, can I get everyone's attention now?" sa kabila ng sagad na volume ng music ko ay narinig ko pa rin ang sinabi ng gurong naka-assign sa oras na 'to. Pero dahil nawala na ako sa mood, I didn't bother to look up.

"Hey seatmate, didn't you hear the professor? Get your head up now before she notice you." hindi ko alam kung guni-guni ko lang 'to pero pamilyar ang boses na 'yon. Nanatili ako sa aking posisyon, ignoring the speaker/s.

But after a short time, someone pinched my arm really really painful to the point that it caused me to shout ouch. Damn, it hurts!

"Miss Valdine! It's a pleasure to finally have you as my student!" h-huh? She know me?

"Please introduce yourself in front, Miss Valdine." walang angal akong tumayo at nagpunta sa harap ng klase nang hindi nililingon ang nakakaasar na kumurot sa 'kin. Gosh!

"Good morning, Ma'am." bati ko sa prof at yumuko ng bahagya bago humarap sa mga kaklase ko for this school year. "Hi. My name is Ash Valdine. Fifteen."

"And she's the only child of the largest investor slash almost the owner of our school, Sir Fire Valdine." I'm not an only child, woman!

"You may now go back to your seat, Miss." nakayuko ulit akong bumalik sa aking upuan at pilit na hindi pinapadapo ang paningin ko sa katabi ko. Nanggigigil ako e!

"And lastly, we have a sit-in student for a while, as she requested. Please come here and introduce yourself." I was left with no choice but to look in front.

W-What the...

"Hello. Yanna Shyrile Piarre is the name."

I remained calm and composed despite of this freakin' sight.

Shit, I'm doomed.

Against All Odds, Still YouWhere stories live. Discover now